Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 29—Ny Niavian’ ny Ratsy
Mahatonga fahaverezan-kevitra lehibe ho an’ ny saina maro ny niavian’ ny fahotana sy
ny anton’ ny fisiany. Hitany ny asan’ ny ratsy, miaraka amin’ ny vokany mahatsiravina dia
loza sy faharavana, ka velom-panontaniana izy ny amin’ ny fomba mety hisian’ izany eo
ambany fanapahan’ Ilay Anankiray tsy voafetra amin’ ny fahendrena, ny hery sy ny
fitiavana. Zava-miafina tsy ahitany fanazavana izany. Ary noho ny fisalasalany sy ny tsy
finoany dia jamba izy ka tsy mahita ireo fahamarinana ambaran’ ny tenin’ Andriamanitra
mazava sy tena ilaina momba ny famonjena. Misy ireo izay manao fikarohana lalina ny
amin’ ny fisian’ ny fahotana, ka mitady hitsabaka ao amin’ izay tsy nambaran’
Andriamanitra na oviana na oviana; noho izany dia tsy mahita ala-olana izy ; ary ny toy
ireny izay entanin’ ny toe-tsaina mirona ho amin’ ny fisalasalana sy ny hevitra, dia
manararaotra izany hanala tsiny ny fitsipahany ny tenin’ ny Soratra Masina. Misy hafa koa
anefa izay tsy mahita valiny mahafapo ny amin’ ity olana lehibe momba ny ratsy ity. satria
ny lovantsofina sy ny dika-vilana natao dia nanamaizinana ny fampianaran’ ny Baiboly
mikasika ny toetra amam-panahin’ Andriamanitra sy ny toetry ny fitondram-panjakany ary
ireo foto-kevitra mametra ny fihetsiny amin’ ny fahotana.
Tsy misy fanazavana ny amin’ ny niavian’ ny ota azo atolotra hanomezan-drariny ny
fisiany. Nefa ampy ny zavatra fantatra mikasika ny niavian’ ny fahotana sy izay hatao
aminy amin’ ny farany ho fampiharihariana ny fahamarinana sy ny hamorampanahin’
Andriamanitra amin’ ny fitondrana rehetra ataony momba ity ratsy ity. Tsy misy
ampianarin’ ny Soratra Masina mazava kokoa noho ny tsy maha-tompon’ andraikitra an’
Andriamanitra tamin’ ny nidiran’ ny fahotana ;ampianariny fa tsy hoe nosintonin’
Andriamanitra an-keriny ny fahasoavany, na nisy lesoka teo amin’ ny fitondran’
Andriamanitra ny fanjakany, izay nety nohararaotin’ ny fikomiana. Tonga tsy nasaina ny
fahotana, ary tsy misy azo anamarinana ny fisiany. Zava-miafina ny amin’ izany ka tsy hay
hazavaina. Raha misy fialan-tsiny mety ho hita ny aminy, na antony mety manazava ny
fisiany, dia tsy ho fahotana intsony ny fahotana. Ny hany famaritana azontsika atao ny
amin’ ny fahotana dia ilay omen’ ny tenin’ Andriamanitra ;«fandikana ny lalàna» io;vokatra
miseho avy amin’ ny foto-kevitra iray mifanohitra amin’ ilay lalàn’ ny fitiavana lehibe izay
iorenan’ ny fitondram-panjakan’ Andria-manitra.
Talohan’ ny nidiran’ ny ratsy dia nisy fiadanana sy fifaliana nanerana izao rehetra izao.
Nifandrindra tanteraka tamin’ ny sitrapon’ ny Mpamorona ny zavatra rehetra. Ny fitiavana
an’ Andriamanitra no natao ho ambony indrindra, tsy nisy fizahan-tavan’ olona teo amin’ ny
fifankatiavana. Kristy Ilay Teny, Zanaka Lahitokan’ Andriamanitra, dia iray tamin’ ny Ray
mandrakizay, — iray teo amin’ ny fombany, iray tamin’ ny toetra amam-panahy, iray teo
amin’ ny fikasana, — Izy irery, manerana izao tontolo izao no hany afaka niditra teo amin’
ny filan-kevitr’ Andriamanitra sy teo amin’ ny fikasany. Tamin’ ny alalan’ i Kristy no
nanatanterahan’ ny Ray ny famoronana ny mponina rehetra any an-danitra. «Fa tao aminy
no nahariana ny zavatra rehetra any an-danitra . . . na seza fiandrianana, na fanjakana, na
374