Leviathan dari Bangsa Bangsa_

mazava tsara ny tena toetry ny fihetseham-pony. Nefa rehefa voaporofo fa tsy mitoetra ny
tsy mahafaly azy, dia niaiky i Losifera fa diso ary marina ny fitakian’ Andriamanitra, ka
tokony hoekeny ho toy izany eo anatrehan’ ny lanitra manontolo. Raha manao izany izy, dia
ho namonjy ny tenany sy ny anjely maro. Tamin’ izay fotoana izay dia tsy niala tanteraka
tamin’ ny fanoavany an’ Andriamanitra izy. Na dia efa nilaozany aza ny toerany nahakerobima
manaloka azy, raha nety niverina tamin’ Andriamanitra izy, ka nanaiky ny
fahendren’ ny Mpamorona, sy ho afa-po tamin’ ny fandraisana ny toerana notendrena ho
azy tao amin’ ny drafitra lehibe nataon’ Andriamanitra, dia ho naverina teo amin’ ny asany
izy. Nanakana azy tsy hilefitra anefa ny avonavona. Nikiry nanamarina ny fihetsiny izy,
notanany mafy ny tsy ilany ny fibebahana, koa dia nivonona tanteraka hanohitra ilay
Mpanao azy izy, eo amin’ ilay ady lehibe.
Ny heriny rehetra araka ny sain-dalina ananany izao dia navondrony hanaovana asa
famitahana, mba hahazoan’ ireo anjely teo ambanin’ ny fifehezany hiray fo aminy. Na dia
ny fampitandremana sy ny torohevitra nataon’ i Kristy aza dia navadiny hoenti-manampy ny
fikasany amin’ ny maha-mpamadika azy. Ireo izay natoky sy tia azy ka nifamatotra akaiky
indrindra taminy dia nilazan’ i Satana fa tsy rariny ny fiampangana azy, tsy nohajaina ny
toerana nisy azy. voatohintohina ny fahafahany. Rehefa avy nandika vilana ny tenin’ i
Kristy izy dia niroso hamadika ny fitokisana azy sy nandainga mivantana tamin’ ny
fiampangana ny Zanak’ Andriamanitra ho nikasa ny hanala baraka azy teo anatrehan’ ny
mponin’ ny lanitra. Notadiaviny hovana endrika koa ny foto-kevitra ifanolanany amin’ ireo
anjely mahatoky. Izay rehetra tsy azony nahodina ka tsy niandany taminy dia nampangainy
ho tsy miraika amin’ ny tombontsoan’ ny mponina any an-danitra. Ny asa nataony indrindra
no niampangany ireo izay nitoetra ho mahatoky tamin’ Andriamanitra. Ary mba
hanohanany ny fiampangany an’ Andriamanitra ho nanao ny tsy rariny taminy dia novany
endrika ny teny sy ny fihetsiky ny Mpamorona. Ny tetiny dia ny hahavery hevitra ny anjely
tamin’ ny alalan’ ny fonjan-kevitra faran’ izay fetsy mikasika ny fikasan’ Andriamanitra.
Nosaronany zava-miafina ny zavatra tsotra rehetra, ary tamin’ ny famitahana novolavolain’
ny sain-dratsiny no namafazany fisalasalana ny amin’ ny tenin’ i Jehovah mazava indrindra.
Ny toerana ambony nisy azy, izay nifandraisany akaiky tamin’ ny fandraharahan’
Andriamanitra dia nanome hery ny teniny, ka maro no voatarika hiray taminy hikomy
tamin’ ny fahefan’ ny lanitra.
Noho ny fahendren’ Andriamanitra, dia navelany i Satana hampandroso ny asany,
mandra-pahamasaky ny saim-pisarahana hiteraka fikomiana mivantana. Nilaina ny
namelana ny tetik’ adiny hivelatra araka izay tena izy hibaribarian’ ny tena toetrany sy izay
kendreny marina eo imason’ ny rehetra. Efa nasandratra ho ambony i Losifera, tamin’ ny
maha-kerobima voahosotra azy ; tian’ ireo mponina tany an-danitra tokoa izy, ka lehibe ny
heriny niasa mangina tamin’ izy ireo. Tsy ny mponina any an-danitra ihany no voafaoka ao
amin’ ny fitondram-panjakan’ Andriamanitra, fa ny tontolo rehetra nohariny koa ; ka dia
noheverin’ i Satana fa raha azony taomina hiara-hikomy aminy ireo anjelin’ ny lanitra, dia
ho voasariny amin’ izany koa ny izao tontolo izao hafa. Tamin’ ny fomba feno hafetsena no
377