Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Hoy i Mosesy tamin’ Isiraely : «Indro efa nataoko teo anoloanao androany ny fiainana sy ny
soa ary ny fahafatesana sy ny loza»26. Ny fahafatesana voalaza ao amin’ ireo andininy ireo
dia tsy ilay nolazaina an’ i Adama tsy akory, satria ny taranak’ olombelona rehetra dia samy
mizaka ny sazin’ ny fandikany ny lalàna avokoa. Ny «fahafatesana faharoa» no setrin’ ny
fiainana mandrakizay.
Noho ny fahotana nataon’ i Adama, dia mihatra amin’ ny taranak’ olombelona rehetra ny
fahafatesana. Samy midina ho any am-pasana avokoa izy rehetra. Ary noho izay efa
voaomana mialoha eo amin’ ny drafitry ny fanavotana, dia samy havoaka avy ao ampasany
avy izy rehetra. «Fa hisy fitsanganan’ ny marina sy ny meloka». «Fa tahaka ny ahafatesan’
ny olona rehetra ao amin’ i Adama no ahaveloman’ ny olona rehetra kosa ao amin’ i Kristy»
27 . Misy fahasamihafana anefa amin’ ireo antokon’ olona roa hatsangana ireo. «Avy ny
andro izay handrenesan’ ny olona rehetra any ampasana ny feony ; dia hivoaka izy ; izay
nanao ny tsara dia ho any amin’ ny fitsanganana ho fiainana ; fa izay nanao ratsy kosa dia
ho any amin’ ny fitsanganana ho fanamelohana» 28 . Ireo izay natao ho mendrika ny
fitsanganana ho amin’ ny fiainana dia «sambatra sy masina» ; «ireo izay tsy mba ananan’ ny
fahafatesana faharoa fahefana» 29. Fa ireo izay tsy mba nanao ny famelana ny helony ho
azo antoka kosa, tamin’ ny alalan’ ny fibebahana sy ny finoana, dia tsy maintsy mandray ny
sazin’ ny fandikan-dalàna — «fa fahafatesana no tambin’ ny ota» Mizaka famaizana tsy
mitovy halavana sy hamafy izy ireo, «araka ny asany avy», nefa hifarana amin’ ny
fahafatesana faharoa izany. Satria tsy azon’ Andriaamanitra atao ny mamonjy ny mpanota
ao amin’ ny fahotany, izay zavatra mifanohitra amin’ ny fahamarinany sy ny
famindrampony, dia esoriny aminy ny fiainana izay simban’ ny fandikan-dalàna nataony
satria nasehony fa tsy mendrika izany izy. Hoy ny mpanoratra iray nahazo tsindrimandry
avy tamin’ Andriamanitra : «Fa rehefa afaka kelikely, dia tsy hisy ny ratsy fanahy ;
handinika ny fonenany ianao, fa tsy ho hita izy». Ary hoy koa ny hafa : «Ary ho toy ny tsy
ary izy» 30. Safotry ny henatra izy ka hatelin’ ny fanadinoana tsy misy fanafana
mandrakizay.
Amin’ izany fomba izany no hamaranana ny fahotana sy ny fahoriana ary ny
fahasimbana rehetra vokatr’ izany. Hoy ny mpanao Salamo : «Efa naringanao ny ratsy
fanahy, ny anarany efa nokosehinao ho faty mandrakizay doria. Ry fahavalo, tanteraka ho
mandrakizay ny fandravana» 31. Raha nibanjina ny ho toetry ny mandrakizay i Jaona ao
amin’ ny Apokalypsy, dia nandre antema fiderana ataon’ izao rehetra izao izy izay tsy nisy
na dia feo iray aza naningana. Ny voaary rehetra, na ny any an-danitra na ny etý an-tany, dia
samy re mankalaza ny voninahitr’ Andriamanitra. Apokalypsy 5:13. Amin izany dia hisy
fanahy ho very hiteny ratsy an’ Andriamanitra raha miolanolana ao amin’ ny fampijaliana
tsy misy farany izy ; tsy hisy olom-boaozona ao amin’ ny helo hampifangaro ny kiakiakany
amin’ ny hiran’ ny voavonjy.
Ny hevi-diso fototra momba ny tsy fahafatesan’ ny fanahy no iorenan’ ny fampianarana
milaza fa manana fahatsiarovana ny maty — fampianarana izay, tahaka ny fampijaliana
mandrakizay, mifanohitra amin’ ny ampianaran’ ny Soratra Masina, amin’ ny fanambaran’
414