Leviathan dari Bangsa Bangsa_

haratsiam-panahiny maharikoriko, ary izany dia fampianarana ny hafa hanambaka,
hangalatra sy hamono olona toa azy koa. Ary dia mibitaka ery i Satana noho ny
fahombiazan’ ny teti-dratsy mahavoafady nataony. Ny fahamaimaizana hanao ratsy, ny
famonoan’ olona tsy misy antony, ny fitomboana mahatsiravina amin’ ny tsy fahalalana
onony sy ny tsy fahamarinana isan-karazany, dia tokony hampifoha izay rehetra matahotra
an’ Andriamanitra mba hihevitra ny amin’ izay azo atao hisakanana ny fisasasasan’ ny
faharatsiana.
Voavidy ny mpitsara. Ny faniriana hanan-karena sy ny fitiavampahafinaretana ara-nofo
no manetsika ny mpitondra. Efa nanamaizina ny sain’ ny maro ny tsy fahalalana onony hany
ka efa saiky voafehin’ i Satana manontolo izy ireo. Voarebireby ny mpanao lalána,
voakolikoly, voafitaka. Ny fimamoana sy ny fanaranam-po, ny fanandevozan’ ny filana, ny
fitsiriritana, ny toetra tsy mahatoky isankarazany, dia hita eo amin’ ireo izay mampihatra ny
lalàna. «Nahemotra ny rariny, ary mijanon-davitra ny hitsiny ; fa tafintohina eny ankalalahana
ny fahamarinana, ary ny hitsim-po tsy mahazo miditra» 2.
Ny faharatsiana sy ny haizina ara-panahy izay nanjaka fony Roma nanampatra ny
fahefany no vokatra tsy azo noscrohina avy amin’ ny fandrarany ny Soratra Masina ; fa avy
aiza kosa no niavian’ ny toetra tsy mahatoky hita hatraiza hatraiza, ny fitsipahana ny lalàn’
Andriamanitra, ary ny fahalovana naterak’ izany amin’ izao andro amirapiratan’ ny
fahazavan’ ny filazantsara sy amin’ izao fotoana isian’ ny fahafahana ara-pivavahana izao?
Koa satria tsy azon’ i Satana atao intsony ankehitriny ny manapaka an’ izao tontolo izao
amin’ ny fihazonana ny Soratra Masina, koa fomba hafa indray no ampiasainy
hanatanterahany io zava-kendreny io ihany. Samy tontosany ny fikasany na amin’ ny
fanapotehana ny finoana ny Baiboly, na amin’ ny fanapotehana mivantana ny Baiboly. Ny
nampinoany ny olona fa tsy ilaina hotandremana intsony ny didin’ Andriamanitra, dia tena
nahataomany azy handika ny lalàna toy ny tsy mahalala mihitsy ireo fitsipika omeny. Ary
amin’ izao andro izao, tahaka ny teo aloha, dia miasa amin’ ny alalan’ ny fiangonana izy
mba hahalavorary ny zava-kendreny. Ny fiangonana ankehitriny dia nandà tsy hihaino ireo
fahamarinana tsy mamim-bahoaka aseho mazava ao amin’ ny Soratra Masina, ary ny
fanoherany izany dia nahatonga azy hanaiky hevi-teny tsy marina sy hanao fihetsika izay
nanaparitaka eny tontolo eny ny voan’ ny fisalasalana: Nifikitra tamin’ ny hevi-diso papaly
ny amin’ ny tsy fahafatesan’ ny olona rahateo sy ny fahatsiarovan’ ny olona saina ao amin’
ny fahafatesana izy, ka nitsipaka ny hany fiarovana amin’ ny fitaka entin’ ny filalaovana
angatra. Nitarika olona maro tsy hino ny Baiboly ny fampianarana momba ny fampijaliana
mandrakizay. Ary rehefa taomina ny olona hankatò izay lazain’ ny didy fahefatra, dia hita fa
tsy maintsy tandremana ny Sabatan’ ny andro fahafito ; koa mba ho fialana amin’ ny adidy
tsy tiany hotanterahina, ireo mpampianatra tiam-bahoaka dia milaza fa tsy manan-kery
intsony ny didin’ Andriamanitra. Rehefa mitatra ny asa fanavaozana momba ny Sabata, dia
hitombo ka saika hahenika izao rehetra izao io fitsipahana ny lalán’ Andriamanitra io mba
hialana amin’ ny fitakian’ ny didy fahefatra. Nampidanadana ny varavarana hidiran’ ny tsy
finoana ny filalaovana angatra, ny fanaovana zinona ny lalàna masina ny fampianaran’ ny
455