Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ho toy ny fahamarinana masina ara-Baiboly ny fampianaran-diso arosony. Tsy raharahaina
ny lalàn’ Andriamanitra, tsiratsiraina ny Fanahin’ ny fahasoavana, atao ho zavatra tsy
masina ny ran’ ny fanekena. Mandà ny maha Andriamanitra an’ i Kristy ireo fanahy ireo,
ary mampietry mihitsy ny Mpamorona hitovy saranga aminy aza. Toy izany, amin’ ny
famitahana vaovao, no anohizan’ ilay mpikomy raindahiny ny ady ataony amin’
Andriamanitra, izay natomboka tany an-danitra ary mbola tsy manam-piatoana ety an-tany
efa ho enina arivo taona izao.
Betsaka ny olona no miezaka manazava ireo fisehoan’ angatra ireo amin’ ny filazana fa
avy amin’ ny hosoka sy ny fanova-maso rano fotsiny ataon’ ireo mpanelanelana izany.
Marina fa matetika dia nolazaina ho tena fisehoana marina tokoa ny vokatry ny hakingantanana
fotsiny. nefa nisy koa ny tena avy amin’ ny fiasan’ ny hery ambony noho ny an’ ny
olombelona. Tsy vokatry ny hakingan’ olombelona na fahaizany tsy akory ireo dona tsy
fanta-piaviana niandohan’ ny fiantsoana avelo ankehitriny, fa tena asa mivantana ataon’ ireo
anjely ratsy, izay nampiditra tamin’ izany fomba izany ny anankiray amin’ ny fitaka
mahomby indrindra hoenti-mamono ny fanahy. Maro no ho voatandriky ny finoana fa fitaka
ataon’ ny olombelona fotsiny ny filalaovan’ angatra; rehefa manatrika fisehoan-javatra tsy
maintsy ekena fa avy amin’ ny hery ambonin’ ny an’ ny olombelona izy, dia ho voafitaka,
ary ho voatarika, hanaiky izany hery lehibe izany ho avy amin’ Andriamanitra.
Tsy miraharaha ny fanambaran’ ny Soratra Masina mikasika ireo fahagagana ataon’ i
Satana sy ny anjeliny ireny olona ireny. Ny fanampian’ i Satana no nahazoan’ ireo mpanao
sikidin’ i Farao naka tahaka ny asan’ Andriamanitra. Lazain’ i Paoly marimarina fa alohan’
ny fiavian’ i Kristy fanindroany dia hisy fisehoan’ ny herin’ i Satana toy izany. Ny fiavian’
ny Tompo dia tsy maintsy ialohavan’ ny «fiasan’ i Satana amin’ ny hery sy ny famantarana
sy ny fahagagana mandainga rehetra» 1. Ary izao no ambaran’ i Jaona raha milaza ny amin’
ilay fahefana manao fahagagana izay hiseho amin’ ny andro farany izy : «Ary manao
famantarana lehibe izy, ka dia mampidina afo avy any an-danitra eo imason’ ny olona aza.
Ary mamitaka izay monina ambonin’ ny tany izy amin’ ny famantarana izay nomena azy
hatao» 2. Tsy fitaka tsotra tsy akory no ambara mialoha eto. Ho voafitaky ny fahagagana
izay azon’ ireo fiasan’ i Satana atao tokoa ny olona, fa tsy izay hihamboany ho vita tsy
akory.
Ilay mpanjakan’ ny fahamaizinana izay efa ela nampiasana ny herin’ ny sainy faran’ izay
maranitra ho amin’ ny asa famitahana, dia mahay mampifanaraka ny fakam-panahiny amin’
ny sokajin’ olona rehetra sy ny toe-javatra samihafa misy azy. Ny olona nandia fianarana sy
ambony fari-piainana dia anehoany ny filalaovan’ angatra amin’ ny endrika mihaja sy aratsaina
kokoa, ary amin’ izany dia mahomby izy amin’ ny fitarihana ny maro eo amin’ ny
fandrika velariny. Ny fahendrena izay atolotry ny fifampiraharahana amin’ ny maty dia ilay
lazain’ ny apostoly Jakoba izay «tsy avy any ambony, fa araka ny eto an-tany ihany, araka
ny nofo, araka ny demonia» 3. Izany anefa dia afenin’ ilay mpamitaka lehibe rehefa mety
amin’ izay kendreny ny fanafenana azy. Hay afaka niseho tamin’ i Kristy nitafy ny
famirapiratan’ ireo serafiman’ ny lanitra tany an’ efitry ny fakampanahy. dia manatona ny
420