Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 31—Ny Anjely Tsara sy ny Fanahy Ratsy
Ny fifandraisan’ izao tontolo izao hita maso sy izao tontolo izao tsy hita maso, ny asa
fanompoana ataon’ ny anjelin’ Andriamanitra, sy ny asan’ ny fanahy ratsy, ireo dia samy
ambaran’ ny Soratra Masina mazava, ary mifamahofaho tsy azo sarahina amin’ ny tantaran’
ny olombelona. Misy fironana mitombo ho amin’ ny tsy finoana ny fisian’ ny fanahy ratsy,
ary ireo anjely masina izay «fanahy manompo nirahina ho an’ izay handova famonjena»
(Hebreo 1 :14) dia heverin’ ny maro ho fanahin’ ny olona maty. Ny Soratra Masina anefa
dia tsy mampianatra fotsiny ny fisian’ ny anjely, na ny tsara na ny ratsy, fa mampiseho koa
porofo tsy azo lavina fa tsy fanahin’ ny olona maty tsy misy vatana tsy akory izy ireo.
Talohan’ ny nahariana ny olombelona, dia efa nisy ny anjely, satria rehefa napetraka ny
fanorenan’ ny tany dia «niara-nihira ny kintan’ ny maraina ary nihoby avokoa ireo zanak’
Andriamanitra» 1. Rehefa lavo ny olombelona, dia nirahina ny anjely hiambina ny hazon’
aina, ary izany dia natao talohan’ ny nisian’ ny olombelona maty. Ambony noho ny olona
ny anjely raha ny nanaovana azy, satria lazain’ ny mpanao salamo fa natao «ambany kely
noho ny anjely» ny olona.2
Ambara amintsika ao amin’ ny Soratra Masina ny momba ny isany, ny hery sy ny
voninahitr’ ireo mponina any an-danitra, ny fifandraisany amin’ ny fitondram-panjakan’
Andriamanitra, ary koa ny anjarany eo amin’ ny fanavotana. «Jehovah efa nampitoetra ny
seza fiandrianany any an-danitra ;ary ny fanjakany manapaka izao tontolo izao». Ary hoy ny
mpaminany hoe :«Ary nandre ny feon’ anjely maro manodidina ny seza fiandrianana aho».
Ao amin’ ny efitra misy ny seza fiandrianan’ ny Mpanjakan’ ny mpanjaka no iandrasan’
ireo «anjely mahery indrindra», «ireo mpanompony izay manao ny sitrapony», «mihaino ny
feon’ ny teniny» 3 . Arivoarivo sy alinalina ireo mpitondra hafatry ny lanitra hitan’ ny
mpaminany.
Lazain’ ny apostoly Paoly fa «tsy omby alinalina» izy ireo.4 Amin’ ny maha-mpitondra
hafatr’ Andriamanitra azy dia «nifanaretsaka nankary nankatsy toy ny helatra
mifelopeloka», (Ezekiela 1 :14) mamirapiratra mahajambena eo amin’ ny voninahiny ary
haingam-panidina fatratra. Ilay anjely niseho teo amin’ ny fasan’ ny Mpamonjy, izay
«tahaka ny helatra ny fijery azy, ary ny fitafiany fotsy tahaka ny oram-panala» dia
nahatonga ireo mpiambina «hivadipo noho ny fahatahorana azy ka tonga tahaka ny maty»5.
Raha nihaika an’ Andriamanitra sy niteny ratsy Azy i Sankeriba, ilay Asyriana
mpiavonavona, ka nandrahona ny handringana ny isiraely, dia «tamin’ ny alin’ io dia, avy
ilay Anjelin’ i Jehovah ka namely olona dimy arivo ambin’ ny valo alina sy iray hetsy tao
an-tobin’ ny Asyriana». Tao no nandringanana «ny lehilahy mahery rehetra sy ny
mpanapaka ary ny komandy» tao amin’ ny tafik’ i Sankeriba «ka dia lasa nody aminkenatra»
izy.6
Nampanaovina iraky ny famindrampo ho an’ ny zanak’ Andriamanitra ny anjely : tamin’
i Abrahama, mba hitondra teny fikasan’ ny fitahiana ; teo am-bavahadin’ i Sodoma, mba
389