Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
Arakaraka ny fifandimbiasan’ ny taonjato no nampiharihary hatrany ny fitomboan’ ny hevi-diso amin’ ireo foto-pinoana navoakan’ i Roma. Na dia talohan’ ny. niorenan’ ny fahefana papaly aza, dia efa nanintona ny saina ary niditra tsikelikely tao amin’ ny fiangonana ireo fampianaran’ ny mpanao hevi-tsaina jentilisa. Betsaka ireo izay nilaza fa niova fo no mbola nifikitra tamin’ ireo foto-kevitry ny hevi-tsaina mpanompo sampy ihany, ary tsy nanohy ny fianarana an’ izany fotsiny, fa namporisika ny hafa koa hanao izany mba ho fiasana fanaparitahana ny heriny miasa amin’ ny jentilisa. Tafiditra tao amin’ ny finoana kristiana tamin’ izany fomba izany ny hevidiso lehibe. Ny misongadina indrindra amin’ ireny dia ny filazana fa manana toetra tsy mety maty ny fanahy, ary mahatsiaro saina izy ao amin’ ny fahafatesana. Io fampianarana io no nanorenan’ i Roma ny fivavahana amin’ ny olo-masina sy ny fiankohofana amin’ i Maria Virjina. Ary amin’ izany koa no nipoiran’ ny «herezia» momba ny fampijaliana mandrakizay ny mpanota izay tsy mety mibebaka, fampianarana izay tafiditra hatramin’ ny voalohany tao amin’ ny finoana papaly. Tamin’ izay dia voavoatra koa ny lalana hidiran’ ny zavatra iray noforonin’ ny mpanompo sampy, izay nataon’ i Roma hoe «afo fandiovana», ary nampiasainy hampivarahontsana ny vahoaka mora ambakaina sady mpinompino foana. Noantitranteriny tamin’ ny alalan’ io «herezia» io ny fisian’ ny toerana fampijaliana, izay iaretan’ ny fanahy izay tsy mendrika ny fanamelohana mandrakizay noho ny fahotany, ary rehefa afaka amin’ ny fahalotoany izy ireo, dia azo ampidirina any an-danitra (jereo Fanampiny). Tamin’ ny taonjato fahatelo ambin’ ny folo dia najoro ilay fitaovana mahatsiravina indrindra nataon’ ny fahefana papaly dia ny «Inquisition». Ny andrianan’ ny maizina mihitsy no niara-niasa tamin’ ireo mpitarika ny ambaratongam-pahefan’ ny papa. Nandritra ireo fivoriana fandinihan-draharaha mangina nataony, dia i Satana sy ny anjeliny no nifehy ny sain’ ireo olona ratsy fanahy, ary teo anivon’ izy ireo koa anefa ny anjelin’ Andriamanitra tsy hita maso, dia manara maso ny didy tsy an-drariny nataon’ izy ireo synitana an-tsoratra ny fihetsika mampihoron-koditra loatra tsy azo aseho mason’ olombelona. «Leon’ ny ran’ ny olo-masina», «Babylona lehibe». Ireo maritiora an-tapitrisany voaviravira dia nitaraina tamin’ Andriamanitra mba hamaliany io herin’ ny fihemorana io. Nanjary mpanapaka tsy refesi-mandidy teo amin’ izao tontolo izao ny fahefana papaly. Niondrika teo anatrehan’ ny didy navoakan’ ny papa tao Roma ny mpanjaka sy ny amperora. Toa teo ambanin’ ny fifehezany ny ho avin’ ny olombelona na ny ankehitriny na ny ho mandrakizay. Nandritra ny taonjato maro dia noraisina malalaka hatraiza hatraiza ny fampianaran’ i Roma, notanterahina tamimpanajana ny fombam-pivavahany, ary notandremana mandrakariva ireo androm-piravoravoana noforoniny. Nomem-boninahitra sy notohanana tamim-pahalalahan-tanana ny mpitondra fiangonana tao aminy. Na oviana na oviana hatramin’ izay dia tsy mbola tafakatra tamin’ ny haja sy ny voninahitra, na ny fahefana ambony toy izao ny Fiangonana Romana. Fa «ny mitataovovonana teo amin’ ny fahefana papaly nomamatonalina teo amin’ izao tontolo izao» 17. Saiky tsy nisy nahalala ny Soratra Masina, tsy ny vahoaka ihany fa na dia 36
ny pretra koa aza tsy nahalala izany. Tahaka ireo Fariseo fahiny dia nankahalain’ ireo mpitari-pivavahan’ ny papa ny fahazavana izay hampihanjahanja ny fahotany. Rehefa nofoanana ny lalàn’ Andriamanitra izay fanevan’ ny fahamarinana, ary azo antoka ny fahefany tsy manam-petra, dia nilomano fatratra tao amin’ ny fanaovan-dratsy izy, Nanjaka ny fisolokiana, ny fahihirana, sy ny faharatsiam-pitondrantena. Tsy nihemotra teo anatrehan’ ny heioka hevava ny olona mba hahazoana ny harena na toeram-boninahitra. Ny lapan’ ireo papa sy ireo filoha ambony dia nitoeran’ ny fahavetavelana mahavoafady indrindra. Nisy tamin’ ireo papa nanjaka no nanao heioka bevava nampisendaotra loatra ka sailin’ ny manam-pahefana ara-nofo ny nanongana ireo manam-boninahitra teo amin’ ny fiangonana fa toy ny biby tsy mifaditrovana ka tsy azo noleferina intsony. Tsy nisy tandrosoana tao Eoropa nandritra ny taonjato maro na teo amin’ ny fahalalana, na teo amin’ ny zava-kanto na teo amin’ ny sivilizasiona. Nianjadian’ ny paralysisa ara-pitondran-tena sy ara-tsaina ny fivavahana kristiana. Ny toetran’ izao tontolo izao teo ambanin’ ny fahefan’ i Roma dia naneho fahatanterahana mampahatahotra sy manaitra ny tenin’ i Hosea mpaminany hoe : «Ringana ny oloko noho ny tsy fisian’ ny fahaialana. Satria ianao efa nandà ny fahaialana, dia mba ho iaviko kosa . . . ary efa nanadino ny lalàn’ Andriamanitra ianao, ka dia mba hohadinoiko kosa ny zanakao». «Tsy misy fahamarinana. na fitiavana, na fahaialana an’ Andriamanitra eo amin’ ny tany. Fa fianianana sy lainga sy vonoana sy halatra sy fijangajangana kosa. eny manao an-keriny izy fa mifanontona ny fandatsahan-dra»18. Toy izany ny vokatry ny fandroahana ny Tenin’ Andriamanitra. 37
- Page 2: New Covenant Publications Internati
- Page 5 and 6: Ity pejy ity dia fanahy iniana avel
- Page 7 and 8: Fankasitrahana Natokana ho an’And
- Page 9 and 10: 1
- Page 11 and 12: Toko 29—Ny Niavian’ ny Ratsy ..
- Page 13 and 14: Toko 1—Anjaran' izao Tontolo Izao
- Page 15 and 16: lanitra tsara indrindra; eny, ny la
- Page 17 and 18: afaka hampiverina ny fisamontan’
- Page 19 and 20: izany no anisan’ ny nandrafetana-
- Page 21 and 22: ny hazo tsy mamoa. Efa lasa ny baik
- Page 23 and 24: ary tsy hita izay anton’ izany na
- Page 25 and 26: tafiny ary ny legionany, ka nibaiko
- Page 27 and 28: antsom-pitiavana feno famindrampon
- Page 29 and 30: Toko 2—Ny Afon' ny Fanenjehana Fo
- Page 31 and 32: kokoa ho resy lahatra izany. Arakar
- Page 33 and 34: Tsy afaka nampitohy intsony ny fifa
- Page 35 and 36: marina sy mamindra fo sady manan-ke
- Page 37 and 38: Toko 3—Vanim- Potoana Maizina Nam
- Page 39 and 40: dia nekena hatraiza hatraiza fa ny
- Page 41 and 42: andron’ i Paoly aza. Taiza ary ov
- Page 43: mpianany tamin’ ny voalohany mana
- Page 47 and 48: avy ao ny fahamarinana no niampita
- Page 49 and 50: ny Sabatan’ ny olona, no nijanona
- Page 51 and 52: hahavoka-javatra. Ny fahaizana mits
- Page 53 and 54: finoana marina tao amin’ ireo toe
- Page 55 and 56: ny fahamendrehan’ olombelona dia
- Page 57 and 58: novaliany fa tsy maintsy mamangy ny
- Page 59 and 60: andro noho ireo vonona koa hiaritra
- Page 61 and 62: fahaizana. Ny herin’ ny fahaizany
- Page 63 and 64: no nandà tsy handefa ny zanany tan
- Page 65 and 66: nahatongavan’ ireo taratasy anefa
- Page 67 and 68: inona na inona nihatra. Tao amin’
- Page 69 and 70: tany Roma i Wiclef hotsaraina teo a
- Page 71 and 72: Andriamanitra avy amin’ ity tsind
- Page 73 and 74: Tamin’ ny alalan’ ireo asa sora
- Page 75 and 76: tontolo izao hatolotra an-janany, n
- Page 77 and 78: tany an-tsaha, tsy nombam-panompoam
- Page 79 and 80: fivavahana; koa dia nampangain’ n
- Page 81 and 82: Nandritra ny diany, dia hitan’ i
- Page 83 and 84: vahoaka izay nitoriako ny filazants
- Page 85 and 86: ilay Tompo Andriamanitra izay nanok
- Page 87 and 88: Vaky nifofofofo indray ny haromotan
- Page 89 and 90: Taona vitsy taorian’ izany, tamin
- Page 91 and 92: nanohitra ireo fanompoam-tsampy sy
- Page 93 and 94: tao an-tranony ho any an-tsekoly ta
Arakaraka ny fifandimbiasan’ ny taonjato no nampiharihary hatrany ny fitomboan’ ny<br />
hevi-diso amin’ ireo foto-pinoana navoakan’ i Roma. Na dia talohan’ ny. niorenan’ ny<br />
fahefana papaly aza, dia efa nanintona ny saina ary niditra tsikelikely tao amin’ ny<br />
fiangonana ireo fampianaran’ ny mpanao hevi-tsaina jentilisa. Betsaka ireo izay nilaza fa<br />
niova fo no mbola nifikitra tamin’ ireo foto-kevitry ny hevi-tsaina mpanompo sampy ihany,<br />
ary tsy nanohy ny fianarana an’ izany fotsiny, fa namporisika ny hafa koa hanao izany mba<br />
ho fiasana fanaparitahana ny heriny miasa amin’ ny jentilisa. Tafiditra tao amin’ ny finoana<br />
kristiana tamin’ izany fomba izany ny hevidiso lehibe. Ny misongadina indrindra amin’<br />
ireny dia ny filazana fa manana toetra tsy mety maty ny fanahy, ary mahatsiaro saina izy ao<br />
amin’ ny fahafatesana. Io fampianarana io no nanorenan’ i Roma ny fivavahana amin’ ny<br />
olo-masina sy ny fiankohofana amin’ i Maria Virjina. Ary amin’ izany koa no nipoiran’ ny<br />
«herezia» momba ny fampijaliana mandrakizay ny mpanota izay tsy mety mibebaka,<br />
fampianarana izay tafiditra hatramin’ ny voalohany tao amin’ ny finoana papaly.<br />
Tamin’ izay dia voavoatra koa ny lalana hidiran’ ny zavatra iray noforonin’ ny<br />
mpanompo sampy, izay nataon’ i Roma hoe «afo fandiovana», ary nampiasainy<br />
hampivarahontsana ny vahoaka mora ambakaina sady mpinompino foana. Noantitranteriny<br />
tamin’ ny alalan’ io «herezia» io ny fisian’ ny toerana fampijaliana, izay iaretan’ ny fanahy<br />
izay tsy mendrika ny fanamelohana mandrakizay noho ny fahotany, ary rehefa afaka amin’<br />
ny fahalotoany izy ireo, dia azo ampidirina any an-danitra (jereo Fanampiny).<br />
Tamin’ ny taonjato fahatelo ambin’ ny folo dia najoro ilay fitaovana mahatsiravina<br />
indrindra nataon’ ny fahefana papaly dia ny «Inquisition». Ny andrianan’ ny maizina<br />
mihitsy no niara-niasa tamin’ ireo mpitarika ny ambaratongam-pahefan’ ny papa. Nandritra<br />
ireo fivoriana fandinihan-draharaha mangina nataony, dia i Satana sy ny anjeliny no nifehy<br />
ny sain’ ireo olona ratsy fanahy, ary teo anivon’ izy ireo koa anefa ny anjelin’<br />
Andriamanitra tsy hita maso, dia manara maso ny didy tsy an-drariny nataon’ izy ireo synitana<br />
an-tsoratra ny fihetsika mampihoron-koditra loatra tsy azo aseho mason’ olombelona.<br />
«Leon’ ny ran’ ny olo-masina», «Babylona lehibe». Ireo maritiora an-tapitrisany voaviravira<br />
dia nitaraina tamin’ Andriamanitra mba hamaliany io herin’ ny fihemorana io.<br />
Nanjary mpanapaka tsy refesi-mandidy teo amin’ izao tontolo izao ny fahefana papaly.<br />
Niondrika teo anatrehan’ ny didy navoakan’ ny papa tao Roma ny mpanjaka sy ny<br />
amperora. Toa teo ambanin’ ny fifehezany ny ho avin’ ny olombelona na ny ankehitriny na<br />
ny ho mandrakizay. Nandritra ny taonjato maro dia noraisina malalaka hatraiza hatraiza ny<br />
fampianaran’ i Roma, notanterahina tamimpanajana ny fombam-pivavahany, ary<br />
notandremana mandrakariva ireo androm-piravoravoana noforoniny. Nomem-boninahitra sy<br />
notohanana tamim-pahalalahan-tanana ny mpitondra fiangonana tao aminy. Na oviana na<br />
oviana hatramin’ izay dia tsy mbola tafakatra tamin’ ny haja sy ny voninahitra, na ny<br />
fahefana ambony toy izao ny Fiangonana Romana.<br />
Fa «ny mitataovovonana teo amin’ ny fahefana papaly nomamatonalina teo amin’ izao<br />
tontolo izao» 17. Saiky tsy nisy nahalala ny Soratra Masina, tsy ny vahoaka ihany fa na dia<br />
36
Change language