Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
nahomby — satria nihambo izy ireo fa tsy nanan-tsiny voan’ ny tsindrihazolena, dia voaroaka niala tany an-danitra izy nony farany. Ny toe-tsaina izay nahatonga ny fikomiana tany an-danitra no mbola manentana koa ny fikomiana ety an-tany. Notohizan’ i Satana tamin’ ny olona ny tetika nampiasainy tamin’ ny anjely. Manjaka ao amin’ny zanaky ny tsy fanarahana izao ny toe-tsainy. Tahaka ny nataony, dia mitady ny hanapaka ny fifehezan’ ny lalàn’ Andriamanitra izy ireo ka hampanantena fahafahana amin’ ny olona amin’ ny alalan’ ny fandikana ny didiny. Mbola mampirongatra ny fankahalana sy ny fanoherana ihany ny fanakianana noho ny fahotana. Rehefa entina amohazana ny feon’ ny fieritreretana ireo hafatra fampitandremana avy amin’ Andriamanitra, dia taomin’ i Satana ny olona hanamarin-tena sy hitady ny hafa hiandany aminy amin’ ny filibany amin’ ny fahotana. Tsy manitsy ny fahadisoany izy ireo, fa mamporisika ny fahasosorana amin’ ilay mpananatra, tahaka ny izy iny no hany iavian’ ny olana. Hatramin’ ny andron’ i Abela marina ka hatramin’ izao androntsika izao dia toy izany ny toe-tsaina aseho tamin’izay sahy nanameloka ny fahotana. Ny fanehoana tsy araka ny marina ny toetran’ Andriamanitra, toy ny efa nataony tany an-danitra, ka nahatonga ny olona hihevitra an’ Andriamanitra ho masiaka sy lozabe, no mbola hitarihan’ i Satana ny olombelona hanota. Ary satria nahomby hatrany izy dia nambarany fa ireo fameperana tsy an-drariny nataon’ Andriamanitra no nahatonga ny fahalavoan’ ny olona, tahaka ny efa nitaoman’ izany azy ho amin’ ny fikomiana. Nefa manambara ny toetrany Ilay maharitra mandrakizay : «Jehovah Andriamanitra mamindra fo sy miantra, mahari-po sady be famindrampo sy fahamarinana, mitahiry famindrampo ho an’ ny olona arivo mandimby ; mamela heloka sy fahadisoana ary fahotana, kanefa tsy mety manamarina ny meloka»5. Tamin’ ny nandroahana an’ i Satana avy tany an-danitra, dia naneho ny fahamarinany Andriamanitra ary nihazona ny voninahitry ny seza fiandrianany. Fa rehefa nanota kosa ny olona tamin’ ny fanekeny ny fitak’ io fanahy nivadika io, dia naneho porofo mibaribary ny fitiavany Izy tamin’ ny fanolorany ny Zanani-lahy tokana ho faty ho an’ ilay taranaka lavo. Eo amin’ ny fanavotana no anambarana ny toetra amam-panahin’ Andriamanitra. Asehon’ ny fonjankevitra mahery vaika avy amin’ ny hazo fijaliana ho hitan’ ny tontolo rehetra fa tsy azo iampangana na oviana na oviana ny fitondrampanjakan’ Andrimanitra ny lalampahotana nofidin’ i Losifera. Afa-tsarona ny tena toetran’ ilay mpamitaka lehibe teo amin’ ny fifanoheran’ i Kristy sy Satana, nandritra ny fotoana niasan’ ny Mpamonjy tety an-tany. Tsy nisy fomba nahomby kokoa nampiombotra niala tamin’ i Satana ny fitiavan’ ireo anjely sy ny an’ ireo mponina an-danitra tsy nanota, noho ny ady feno halozana nataony tamin’ ny Mpanavotra an’ izao tontolo izao. Ny fitenenan-dratsy sahisahy nataony tamin’ ny nangatahany an’ i Kristy hiankohoka teo anatrehany, ny fahasahiany feno fireharehana nitondrany Azy ho any antampon-tendrombohitra sy ny tempoly, ny fikasan-dratsiny mifono hafetsena tamin’ ny namporisihany Azy hianjera avy tamin’ ny toerana avo mahafanina, ny haromotany tsy 380
nahalala fiatoana nihaza Azy hatraiza hatraiza, ka nanainga ny fon’ ny mpisorona sy ny vahoaka hitsipaka ny fitiavany, ary tamin’ ny farany dia hiantsoantso hoe : «Homboy ! Homboy !» amin’ ny hazo fijaliana Izy izany rehetra izany dia nahazendana sy nahatezitra an’ izao rehetra izao. Satana no nanosika an’ izao tontolo izao hitsipaka an’ i Kristy. Nampiasain’ ilay andrianan’ ny ratsy ny heriny rehetra sy ny hafetseny rehetra handringanana an’ i Jesosy ; hitany mantsy fa ny famindrampo sy ny fitiavan’ ny Mpamonjy, ny fiantrany sy ny halemem-panahiny feno fangorahana, dia mampiseho amin’ izao tontolo izao ny toetra amam-panahin’ Andriamanitra. Notoherin’ l Satana avokoa ny fanambarana rehetra nataon’ ny Zanak’ Andriamanitra ary nampiasa ny olona ho fitaovana enti-mameno fahoriana sy fijaliana ny fiainan’ ny Mpamonjy izy. Ny hevi-diso toa marina sy ny fitaka izay niezahana hanakantsakanana ny asan’ i Jesosy, ny fankahalana niseho tamin’ ny alalan’ ny zanaky ny tsy fanarahana, ireo fiampangany lozabe nataony tamin’ Ilay Anankiray Izay niaina tamin’ ny hatsaram-panahy tapitr’ ohatra, izany rehetra izany dia nipoitra avy tamin’ ny otri-po tehamaly faty. Ny afon’ ny fialonana sy ny faharatsiam-panahy, ny fankahalana sy ny valifaty nokoboniny, dia nidedadeda teo Kalvary nandoro ny Zanak’ Andriamanitra, fa ny lanitra manontolo kosa dia sina sy tsiravina raha nibanjina izany toe-javatra izany. Rehefa vita ilay sorona lehibe dia niakatra ho any amin’ ny avo Kristy ary nolaviny ny fiankohofan’ ny anjely mandra-panehoany ilay fangatahany hoe : «Tiako mba ho any amiko amin’ izay itoerako ireo izay nomenao Ahy»6. Tamin’ izay dia tonga ny valiny nivoaka avy tamin’ ny seza fiandrianan’ ny Ray, nitafotafo fitiavana sy hery tsy hay lazaina nanao hoe : «Aoka ny anjelin’ Andriamanitra rehetra hiankohoka eo anatrehany»7. Tsy nisy pentina tafajanona teo amin’ i Jesosy. Tapitra hatreo ny fampietrena Azy, feno ny sorona nataony, ary dia nomena anarana ambonin’ ny anarana rehetra Izy. Ankehitriny dia mihanjahanja tsy misy fialan-tsiny intsony ny fahamelohan’ i Satana. Efa nasehony ny tena toetrany mahampandainga sy mpamono olona azy. Hita izao fa ilay fanahy nifehezany ny zanak’ olombelona teo ambanin’ ny fahefany dia ho nasehony koa raha tahiny navela hanapaka ireo mponin’ ny lanitra izy. Nihambo izy fa hitondra fahafahana sy fisandratana ny fandikana ny lalàn’ Andriamanitra ; hita kosa anefa fa fanandevozana sy fitotonganana no vokany. Niseho teo amin’ ny tena fahazavany ny fiampangana mandainga nataon’ i Satana amin’ ny toetran’ Andriamanitra sy ny fitondrampanjakany. Niampanga an’ Andriamanitra ho tsy nitady afa-tsy fanandratan-tena Izy tamin’ ny fitakiany fanekena sy fankatoavana tamin’ ireo nohariany, ary nolazainy fa raha mitaky fandavan-tena amin’ ny hafa rehetra ny Mpamorona, Izy kosa anefa dia tsy mahay mandà ny tenany ary tsy nahafoy na inona na inona. Hita anefa ankehitriny fa mba ho famonjena ilay taranaka lavo sy feno fahotana dia efa nanao ny fahafoizan-tena lehibe indrindra azon’ ny fitiavana natao Ilay Mpanapaka an’ izao rehetra izao; fa «Andriamanitra ao amin’ i Kristy no nampihavana izao tontolo izao taminy»8. Hita koa, fa raha nampidanadana ny varavarana hidiran’ ny fahotana i Losifera 381
- Page 337 and 338: Toko 25—Ny Lalàn’ Andriamanitr
- Page 339 and 340: ny fizarana famaranana ny asa famon
- Page 341 and 342: ampiasaina dia ilaina mba ahazoana
- Page 343 and 344: fahafahana, amin’ ny fiaikena maz
- Page 345 and 346: fiangonany, ary maro tamin’ izy i
- Page 347 and 348: nanalany ny didy faharoa, dia tsy i
- Page 349 and 350: Nitandrina ny Alahady anefa ireo Kr
- Page 351 and 352: fa ireo izay lazain’ i Jehovah fa
- Page 353 and 354: izay hampitony ny saina manadihady
- Page 355 and 356: ny an’ ny Hebreo teo amin’ ny R
- Page 357 and 358: kevitra tsy miovaova, eo ambonin’
- Page 359 and 360: asa mangina avy taminy ny mpiara-mo
- Page 361 and 362: mampidanadana ny varavarana idiran
- Page 363 and 364: Ny dingana voalohany eo amin’ ny
- Page 365 and 366: I Petera kosa mampiseho antsika ire
- Page 367 and 368: mampianatra ny olona hanao toy izan
- Page 369 and 370: Izao tontolo izao dia mitolo-batana
- Page 371 and 372: ny fisainan’ ny olona, dia tsy ma
- Page 373 and 374: Ireo boky firaketana any an-danitra
- Page 375 and 376: marinan’ i Kristy izy, ka hita fa
- Page 377 and 378: Ny fahotana izay tsy nibebahana sy
- Page 379 and 380: Izay rehetra nandray fahazavana mom
- Page 381 and 382: amin’ ny mamatonalina», no hiavi
- Page 383 and 384: fanapahana, na fahefana»1; koa ny
- Page 385 and 386: mazava tsara ny tena toetry ny fihe
- Page 387: azy. Nihambo hatrany amin’ ny voa
- Page 391 and 392: ... ho tahaka ny Avo Indrindra aho
- Page 393 and 394: ny fahotana fa tsy tia izany, na iz
- Page 395 and 396: mahazo matoky isika fa hiaro antsik
- Page 397 and 398: Toko 31—Ny Anjely Tsara sy ny Fan
- Page 399 and 400: Ny tantara ao amin’ ny Testamenta
- Page 401 and 402: Tsy misy zavatra atahoran’ ilay m
- Page 403 and 404: Fantatr’ i Satana tsara fa izay r
- Page 405 and 406: ho an’ ny marina»4. Ary tsy misy
- Page 407 and 408: olona ny asam-panavotana izany, fa
- Page 409 and 410: oviana ny hahalala an’ Andriamani
- Page 411 and 412: andriana no re ao aminy». «Fa tsy
- Page 413 and 414: nampinoan’ i Satana azy izany, di
- Page 415 and 416: afo sy solifara ao amin’ ny helo
- Page 417 and 418: drano vokatry ny loza, dia nifidy t
- Page 419 and 420: ehetra izany no natao dia ny mba ah
- Page 421 and 422: kijanona eo amin’ ny voavotra avy
- Page 423 and 424: ny saina mandanjalanja, sy amin’
- Page 425 and 426: amiko» 38. Nolazain’ i Paoly tat
- Page 427 and 428: filozofian’ ny mpanompo sampy, ar
- Page 429 and 430: olona tahaka ny anjelin’ ny mazav
- Page 431 and 432: antitra ninoana tamin’ ny fotoan
- Page 433 and 434: toetry ny olombelona sy ny maty ny
- Page 435 and 436: Hoy Jehovah Tompo : «Ny fitsarana
- Page 437 and 438: olo-marina sy ny ratsy fanahy. Indr
nahalala fiatoana nihaza Azy hatraiza hatraiza, ka nanainga ny fon’ ny mpisorona sy ny<br />
vahoaka hitsipaka ny fitiavany, ary tamin’ ny farany dia hiantsoantso hoe : «Homboy !<br />
Homboy !» amin’ ny hazo fijaliana Izy izany rehetra izany dia nahazendana sy nahatezitra<br />
an’ izao rehetra izao.<br />
Satana no nanosika an’ izao tontolo izao hitsipaka an’ i Kristy. Nampiasain’ ilay<br />
andrianan’ ny ratsy ny heriny rehetra sy ny hafetseny rehetra handringanana an’ i Jesosy ;<br />
hitany mantsy fa ny famindrampo sy ny fitiavan’ ny Mpamonjy, ny fiantrany sy ny<br />
halemem-panahiny feno fangorahana, dia mampiseho amin’ izao tontolo izao ny toetra<br />
amam-panahin’ Andriamanitra. Notoherin’ l Satana avokoa ny fanambarana rehetra nataon’<br />
ny Zanak’ Andriamanitra ary nampiasa ny olona ho fitaovana enti-mameno fahoriana sy<br />
fijaliana ny fiainan’ ny Mpamonjy izy. Ny hevi-diso toa marina sy ny fitaka izay niezahana<br />
hanakantsakanana ny asan’ i Jesosy, ny fankahalana niseho tamin’ ny alalan’ ny zanaky ny<br />
tsy fanarahana, ireo fiampangany lozabe nataony tamin’ Ilay Anankiray Izay niaina tamin’<br />
ny hatsaram-panahy tapitr’ ohatra, izany rehetra izany dia nipoitra avy tamin’ ny otri-po tehamaly<br />
faty. Ny afon’ ny fialonana sy ny faharatsiam-panahy, ny fankahalana sy ny valifaty<br />
nokoboniny, dia nidedadeda teo Kalvary nandoro ny Zanak’ Andriamanitra, fa ny lanitra<br />
manontolo kosa dia sina sy tsiravina raha nibanjina izany toe-javatra izany.<br />
Rehefa vita ilay sorona lehibe dia niakatra ho any amin’ ny avo Kristy ary nolaviny ny<br />
fiankohofan’ ny anjely mandra-panehoany ilay fangatahany hoe : «Tiako mba ho any amiko<br />
amin’ izay itoerako ireo izay nomenao Ahy»6. Tamin’ izay dia tonga ny valiny nivoaka avy<br />
tamin’ ny seza fiandrianan’ ny Ray, nitafotafo fitiavana sy hery tsy hay lazaina nanao hoe :<br />
«Aoka ny anjelin’ Andriamanitra rehetra hiankohoka eo anatrehany»7. Tsy nisy pentina<br />
tafajanona teo amin’ i Jesosy. Tapitra hatreo ny fampietrena Azy, feno ny sorona nataony,<br />
ary dia nomena anarana ambonin’ ny anarana rehetra Izy.<br />
Ankehitriny dia mihanjahanja tsy misy fialan-tsiny intsony ny fahamelohan’ i Satana.<br />
Efa nasehony ny tena toetrany mahampandainga sy mpamono olona azy. Hita izao fa ilay<br />
fanahy nifehezany ny zanak’ olombelona teo ambanin’ ny fahefany dia ho nasehony koa<br />
raha tahiny navela hanapaka ireo mponin’ ny lanitra izy. Nihambo izy fa hitondra<br />
fahafahana sy fisandratana ny fandikana ny lalàn’ Andriamanitra ; hita kosa anefa fa<br />
fanandevozana sy fitotonganana no vokany.<br />
Niseho teo amin’ ny tena fahazavany ny fiampangana mandainga nataon’ i Satana amin’<br />
ny toetran’ Andriamanitra sy ny fitondrampanjakany. Niampanga an’ Andriamanitra ho tsy<br />
nitady afa-tsy fanandratan-tena Izy tamin’ ny fitakiany fanekena sy fankatoavana tamin’<br />
ireo nohariany, ary nolazainy fa raha mitaky fandavan-tena amin’ ny hafa rehetra ny<br />
Mpamorona, Izy kosa anefa dia tsy mahay mandà ny tenany ary tsy nahafoy na inona na<br />
inona. Hita anefa ankehitriny fa mba ho famonjena ilay taranaka lavo sy feno fahotana dia<br />
efa nanao ny fahafoizan-tena lehibe indrindra azon’ ny fitiavana natao Ilay Mpanapaka an’<br />
izao rehetra izao; fa «Andriamanitra ao amin’ i Kristy no nampihavana izao tontolo izao<br />
taminy»8. Hita koa, fa raha nampidanadana ny varavarana hidiran’ ny fahotana i Losifera<br />
381
Change language