Leviathan dari Bangsa Bangsa_

dahatsoratra ka asehon’ izany ny tena toetrany marina. Tsy azo atao ny mandà na manafina
ny fisian’ ireny fampianarana ireny.
Fa amin’ ny endrika isehoany amin’ izao andro izao, dia tsy hoe azo leferina noho ny
taloha ny filalaovana angatra, fa mainka mampidi-doza izy noho ny famitahana mifono
hafetsena lalina kokoa ampiasainy. Raha nandà an’ i Kristy sy ny Baiboly izy tamin’ ny
voalohany, ankehitriny kosa dia miseho ho manaiky azy roroa. Hazavaina amin’ ny fomba
azoazon’ ny fo tsy voaova anefa ny Baiboly, fa atao tsy misy lanjany kosa ireo
fahamarinana votoatiny sy iankinan’ ny aina. Raisina ho matoan-toetran’ Andriamanitra ny
fitiavana, nefa aetry ho toy ny fihetseham-po osaosa izany, ka zara raha miseho ny mahasamihafa
ny tsara sy ny ratsy. Ny fahamarinan’ Andriamanitra, ny fanamelohany ankarihary
ny fahotana, ny fitakian’ ny lalàny masina, dia samy takonana tsy ho hitan’ ny
maso avokoa. Ampianarina hihevitra ny Didy Folo ho toy ny Soratra efa maty ny vahoaka.
Fa angano mahafinaritra, mahasondriana no mamabo ny saina ka mitarika ny olona handà
ny Baiboly ho fototry ny finoana. Raha ny marina dia lavina sahala amin’ ny teo aloha ihany
i Kristy, saingy efa nohajambain’ i Satana loatra ny mason’ ny vahoaka ka tsy hitany
intsony ny fitaka.
Vitsy ny olona tena mahafantatra ny hery mamitaky ny famoauzan’ angatra sy ny loza
mitatao raha mamela azy hiasa mangina. Maro no manandrakandrana izany mba hahafapo
fotsiny ny fitiavany jerijery. Tsy tena mino marina an’ izany izy ary mampihoron-koditra
azy ny fieritreretana an’ izany hoe hitolo-batana hofehezin’ ny fanahy izy. Sahisahy
mandeha amin’ ny toerana voarara anefa izy, ka afaka mampiasa ny fahefany aminy ilay
mpandringana manan-kery na dia tsy ankasitrahan’ ireo aza izany. Rehefa voatarika indray
mandeha fotsiny izy hampilefitra ny sainy hotarihiny. dia lasany ho babo. Tsy azony atao,
amin’ ny herin’ ny tenany samirery, ny hiala amin’ ny heriny mahasondriana sy mahataona.
Tsy misy afa-tsy ny herin’ Andriamanitra, izay omena ho valin’ ny vavaka mafana atao
amin’ ny finoana, no mahay manafaka ireo fanahy voafandrika ireo.
Izay rehetra mandefitra amin’ ny toetrany voalotom-pahotana, na minia mankamamy
fahotana fantatra, dia miantso ny fakampanahin’ i Satana hamely azy. Mampisaraka ny
tenany amin’ Andria manitra izy sy tsy ho eo amin’ ny fiambenan’ ny anjeliny; koa rehefa
aroson’ ilay ratsy ny fitaka ataony, dia tsy manam-piarovana izy ka hazany mora foana. Izay
mitolo-batana hianjadian’ ny heriny toy izany dia tsy mahafantatra akory izay hiafaran’ ny
diany. Rehefa vitan’ ilay mpaka fanahy ny fandresena azy tanteraka, dia hampiasainy
hitaona ny hafa am-pitaka ho amin’ ny fandringanana izy.
Hoy ny mpaminany Isaia : «Ary raha lazaina aminareo hoe : milà saina amin’ ny manao
azy ho tsindrian-javatra sy ny mpanao sikidy, izay mitsiatsiaka sy miboeriboerika, moa tsy
Andriamaniny va no tokony hilan’ ny olona saina? Fa hila saina amin’ ny maty ho an’ ny
velona va izy? Ho amin’ ny lalàna sy ny teni-vavolombelona ihany! Raha tsy miteny araka
izany teny izany izy, dia olona izay tsy hiposahan’ ny fahazavan’ ny maraina» 7. Raha
vonona handray ny fahamarinana voalaza mazava ao amin’ ny Soratra Masina mikasika ny
424