Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
voninahitr’ Andriamanitra ny fampaharetana fahotana mitombo hatrany toy izany mandritra ny andro tsy manam-pahataperana. Tsy tratry ny herin’ ny sain’ olombelona ny maminavina ny ratsy vokatry ny fampianaran-diso ny amin’ ny fampijaliana mandrakizay. Ny fivavahan’ ny Baiboly, izay feno fitiavana sy hatsarampanahy, ary manan-karena famindrampo, dia hamaizinina amin’ ny finoanoam-poana sy tafina horohoro. Rehefa mandinika ny endrika diso nanoritan’ i Satana ny toetra amam-panahin’ Andriamanitra isika, dia moa ho gaga ve raha atahorana, angovitana, eny, ankahalaina aza ny Mpahary antsika be famindrampo ? Ireo sary mahatsiravina anehoana an’ Andriamanitra izay miely patrana eran-tany noho ny fampianarana avy eny ambony polipitra, dia nahatonga olona an’ arivony, eny, antapitrisany aza, tsy afaka hino an’ Andria-manitra intsony sy ho mpandà Azy. Ny laha-kevitra momba ny fampijaliana mandrakizay dia anankiray amin’ ny fampianaran-diso voaharoharo ao amin’ ny divain’ ny fijangajangan’ i Babylona, izay ampisotroiny ny firenena rehetra.10 Tena zava-miafina marina ny nahatonga ireo irak’ i Kristy hanaiky io fampianaran-diso io ary hitory izany avy eny amin’ ny polipitra masina. Noraisiny avy tamin’ i Roma izany, tahaka ny nandraisany ny sabata sandoka. Marina, fa nisy olona ambony sy tsara nampianatra izany ; nefa tsy tonga taminy tahaka ny nahatongavany tamintsika ny fahazavana mikasika an’ izany. Ny fahazavana izay namiratra tamin’ ny androny ihany no ananany andraikitra ; isika kosa dia hampamoahina ny amin’ izay mamirapiratra amin’ izao androntsika izao. Raha miala amin’ ny fanambaran’ ny tenin’ Andriamanitra isika, ka manaiky fampianaran-diso satria nampianarin’ ny razantsika izany, dia ho tratry ny fanamelohana an’ i Babylona isika ; misotro amin’ ny divain’ ny fijangajangany isika. Misy antokon’ olona maro izay mikomy amin’ ny fampianarana momba ny fampijaliana mandrakizay ka voatarika ho amin’ ny hevidiso mifanohitra amin’ izany. Hitany fa asehon’ ny Soratra Masina ho be fitiavana sy mangora-po Andriamanitra ka tsy azony inoana fa handefa ny olona nohariany ao amin’ ny afon’ ny helo mirehitra mandrakizay Izy. Tazonin’ izy ireo anefa ny toetra tsy mety maty rahateo ananan’ ny fanahy, ka dia tsy azony ihodivirany ny fehinkevitra milaza fa ho voavonjy ny olombelona rehetra amin’ ny farany. Betsaka no mihevitra fa ireo fandrahonana ao amin’ ny Baiboly dia natao mba ho fampitahorana ny olona fotsiny mba hahatonga azy hankatò, fa tsy ho tanteraka ara-bakiteny tsy akory. Noho izany dia azon’ ny mpanota atao ny mivelona amin’ ny fahafinaretana feno fitiavan-tena, tsy hiraharaha izay fitakian’ Andriamanitra, nefa dia hanantena ny hahazo ny fankasitrahany amin’ ny farany. Ny fampianarana toy izany, izay mitompo teny fantatra ny amin’ ny famindrampon’ Andriamanitra, nefa minia tsy hahalala ny fahamarinany, dia mahafaly ny fo ara-nofo ka mahatonga ny ratsy fanahy ho sahisahy amin’ ny ratsy ataony. Ny teny ambaran’ ireo izay mino ny famonjena ny olon-drehetra ihany dia ampy hanehoana ny fomba hanolanany ny Soratra Masina, mba hanohanany izany hevitra mampidi-doza izany. Tamin’ ny fandevenana tanora tsy mivavaka iray izay maty tsy tra- 408
drano vokatry ny loza, dia nifidy toko sy andininy tao amin’ ny Soratra Masina mikasika an’ i Davida ny mpitandrina tao amin’ io antoko io (Oniversalista, mihevitra fa ho voavonjy avokoa ny olombelona rehetra) manao hoe : «fa nionona izy noho ny amin’ i Amnona, satria efa maty izy » 11. «Mazàna aho no nanontaniana», hoy ny mpandahatra, «izay ho anjaran’ ireo izay nandao an’ izao tontolo izao teo amim-panotana, ka maty teo am-pahamamoana angamba, na maty raha mbola mihosindra noho ny heloka be vava nataony ny fitafiany, na maty tahaka ny nahafatesan’ ity tovolahy ity, izay tsy mbola nisora-tena na oviana na oviana ho mpivavaka, na efa nanao fanandramana kely akory momba izany. Mahafa-po antsika ny Soratra Masina ; ny valin-teny omeny no hamaha io olana mahatahotra io. Mpanota hiringiriny Amnona ; tsy nibebaka izy fa natao izay hahamamo azy, ary raha mamo izy dia nisy namono. Mpaminanin’ Andriamanitra i Davida; tsy maintsy fantany izay ratsy na tsara ho an’ i Amnona any ankoatra. Nanao ahoana ny fihetseham-pony ? «Ary Davida mpanjaka naniry hivoaka hankany amin’ i Absaloma ; fa nionona izy noho ny amin’i Amnona, satria efa maty izy» 12. Inona no fehin-kevitra tokony hotsoahina avy amin’ izany fomba fiteny izany ? Moa ve tsy ny hoe tsy anisan’ ny zavatra ninoany izany fijaliana tsy misy farany izany ? Toy izany no fihevitray ; aiy eto dia misy fonjan-kevitra miezinezina hitantsika manohana ilay vinavinan-kevitra mahafinaritra lavitra, mampahazava be lavitra, mitory fiantrana be lavitra dia ny amin’ ny fahadiovana sy ny fiadanana ho an’ ny rehetra any am-parany. Nionona izy, raha nahita fa efa maty ny zanany. Ary nahoana ? Satria ny masony maha-mpaminany azy dia nahazoany nitazana mialoha ny ho avy be voninahitra ka nahita io zanany io nafahana lavitry ny fakam-panahy rehetra, novotsorana tamin’ ny fanandevozana aiy nodiovina ho afaka amin’ ny fahalotoan’ ny fahotana, ary rehefa natao ho ampy ny fanamasinana sy fanazavana azy, dia noraisina ho anisan’ ireo fanahy nasandratra sy ravoravo. Ny hany fiononana ho azy, dia rehefa nalana tamin’ ny toe-pahotana sy ny fahoriana ankehitriny ny zanany malala, dia efa lasa any amin’ ny toerana izay hitosahan’ ny fofonaina mahavelona indrindra avy amin’ ny Fanahy Masina ny fanahiny voasaronkaizina, toerana izay hivelaran’ ny sainy ho amin’ ny fahendren’ ny lanitra sy amin’ ny firavoravoana mahatretriky ny fitiavana mandrakizay, ary amin’ izany dia voaomana izy, rehefa nohamasinina, hiriaria eo anivon’ ny fiadanan’ ny mpandova ny lanitra sy hiara-monina amin’ izy ireo. «Ireo eritreritra ireo dia tokony hampino antsika fa tsy miankina mihitsy amin’ izay ataontsika amin’ ity fiainana ity ny famonjen’ ny lanitra ; tsy miankina koa amin’ ny fiovam-po ankehitriny, na amin’ izay inoantsika ankehitriny, na amin’ ny maha-mpivavaka antsika ankehitriny». Amin’ izany no amerenan’ ity mitonona ho irak’ i Kristy ny lainga nolazain’ ny menarana tany Edena hoe : «Tsy ho faty tsy akory ianareo». «Amin’ izay andro ihinananareo azy dia hahiratra ny masonareo, ka ho tahaka an’ Andriamanitra ianareo, hahalala ny tsara sy ny ratsy». Nambarany fa ny mpanota faran’ izay ratsy indrindra — ny 409
- Page 365 and 366: I Petera kosa mampiseho antsika ire
- Page 367 and 368: mampianatra ny olona hanao toy izan
- Page 369 and 370: Izao tontolo izao dia mitolo-batana
- Page 371 and 372: ny fisainan’ ny olona, dia tsy ma
- Page 373 and 374: Ireo boky firaketana any an-danitra
- Page 375 and 376: marinan’ i Kristy izy, ka hita fa
- Page 377 and 378: Ny fahotana izay tsy nibebahana sy
- Page 379 and 380: Izay rehetra nandray fahazavana mom
- Page 381 and 382: amin’ ny mamatonalina», no hiavi
- Page 383 and 384: fanapahana, na fahefana»1; koa ny
- Page 385 and 386: mazava tsara ny tena toetry ny fihe
- Page 387 and 388: azy. Nihambo hatrany amin’ ny voa
- Page 389 and 390: nahalala fiatoana nihaza Azy hatrai
- Page 391 and 392: ... ho tahaka ny Avo Indrindra aho
- Page 393 and 394: ny fahotana fa tsy tia izany, na iz
- Page 395 and 396: mahazo matoky isika fa hiaro antsik
- Page 397 and 398: Toko 31—Ny Anjely Tsara sy ny Fan
- Page 399 and 400: Ny tantara ao amin’ ny Testamenta
- Page 401 and 402: Tsy misy zavatra atahoran’ ilay m
- Page 403 and 404: Fantatr’ i Satana tsara fa izay r
- Page 405 and 406: ho an’ ny marina»4. Ary tsy misy
- Page 407 and 408: olona ny asam-panavotana izany, fa
- Page 409 and 410: oviana ny hahalala an’ Andriamani
- Page 411 and 412: andriana no re ao aminy». «Fa tsy
- Page 413 and 414: nampinoan’ i Satana azy izany, di
- Page 415: afo sy solifara ao amin’ ny helo
- Page 419 and 420: ehetra izany no natao dia ny mba ah
- Page 421 and 422: kijanona eo amin’ ny voavotra avy
- Page 423 and 424: ny saina mandanjalanja, sy amin’
- Page 425 and 426: amiko» 38. Nolazain’ i Paoly tat
- Page 427 and 428: filozofian’ ny mpanompo sampy, ar
- Page 429 and 430: olona tahaka ny anjelin’ ny mazav
- Page 431 and 432: antitra ninoana tamin’ ny fotoan
- Page 433 and 434: toetry ny olombelona sy ny maty ny
- Page 435 and 436: Hoy Jehovah Tompo : «Ny fitsarana
- Page 437 and 438: olo-marina sy ny ratsy fanahy. Indr
- Page 439 and 440: tarigetra ambony indrindra hotratra
- Page 441 and 442: Marina fa ankehitriny dia miova end
- Page 443 and 444: Asehon’ ny mpaminany Isaia eo ima
- Page 445 and 446: Toko 35—Ny Fahalalahana ny Feon'
- Page 447 and 448: mikitroka manodidina azy ireo Izy.
- Page 449 and 450: Misy fitoviana manaitra amin’ ny
- Page 451 and 452: pahoriana. Mihambo ho solon-tenan
- Page 453 and 454: olombelona ny masony, «izay atao h
- Page 455 and 456: Rehefa hita fa tsy ampy ny didy nav
- Page 457 and 458: tamin’ izany fihemorana izany ane
- Page 459 and 460: firy ny ataony rehefa manaiky ny fa
- Page 461 and 462: Mora ny manao sampy amin’ ny hazo
- Page 463 and 464: haratsiam-panahiny maharikoriko, ar
- Page 465 and 466: Sarotra ankehitriny ny manavaka iza
drano vokatry ny loza, dia nifidy toko sy andininy tao amin’ ny Soratra Masina mikasika an’<br />
i Davida ny mpitandrina tao amin’ io antoko io (Oniversalista, mihevitra fa ho voavonjy<br />
avokoa ny olombelona rehetra) manao hoe : «fa nionona izy noho ny amin’ i Amnona, satria<br />
efa maty izy » 11.<br />
«Mazàna aho no nanontaniana», hoy ny mpandahatra, «izay ho anjaran’ ireo izay nandao<br />
an’ izao tontolo izao teo amim-panotana, ka maty teo am-pahamamoana angamba, na maty<br />
raha mbola mihosindra noho ny heloka be vava nataony ny fitafiany, na maty tahaka ny<br />
nahafatesan’ ity tovolahy ity, izay tsy mbola nisora-tena na oviana na oviana ho mpivavaka,<br />
na efa nanao fanandramana kely akory momba izany. Mahafa-po antsika ny Soratra Masina<br />
; ny valin-teny omeny no hamaha io olana mahatahotra io. Mpanota hiringiriny Amnona ;<br />
tsy nibebaka izy fa natao izay hahamamo azy, ary raha mamo izy dia nisy namono.<br />
Mpaminanin’ Andriamanitra i Davida; tsy maintsy fantany izay ratsy na tsara ho an’ i<br />
Amnona any ankoatra. Nanao ahoana ny fihetseham-pony ? «Ary Davida mpanjaka naniry<br />
hivoaka hankany amin’ i Absaloma ; fa nionona izy noho ny amin’i Amnona, satria efa<br />
maty izy» 12.<br />
Inona no fehin-kevitra tokony hotsoahina avy amin’ izany fomba fiteny izany ? Moa ve<br />
tsy ny hoe tsy anisan’ ny zavatra ninoany izany fijaliana tsy misy farany izany ? Toy izany<br />
no fihevitray ; aiy eto dia misy fonjan-kevitra miezinezina hitantsika manohana ilay<br />
vinavinan-kevitra mahafinaritra lavitra, mampahazava be lavitra, mitory fiantrana be lavitra<br />
dia ny amin’ ny fahadiovana sy ny fiadanana ho an’ ny rehetra any am-parany. Nionona izy,<br />
raha nahita fa efa maty ny zanany. Ary nahoana ? Satria ny masony maha-mpaminany azy<br />
dia nahazoany nitazana mialoha ny ho avy be voninahitra ka nahita io zanany io nafahana<br />
lavitry ny fakam-panahy rehetra, novotsorana tamin’ ny fanandevozana aiy nodiovina ho<br />
afaka amin’ ny fahalotoan’ ny fahotana, ary rehefa natao ho ampy ny fanamasinana sy<br />
fanazavana azy, dia noraisina ho anisan’ ireo fanahy nasandratra sy ravoravo. Ny hany<br />
fiononana ho azy, dia rehefa nalana tamin’ ny toe-pahotana sy ny fahoriana ankehitriny ny<br />
zanany malala, dia efa lasa any amin’ ny toerana izay hitosahan’ ny fofonaina mahavelona<br />
indrindra avy amin’ ny Fanahy Masina ny fanahiny voasaronkaizina, toerana izay hivelaran’<br />
ny sainy ho amin’ ny fahendren’ ny lanitra sy amin’ ny firavoravoana mahatretriky ny<br />
fitiavana mandrakizay, ary amin’ izany dia voaomana izy, rehefa nohamasinina, hiriaria eo<br />
anivon’ ny fiadanan’ ny mpandova ny lanitra sy hiara-monina amin’ izy ireo.<br />
«Ireo eritreritra ireo dia tokony hampino antsika fa tsy miankina mihitsy amin’ izay<br />
ataontsika amin’ ity fiainana ity ny famonjen’ ny lanitra ; tsy miankina koa amin’ ny<br />
fiovam-po ankehitriny, na amin’ izay inoantsika ankehitriny, na amin’ ny maha-mpivavaka<br />
antsika ankehitriny».<br />
Amin’ izany no amerenan’ ity mitonona ho irak’ i Kristy ny lainga nolazain’ ny<br />
menarana tany Edena hoe : «Tsy ho faty tsy akory ianareo». «Amin’ izay andro<br />
ihinananareo azy dia hahiratra ny masonareo, ka ho tahaka an’ Andriamanitra ianareo,<br />
hahalala ny tsara sy ny ratsy». Nambarany fa ny mpanota faran’ izay ratsy indrindra — ny<br />
409