Leviathan dari Bangsa Bangsa_

adidy rehetra izay voasoritra mazava ao amin’ ny sainy, dia ho afaka hahafantatra tsara sy
hanatanteraka ireo izay mampisalasala azy ankehitriny izy.
Azon’ i Satana atao ny manolotra hala-tahaka mifandraika akaiky dia akaiky amin’ ny
fahamarinana hany ka ho voafitaka izay rehetra te-ho voafitaka, dia izay te-hisoroka ny
fandavan-tena sy ny fahafoizan-tena takin’ ny fahamarinana ; fa tsy azony atao kosa anefa
ny hitana eo ambanin’ ny fanapahany fanahy iray izay maniry marina tokoa amin’ ny fony
hahalala ny fahamarinana, na ho mona na ho inona no ho vokatr’ izany. Kristy no
Fahamarinana ary Izy no Fahazavana «Izay mahazava ny olona rehetra tonga amin’ izao
tontolo izao» 10. Nirahina hitari-dalana ny olona ho amin’ ny marina rehetra ny Fanahin’ ny
fahamarinana. Ary izao no voalaza araka ny fahefan’ ny Zanak’ Andriamanitra : «Mitadiava
dia hahita ianareo». «Raha misy olona ta-hanao ny sitrapony, dia hahalala ny amin’ ny
fampianarana izy» 11.
Kely ihany no fantatr’ ireo mpanaraka an’ i Kristy ny amin’ ny vela-pandrika ataon’ i
Satana sy ny anjeliny hoenti-mamely azy. Ilay mipetraka any an-danitra kosa dia hanapaka
ireo tetika rehetra ireo mba hanatanterahany ny fikasany lalina. Avelan’ ny Tompo hiaritra
ny fizahan-toetra mahamay ho vokatry ny fakam-panahy ny vahoakany, tsy noho Izy mahita
fahafinaretana eo amin’ ny fijaliany sy ny fahoriany tsy akory, fa satria ilaina izany
hahazoana ny fandresena farany . Tsy azony atao, ny hiaro azy ireo tsy ho tratran’ ny fakampanahy,
satria tsy mifanaraka amin’ ny voninahitry ny tenany izany ; ny anton’ ny fitsapana
mantsy dia ny hanomanana azy ireo hahatohitra ny fitaomana rehetra hataon’ ny ratsy.
Tsy ny ratsy fanahy na ny devoly no hahasakana ny asan’ Andriamanitra, na ny
fanatrehany tsy ho eo amin’ ny vahoakany, raha tahiny miaiky ny helony sy miala amin’ ny
fahotany amin’ ny fo torotoro sy manetry tena izy, ka mitaky ny teny fikasana amimpinoana.
Ny fakam-panahy rehetra, ny fitaomana mangina manohitra an’ Andriamanitra
rehetra, na miharihary na miafina, dia samy azo toherina amim-pahombiazana daholo, «tsy
amin-kery na amim-pahatanjahana, fa amin’ ny Fanahiko, hoy Jehovah Tompon’ ny maro»
12.
«Fa ny mason’ ny Tompo dia mitsinjo ny marina, ary ny sofiny mihaino ny fitarainany. .
. ary iza no hanisy ratsy anareo, raha mazoto amin’ izay tsara ianareo ?» 13 Fony Balama,
babon’ ny valisoa sarobidy nampanantenaina azy ka nanao sikidy hoenti-mamely an’
Isiraely, sady nitady ny hanozonana ny vahoakan’ Andriamanitra tamin’ ny alalan’ ny
fanatitra nateriny ho Azy, dia nosakanan’ ny Fanahin’ Andriamanitra ny ratsy nirin’ i
Balama holazaina ka voatery niteny i Balama hoe : « Hataoko ahoana no fanozona izay tsy
nozonin’ Andriamanitra ? Ary hataoko ahoana no fisahato izay tsy nosahatoin’ i Jehovah ?»
«Aoka ho tahaka ny fahafatesan’ ny olo-marina ny fahafatesako, ary koa ny fiafarako ho
tahaka ny azy». Rehefa naterina fanindroany ny fanatitra, dia hoy ilay mpaminany tsy
natahotra an’ Andriamanitra : «Indro ny hitahy no efa azoko, ary efa nitahy Izy, ka tsy
mahova izany aho. Tsy mijery faharatsiana eo amin’ i Jakoba Izy. Ary tsy mahita fahoriana
eo amin’ ny Isiraely ; Jehovah Andriamanitra no momba azy ary hoby fanao amin’ ny
402