Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Tsy misy zavatra atahoran’ ilay mpamitaka lehibe tahaka ny hahafantarantsika tsara ny
fitaka ataony. Mba ahazoany manarona tsara kokoa ny tena toetrany sy ny fikasany, dia
nataony izay hanehoana azy amin’ ny fomba izay tsy hiteraka fihetseham-po afa-tsy
fanesoesoana na fanarabiana azy. Mahafaly azy fatratra ny anaovana ny sariny ho toy ny
zava-mahatsikaiky na maharikoriko, hafahafa bika, toa biby, toa olona. Mahafinaritra azy ny
mandre ny anarany ampiasaina amin’ ny vazivazy sy ny fanarabiana eo amin’ ireo izay
mihevitra ny tenany ho manan-tsaina sy mahalala zavatra.
Noho izy nahay nanafin-tena tamim-pahakingana fanaperana no andrenesana hatraiza
hatraiza ny fanontaniana manao hoe : «Misy tokoa ve izy izany e ?» Porofo mazavan’ ny
fahombiazany ireo laha-kevitra izay nampandainga ny fanambarana mivantana ao amin’ ny
Soratra Masina ary eken’ ny ankabeazan’ ny mpivavaka. Koa satria azon’ i Satana atao
tsotra izao ny mifehy ny sain’ ireo izay tsy mahatsapa ny hery miasa mangina avy aminy,
dia izany no anomezan’ ny tenin’ Andriamanitra antsika ohatra be dia be ny amin’ ny asa
ratsiny, izay manala sarona eo imasontsika ny heriny miafina, ka dia mampitandrina antsika
amin’ izany amin’ ny famelezany afitsony.
Tena tokony hampivadi-po antsika tokoa ny hery sy ny hafetsen’ i Satana sy ny an’ ny
tafika momba azy raha tsy azontsika atao ny mahita fialofana eo amin’ ny hery lehibe kokoa
an’ ilay Mpanavotra antsika. Hamafisintsika fatratra ny tranontsika amin’ ny alalan’ ny
karetsaka sy ny hidim-baravarana mba hiarovantsika ny fananantsika sy ny aintsika amin’
ny olon-dratsy ; nefa mahalana no hiheverantsika ireo anjely ratsy izay tsy mijanona ny
mitady lalana ho eo amintsika, ary tsy manana fomba ho enti-miaro ny tenantsika amin’ ny
fanafihana ataony isika, raha ny herintsika samirery. Raha avela hanao izany izy, dia ho
vitany ny hahatonga antsika ho very saina, ny hampikorontana sy hampijalijaly ny
tenantsika, ny handrava ny fananantsika sy handringana ny aintsika. Ny hany fahafinaretana
ho azy ireny dia ny mampahory sy mandrava. Mahatsiravina ny manjo izay mandà tsy
hankatò an’ Andriamanitra fa mitolo-batana amin’ ny fakampanahin’ i Satana, satria amin’
ny farany dia hafoin’ Andriamanitra hianjadian’ ny fanahy ratsy izy. Fa ireo izay manaraka
an’ i Kristy kosa dia voaaro mandrakariva noho ny fiambenany sy ny fikarakarany. Misy
anjely mahery indrindra hirahina avy any andanitra hiaro azy. Tsy vakin’ ilay ratsy ny
fiarovana izay nahodidin’ Andriamanitra ny vahoakany.
393