Leviathan dari Bangsa Bangsa_

olo-marina sy ny ratsy fanahy. Indraindray ireo mpamangy milaza fa avy any an-koatra dia
manao fananarana sy fampitandremana izay voaporofo fa marina. Koa rehefa babony ny
fitokisana, dia mampiseho foto-pinoana izay mampirodana hatrany amin’ ny fotony ny
finoana ny Soratra Masina izy. Toa vonombonona ery izy hanasoa ny havana amantsakaizany
etý antany, nefa dia manisika ny hevi-diso mampidi-doza indrindra. Noho izy
manambara fahamarinana sasantsasany, sy afaka indraindray milaza toe-javatra mbola ho
avy dia toa azo inoana ny zavatra lazainy; ka moramora foana no aneken’ ny maro sy inoany
ho toy ny fahamarinana masina ara-Baiboly ny fampianaran-diso arosony. Tsy raharahaina
ny lalàn’ Andriamanitra, tsiratsiraina ny Fanahin’ ny fahasoavana, atao ho zavatra tsy
masina ny ran’ ny fanekena. Mandà ny maha Andriamanitra an’ i Kristy ireo fanahy ireo,
ary mampietry mihitsy ny Mpamorona hitovy saranga aminy aza. Toy izany, amin’ ny
famitahana vaovao, no anohizan’ ilay mpikomy raindahiny ny ady ataony amin’
Andriamanitra, izay natomboka tany an-danitra ary mbola tsy manam-piatoana ety an-tany
efa ho enina arivo taona izao.
Betsaka ny olona no miezaka manazava ireo fisehoan’ angatra ireo amin’ ny filazana fa
avy amin’ ny hosoka sy ny fanova-maso rano fotsiny ataon’ ireo mpanelanelana izany.
Marina fa matetika dia nolazaina ho tena fisehoana marina tokoa ny vokatry ny hakingantanana
fotsiny. nefa nisy koa ny tena avy amin’ ny fiasan’ ny hery ambony noho ny an’ ny
olombelona. Tsy vokatry ny hakingan’ olombelona na fahaizany tsy akory ireo dona tsy
fanta-piaviana niandohan’ ny fiantsoana avelo ankehitriny, fa tena asa mivantana ataon’ ireo
anjely ratsy, izay nampiditra tamin’ izany fomba izany ny anankiray amin’ ny fitaka
mahomby indrindra hoenti-mamono ny fanahy. Maro no ho voatandriky ny finoana fa fitaka
ataon’ ny olombelona fotsiny ny filalaovan’ angatra; rehefa manatrika fisehoan-javatra tsy
maintsy ekena fa avy amin’ ny hery ambonin’ ny an’ ny olombelona izy, dia ho voafitaka,
ary ho voatarika, hanaiky izany hery lehibe izany ho avy amin’ Andriamanitra.
Tsy miraharaha ny fanambaran’ ny Soratra Masina mikasika ireo fahagagana ataon’ i
Satana sy ny anjeliny ireny olona ireny. Ny fanampian’ i Satana no nahazoan’ ireo mpanao
sikidin’ i Farao naka tahaka ny asan’ Andriamanitra. Lazain’ i Paoly marimarina fa alohan’
ny fiavian’ i Kristy fanindroany dia hisy fisehoan’ ny herin’ i Satana toy izany. Ny fiavian’
ny Tompo dia tsy maintsy ialohavan’ ny «fiasan’ i Satana amin’ ny hery sy ny famantarana
sy ny fahagagana mandainga rehetra» . Ary izao no ambaran’ i Jaona raha milaza ny amin’
ilay fahefana manao fahagagana izay hiseho amin’ ny andro farany izy : «Ary manao
famantarana lehibe izy, ka dia mampidina afo avy any an-danitra eo imason’ ny olona aza.
Ary mamitaka izay monina ambonin’ ny tany izy amin’ ny famantarana izay nomena azy
hatao» . Tsy fitaka tsotra tsy akory no ambara mialoha eto. Ho voafitaky ny fahagagana izay
azon’ ireo fiasan’ i Satana atao tokoa ny olona, fa tsy izay hihamboany ho vita tsy akory.
Ilay mpanjakan’ ny fahamaizinana izay efa ela nampiasana ny herin’ ny sainy faran’ izay
maranitra ho amin’ ny asa famitahana, dia mahay mampifanaraka ny fakam-panahiny amin’
ny sokajin’ olona rehetra sy ny toe-javatra samihafa misy azy. Ny olona nandia fianarana sy
ambony fari-piainana dia anehoany ny filalaovan’ angatra amin’ ny endrika mihaja sy ara-
429