Leviathan dari Bangsa Bangsa_

nahomby — satria nihambo izy ireo fa tsy nanan-tsiny voan’ ny tsindrihazolena, dia
voaroaka niala tany an-danitra izy nony farany.
Ny toe-tsaina izay nahatonga ny fikomiana tany an-danitra no mbola manentana koa ny
fikomiana ety an-tany. Notohizan’ i Satana tamin’ ny olona ny tetika nampiasainy tamin’ ny
anjely. Manjaka ao amin’ny zanaky ny tsy fanarahana izao ny toe-tsainy. Tahaka ny
nataony, dia mitady ny hanapaka ny fifehezan’ ny lalàn’ Andriamanitra izy ireo ka
hampanantena fahafahana amin’ ny olona amin’ ny alalan’ ny fandikana ny didiny. Mbola
mampirongatra ny fankahalana sy ny fanoherana ihany ny fanakianana noho ny fahotana.
Rehefa entina amohazana ny feon’ ny fieritreretana ireo hafatra fampitandremana avy amin’
Andriamanitra, dia taomin’ i Satana ny olona hanamarin-tena sy hitady ny hafa hiandany
aminy amin’ ny filibany amin’ ny fahotana. Tsy manitsy ny fahadisoany izy ireo, fa
mamporisika ny fahasosorana amin’ ilay mpananatra, tahaka ny izy iny no hany iavian’ ny
olana. Hatramin’ ny andron’ i Abela marina ka hatramin’ izao androntsika izao dia toy izany
ny toe-tsaina aseho tamin’izay sahy nanameloka ny fahotana.
Ny fanehoana tsy araka ny marina ny toetran’ Andriamanitra, toy ny efa nataony tany
an-danitra, ka nahatonga ny olona hihevitra an’ Andriamanitra ho masiaka sy lozabe, no
mbola hitarihan’ i Satana ny olombelona hanota. Ary satria nahomby hatrany izy dia
nambarany fa ireo fameperana tsy an-drariny nataon’ Andriamanitra no nahatonga ny
fahalavoan’ ny olona, tahaka ny efa nitaoman’ izany azy ho amin’ ny fikomiana.
Nefa manambara ny toetrany Ilay maharitra mandrakizay : «Jehovah Andriamanitra
mamindra fo sy miantra, mahari-po sady be famindrampo sy fahamarinana, mitahiry
famindrampo ho an’ ny olona arivo mandimby ; mamela heloka sy fahadisoana ary
fahotana, kanefa tsy mety manamarina ny meloka»5.
Tamin’ ny nandroahana an’ i Satana avy tany an-danitra, dia naneho ny fahamarinany
Andriamanitra ary nihazona ny voninahitry ny seza fiandrianany. Fa rehefa nanota kosa ny
olona tamin’ ny fanekeny ny fitak’ io fanahy nivadika io, dia naneho porofo mibaribary ny
fitiavany Izy tamin’ ny fanolorany ny Zanani-lahy tokana ho faty ho an’ ilay taranaka lavo.
Eo amin’ ny fanavotana no anambarana ny toetra amam-panahin’ Andriamanitra. Asehon’
ny fonjankevitra mahery vaika avy amin’ ny hazo fijaliana ho hitan’ ny tontolo rehetra fa tsy
azo iampangana na oviana na oviana ny fitondrampanjakan’ Andrimanitra ny lalampahotana
nofidin’ i Losifera.
Afa-tsarona ny tena toetran’ ilay mpamitaka lehibe teo amin’ ny fifanoheran’ i Kristy sy
Satana, nandritra ny fotoana niasan’ ny Mpamonjy tety an-tany. Tsy nisy fomba nahomby
kokoa nampiombotra niala tamin’ i Satana ny fitiavan’ ireo anjely sy ny an’ ireo mponina
an-danitra tsy nanota, noho ny ady feno halozana nataony tamin’ ny Mpanavotra an’ izao
tontolo izao. Ny fitenenan-dratsy sahisahy nataony tamin’ ny nangatahany an’ i Kristy
hiankohoka teo anatrehany, ny fahasahiany feno fireharehana nitondrany Azy ho any antampon-tendrombohitra
sy ny tempoly, ny fikasan-dratsiny mifono hafetsena tamin’ ny
namporisihany Azy hianjera avy tamin’ ny toerana avo mahafanina, ny haromotany tsy
380