Leviathan dari Bangsa Bangsa_

marinan’ i Kristy izy, ka hita fa mifandrindra amin’ ny lalàn’ Andriamanitra ny toetra
amam-panahiny, dia voakosoka ny fahotany, ary hisaina ho mendrika ny fiainana
mandrakizay izy. Izao no ambaran’ i Jehovah, amin’ ny alalan’ ny mpaminany Isaia : «Izaho
dia izaho no mamono ny fahadisoanao noho ny amin’ ny tenako, ary tsy hotsarovako ny
fahotanao»23. Hoy Jesosy: «Izay maharesy dia hitafy lamba fotsy tahaka ireo koa, ary tsy
hamono ny anarany eo amin’ ny bokin’ ny fiainana tokoa Aho, fa hanaiky ny anarany eo
anatrehan’ ny Raiko sy eo anatrehan’ ny anjeliny». «Ary amin’ izany na zovy na zovy no
hanaiky Ahy eo anatrehan’ ny olona, dia hekeko kosa izy eo anatrehan’ ny Raiko Izay any
an-danitra. Fa na zovy na zovy ny handà Ahy eo anatrehan’ ny olona, dia ho laviko kosa izy
eo anatrehan’ ny Raiko Izay any an-danitra»24.
Liana fatratra ny olona ta-hahalala ny didim-pitsarana avoaky ny fitsarana eto an-tany,
nefa maivana dia maivana izany raha mitaha amin’ izay hita any an-kianjan’ ny lanitra
rchefa misy anarana voasoratra ao amin’ ny bokin’ ny fiainana entina hodinihina eo
anatrehan’ ny Mpitsara ny tany rehetra. Mandahatra Ilay Andria-manitra Mpanelanelana
milaza fa izay rehetra nandresy tamin’ ny alalan’ ny finoana ny rany, dia avela ny fandikany
ny lalàna, fa averina indray ao amin’ ny tokantranony tao Edena izy, ary
satrohamboninahitra amin’ ny maha-mpiara-mandova azy Aminy ao «amin’ ny fanapahana
voalohany»25. Nihevitra i Satana tamin’ ny ezaka nataony hamitahana sy hakana fanahy ny
taranak’ olombelona fa hanafoana ny drafitra nataon’ Andriamanitra tamin’ ny namoronana
ny olombelona ; nefa mangataka izao Kristy ny hampiharana io drafitra io tahaka ny tsy
lavo iny mihitsy ny olona. Tsy famelankeloka fotsiny sy fanamarinana feno sy tanteraka
ihany no angatahiny ho an’ ny vahoakany, fa ny andraisany anjara amin’ ny voninahiny sy
toerana eo amin’ ny seza fiandrianany.
Raha mbola mandahatra ho an’ ireo niantefan’ ny fahasoavany Jesosy, i Satana kosa
miampanga azy eo anatrehan’ Andriamanitra ho mpandika lalàna. Efa nitady izay hitarihana
azy ho amin’ ny fisalasalana ilay mpamitaka lehibe, ka hahatonga azy tsy hatoky an’
Andriamanitra intsony; ho tafasaraka amin’ ny fitiavany, sy handika ny lalàny. Izao dia
tondroiny ny tantaram-piainany, ireo kilema eo amin’ ny toetra amam-panahiny, ny tsy
fitoviany amin’ i Kristy, izay nanala-baraka ny Mpanavotra azy, ireo fahotana rehetra izay
nakany fanahy azy, ary noho ireny dia takiny ho olony izy ireo.
Tsy manala tsiny ny fahotany Jesosy fa asehony kosa ny fibebahany sy ny finoany, ka
mitaky famelan-keloka ho azy Izy. Asandrany eo anatrehan’ ny Ray sy ny anjely masina
ireo tanany voaratra, ka hoy Izy hoe : Fantatro amin’ ny anarany izy. Efa vita tombo-kavatsa
eo amin’ ny tanako izy. «Ny fanatitra ho an’ Andria-manitra dia fanahy torotoro ; ny fo
torotoro sy mangorakoraka, Andriamanitra Ò, tsy mba ataonao tsinontsinona»26. Ary hoy
izy amin’ ilay mpiampanga ny vahoakany: «Hananatra anao anie Jehovah, ry Satana; eny,
Jehovah Izay nifidy an’ i Jerosalema anie hananatra anao; tsy forohana nosarihana tamin’ ny
afo va ity ?»27 Hotafin’ i Kristy amin’ ny fahamarinan’ ny tenany ireo olony mahatoky,
mba hahazoany mitondra azy eo anatrehan’ ny Ray «ho fiangonana madio, tsy misy
pentimpentina na fikentronana, na izay toy izany»28.Voatana ao amin’ ny bokin’ ny
367