Leviathan dari Bangsa Bangsa_

amiko» 38. Nolazain’ i Paoly taty aoriana fa «ny tenan’ ny Tompo no hidina avy any andanitra
amin’ ny fiantsoana sy ny feon’ ny arikanjely ary ny trompetran’ Andriamanitra, ka
izay maty ao amin’ i Kristy no hitsangana aloha ; ary rehefa afaka izany, dia isika izay
velona ka mbola mitoetra no hakarina hiaraka Aminy ho eny amin’ ny rahon’ ny lanitra
hitsena ny Tompo any amin’ ny habakabaka ; dia ho any amin’ ny Tompo mandrakariva
isika», ary ampiany hoe : «Koa dia mifampionona ianareo amin’ izany teny izany» 39.
Manao ahoana ny fahasamihafan’ ireo teny fampiononana ireo sy ny an’ ilay mpitandrina
avy amin’ ny antokom-pinoana mihevitra fa ho voavonjy ny olon-drehetra voalazantsika
etsy aloha! Nampionona ny havana aman-tsakaiza misaona izy tamin’ ny fanomezan-toky,
fa na mpanota toy inona aza ilay maty, rehefa niala ny ainy teto dia noraisina ho eo amin’ ny
anjely izy. I Paoly kosa nanondro ny fiverenan’ ny Tompo amin’ ny ho avy amin’ ny
rahalahiny, rehefa ho tapaka ny fatoran’ ny fasana ; ka «hitsangana ho amin’ ny fiainana
mandrakizay izay maty ao amin’ i Kristy».
Alohan’ ny hidiran’ ny olona iray ao amin’ny fonenan’ ny sambatra, dia tsy maintsy
fotopotorana ny aminy, ary tsy maintsy handalo eo anatrehan’ Andriamanitra ny toetra
aman’ asany. Ny rehetra dia tsy maintsy hotsaraina araka izay voasoratra ao amin’ ny boky
ary hovaliana araka ny asany. Tsy amin’ ny andro ahafatesany akory io fitsarana io. Mariho
ny tenin’ i Paoly manao hoe : «Satria Izy efa nanendry andro iray izay hitsarany izao tontolo
izao amin’ ny fahamarinana, amin’ ny alalan’ ny lehilahy iray voatendriny, koa efa nanome
vavolombelona hampino ny olona rehetra izany izy tamin’ ny nananganany Azy tamin’ ny
maty» 40. Lazain’ ny apostoly mazava tsara eto fa misy fotoana manokana, amin’ ny ho
avy, voatendry hitsarana an’ izao tontolo izao.
Milaza ny amin’ io fotoana io koa i Joda : «Ary ny anjely izay tsy nitana ny fanapahany,
fa nandao ny fonenany, dia voahazony amin’ ny fatorana mandrakizay ao amin’ ny maizina
ho amin’ ny andro fitsarana lehibe». Lazainy indray ny tenin’ i Enoka hoe : «Indro, tonga
Jehovah mbamin’ ny masiny tsy omby alinalina hitsara ny olona rehetra» 41. Jaona dia
manambara fa «nahita ny maty, na ny lehibe na ny kely, mtsangana teo anoloan’ ny seza
fiandrianana ; ary novelarina ny boky. . . ary ny maty dia notsaraina araka izay zavatra
voasoratra tao anatin’ ny boky» 42.
Fa raha efa miriaria amin’ ny fahasambaran’ ny lanitra ny maty na miolanolana ao amin’
ny lelafon’ ny helo, inona indray no ilana fitsarana? Tsy maizina ary tsy mifanohitra tsy
akory ny fampianaran’ ny tenin’ Andriamanitra mikasika ireo zava-dehibe ireo ; mety ho
azon’ ny olon-tsotra ireo. Fa inona kosa no fahendrena na fahamarinana mety ho hítan’ ny
olona mazava saina sy tso-po ao amin’ ny fampianarana maro mpanaraka? Moa ve rehefa
voahadihady eo am-pitsarana ny amin’ ny tsara fanahy, ka handray ny fiarahabana azy
manao hoe : «Tsara izany, ry mpanompo tsara sady mahatoky. . midira amin’ ny fifalian’ ny
Tomponao», kanefa efa nitoetra teo anatrehany izy, angamba nandritra ny taona maro ela ?
Ary ny ratsy fanahy indray kosa dia moa ve hantsoina avy any amin’ ny toerana
fampijaliana azy mba handray didim-pitsarana avy amin’ Ilay Mpitsara ny tany rehetra hoe :
«Miala amiko, ianareo izay voaozona, ho any amin’ ny afo maharitra mandrakizay?» 43
417