Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
Toko 28—Eo Am- piatrehana ny Tantaram- Piainantsika «Mbola nijery ihany aho», hoy ny mpaminany Daniela», mandrapametraka ny seza fiandrianana, ary ny Fahagola no nipetraka teo, ny fitafiany dia fotsy toy ny fanala, ary ny volon-dohany toy ny volon’ ondry madio ; ny seza fiandrianany dia lelafo ary ny kodiany dia afo mirehitra. Ony afo no nivoaka teo anatrehany ; arivoarivo no nanompo Azy, ary alinalina no nitsangana teo anatrehany ; nipetraka ny Mpitsara, ary novelarina ny boky»1. Toy izany no nanehoana ho hitan’ ny mason’ ny mpaminany ilay andro lehibe sy manetriketrika izay handalovan’ ny toetra sy ny fiainan’ ny olona eo anatrehan’ ny Mpitsaran’ ny tarty rehetra, sy hamaliana ny olona rehetra «araka ny asany». Andriamanitra Ray no Ilay Fahagola. Hoy ny mpanao Salamo. «Fony tsy mbola ary ny tendrombohitra, na voaforonao ny tany sy izao rehetra izao, dia Andriamanitra Ianao hatramin’ ny taloha indrindra ka mandrakizay»2. Izy, izay niavian’ ny zava-manan’ aina rehetra, sy loharanon’ ny lalàna rehetra, no mitarika ny fitsarana. Ary ny anjely masina arivoarivo sy alinalina izay mpanompo sy vavolombelona, no manatrika io fitsarana lehibe io. «Ary, indro, nisy toy ny zanak’ olona avy tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ary nankeo amin’ ny Fahagola Izy, dia nampanakekeny teo anatrehany. Ary nomena fanapahana sy voninahitra ary fanjakana Izy, mba hanompoan’ ny fokom-pirenena sy ny firenena ary ny samihafa fiteny rehetra Azy ; ny fanapahany dia fanapahana mandrakizay ka tsy ho tapaka, ary ny fanjakany tsy ho rava»3. Ny fiavian’ i Kristy tantaraina eto dia tsy ny fiaviany fanindroany ety an-tany tsy akory. Manatona ny Fahagola any an-danitra Izy mba handray ny fanapahana sy ny voninahitra ary ny fanjakana izay hatolotra Azy amin’ ny fiafaran’ ny asany amin’ ny maha-mpanelanelana Azy. Io fiaviany io, fa tsy ny fiaviany fanindroany ety an-tany, no voalazan’ ny faminaniana mialoha fa hitranga amin’ ny fiafaran’ ny 2300 andro tamin’ ny 1844. Notronin’ ireo anjelin’ ny lanitra ilay Mpisoronabentsika raha miditra ny fitoerana masina indrindra ary ao Izy no miseho eo anatrehan’ Andriamanitra mba hanao ny ampahany farany amin’ ny asa fanompoany ho an’ ny olona mba hanatanterahana ny asa fitsarana famotopotorana sy hanao fanavotana ho an’ izay rehetra hita fa manan-jo handray ny tombon-tsoa momba izany. Tamin’ ny fanompoam-pivavahana tandindona, dia ireo izay nanatona an’ Andriamanitra tamin’ ny fiaiken-keloka sy ny fibeba-hana ihany, ka voafindra ao amin’ ny fitoerana masina ny fahotany, tamin’ ny alalan’ ny ra natao fanatitra noho ny ota, ireo ihany no nanana anjara tamin’ ny fanompoam-pivavahana tamin’ ny Andro Fanavotana. Toy izany amin’ ny andro lehibe fanavotana farany sy amin’ ny fitsarana famotopotorana, ny hany hodinihina dia ny momba ireo izay milaza ny tenany ho vahoakan’ Andriamanitra ihany. Asa miavaka sy manokana ny fitsarana ny ratsy fanahy ary hatao amin’ ny fotoana any aoriana. «Fa tonga ny andro hiantombohan’ ny fitsarana hatrao amin’ ny ankohonan’ Andriamanitra, ary raha miantomboka amintsika izany, dia hanao ahoana kosa no hiafaran’ izay tsy manaiky ny filazantsaran’ Andriamanitra?»4. 364
Ireo boky firaketana any an-danitra, izay nanoratana ny anarana sy ny asan’ ny olona, no hametra ny fanapahan-kevitry ny fitsarana. Hoy ny mpaminany Daniela : «Nipetraka ny Mpitsara. ary novelarina ny boky». Ny mpanoratra ny Apokalypsy koa, raha mitantara io teojavatra io, dia manampy hoe : «ary nisy boky iray koa novelarina, dia ny bokin’ ny fiainana izany ; ary ny maty dia notsaraina araka izay zavatra voasoratra teo amin’ ny boky, araka ny asany»5. Ny bokin’ ny fiainana no misy ny anaran’ izay rehetra efa nirotsaka hanompo an’ Andriamanitra. Hoy Jesosy tamin’ ny mpianany hoe : «mifalia, satria voasoratra any andanitra ny anaranareo»6. Milaza ny amin’ ireo mpiara-miasa aminy mahatoky i Paoly «izay voasoratra ao amin’ ny bokin’ ny fiainana» ny anarany.7 Daniela, raha nibanjina ny andro fahoriana, «izay tsy nisy tahaka azy hatrizay», dia nanambara «fa ho afaka» ny firenen’ Andriamanitra, «dia izay rehetra hita voasoratra ao amin’ ny boky». Ny mpanoratra ny Apokalypsy dia nilaza fa «izay manana ny anarany voasoratra ao amin’ ny bokin’ ny fiainan’ ny Zanak’ ondry» ihany no hiditra ao amin’ ny tanànan’ Andriamanitra 8 Misy boky ho «fahatsiarovana» soratana eo anatrehan’ Andria-manitra, izay iraketana ny asa tsara ataon’ izay «matahotra an’ i Jehovah sy mihevitra ny anarany»9. Ny tenim-pinoana nolazainy, ny asam-pitiavana nataony, dia voarakitra any an-danitra. Nilaza ny amin’ izany i Nehemia raha niteny hoe : «Tsarovy aho noho izany, ry Andriamanitro o, ka aza kosehina ny soa nataoko tao amin’ ny tranon’ Andriamanitro»10. Ao amin’ ny boky fitadidian’ Andria-manitra no itehirizana ho mandrakizay ny asam-pahamarinana rehetra. Voatantara amim-pahatokiana ny fakam-panahy rehetra notoherina, ny ratsy rehetra noresena, ny teny mitory fitiavana sy fangorahana rehetra natao. Voarakitra ao koa ny fandavan-tena rehetra, ny fahoriana sy ny alahelo rehetra niaretana noho ny amin’ i Kristy. Hoy ny mpanao Salamo : «Manisa ny firenireneko Ianao ; ataovy ao an-tavoahanginao ny ranomasoko ; tsy ao amin’ ny bokinao va ireny ?»11 Misy koa firaketana ny fahotan’ ny olona. «Fa ny atao rehetra dia hoentin’ Andriamanitra ho eo amin’ ny fitsarana ny zava-miafina rehetra, na soa. na ratsy». Hampamoahana ny olona amin’ ny andro fitsarana noho ny amin’ ny teny foana rehetra izay ataony. Fa ny teninao no hanamarinana anao, ary ny teninao no hanamelohana anao»,12 hoy ny Mpamonjy. Ny fikasana sy ny antony miafina manosika antsika dia hiseho ao amin’ ny boky tsy misy diso ; fa «Andriamanitra no hampiharihary ny zavatra rehetra takona ao amin’ ny maizina ka hampiseho ny fikasan’ ny fo»13. «Indro, izao no voasoratra eo anatrehako, . . . ny helokareo sy ny heloky ny razanareo koa, hoy Jehovah» 14. Ny asan’ ny olona tsirairay dia mandalo eo anatrehan’ Andria-manitra sady voasoratra na ny mahatoky na ny tsy mahatoky. Eo anoloan’ ny anarana tsirairay eo amin’ ny bokin’ ny lanitra dia voatana an-tsoratra amin’ ny fahamarinana mampahatahotra ny teny ratsy rehetra, ny asam-pitiavan-tena rehetra, ny adidy tsy vita rehetra, ary ny fahotana miafina rehetra, miaraka amin’ ny hafetsena sy ny fitaka rehetra. Ny fampitandremana nalefan’ ny lanitra na ny fananarana natao an-tsirambina, ny andro verivery foana, ny fotoana mety tsy 365
- Page 321 and 322: Raha araka ny fanisana, dia nazava
- Page 323 and 324: Aseho eto ny fitoerana masin’ ny
- Page 325 and 326: hipetraka sy hanapaka ny eo amin’
- Page 327 and 328: Ireo fanompoam-pivavahana roa ireo
- Page 329 and 330: faran’ ny taona, dia toy izany ko
- Page 331 and 332: tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ar
- Page 333 and 334: voatondro dia tonga ny Mpampakatra,
- Page 335 and 336: kosa ny manaraka. Mbola nisy varava
- Page 337 and 338: Toko 25—Ny Lalàn’ Andriamanitr
- Page 339 and 340: ny fizarana famaranana ny asa famon
- Page 341 and 342: ampiasaina dia ilaina mba ahazoana
- Page 343 and 344: fahafahana, amin’ ny fiaikena maz
- Page 345 and 346: fiangonany, ary maro tamin’ izy i
- Page 347 and 348: nanalany ny didy faharoa, dia tsy i
- Page 349 and 350: Nitandrina ny Alahady anefa ireo Kr
- Page 351 and 352: fa ireo izay lazain’ i Jehovah fa
- Page 353 and 354: izay hampitony ny saina manadihady
- Page 355 and 356: ny an’ ny Hebreo teo amin’ ny R
- Page 357 and 358: kevitra tsy miovaova, eo ambonin’
- Page 359 and 360: asa mangina avy taminy ny mpiara-mo
- Page 361 and 362: mampidanadana ny varavarana idiran
- Page 363 and 364: Ny dingana voalohany eo amin’ ny
- Page 365 and 366: I Petera kosa mampiseho antsika ire
- Page 367 and 368: mampianatra ny olona hanao toy izan
- Page 369 and 370: Izao tontolo izao dia mitolo-batana
- Page 371: ny fisainan’ ny olona, dia tsy ma
- Page 375 and 376: marinan’ i Kristy izy, ka hita fa
- Page 377 and 378: Ny fahotana izay tsy nibebahana sy
- Page 379 and 380: Izay rehetra nandray fahazavana mom
- Page 381 and 382: amin’ ny mamatonalina», no hiavi
- Page 383 and 384: fanapahana, na fahefana»1; koa ny
- Page 385 and 386: mazava tsara ny tena toetry ny fihe
- Page 387 and 388: azy. Nihambo hatrany amin’ ny voa
- Page 389 and 390: nahalala fiatoana nihaza Azy hatrai
- Page 391 and 392: ... ho tahaka ny Avo Indrindra aho
- Page 393 and 394: ny fahotana fa tsy tia izany, na iz
- Page 395 and 396: mahazo matoky isika fa hiaro antsik
- Page 397 and 398: Toko 31—Ny Anjely Tsara sy ny Fan
- Page 399 and 400: Ny tantara ao amin’ ny Testamenta
- Page 401 and 402: Tsy misy zavatra atahoran’ ilay m
- Page 403 and 404: Fantatr’ i Satana tsara fa izay r
- Page 405 and 406: ho an’ ny marina»4. Ary tsy misy
- Page 407 and 408: olona ny asam-panavotana izany, fa
- Page 409 and 410: oviana ny hahalala an’ Andriamani
- Page 411 and 412: andriana no re ao aminy». «Fa tsy
- Page 413 and 414: nampinoan’ i Satana azy izany, di
- Page 415 and 416: afo sy solifara ao amin’ ny helo
- Page 417 and 418: drano vokatry ny loza, dia nifidy t
- Page 419 and 420: ehetra izany no natao dia ny mba ah
- Page 421 and 422: kijanona eo amin’ ny voavotra avy
Toko 28—Eo Am- piatrehana ny Tantaram- Piainantsika<br />
«Mbola nijery ihany aho», hoy ny mpaminany Daniela», mandrapametraka ny seza<br />
fiandrianana, ary ny Fahagola no nipetraka teo, ny fitafiany dia fotsy toy ny fanala, ary ny<br />
volon-dohany toy ny volon’ ondry madio ; ny seza fiandrianany dia lelafo ary ny kodiany<br />
dia afo mirehitra. Ony afo no nivoaka teo anatrehany ; arivoarivo no nanompo Azy, ary<br />
alinalina no nitsangana teo anatrehany ; nipetraka ny Mpitsara, ary novelarina ny boky»1.<br />
Toy izany no nanehoana ho hitan’ ny mason’ ny mpaminany ilay andro lehibe sy<br />
manetriketrika izay handalovan’ ny toetra sy ny fiainan’ ny olona eo anatrehan’ ny<br />
Mpitsaran’ ny tarty rehetra, sy hamaliana ny olona rehetra «araka ny asany». Andriamanitra<br />
Ray no Ilay Fahagola. Hoy ny mpanao Salamo. «Fony tsy mbola ary ny tendrombohitra, na<br />
voaforonao ny tany sy izao rehetra izao, dia Andriamanitra Ianao hatramin’ ny taloha<br />
indrindra ka mandrakizay»2. Izy, izay niavian’ ny zava-manan’ aina rehetra, sy loharanon’<br />
ny lalàna rehetra, no mitarika ny fitsarana. Ary ny anjely masina arivoarivo sy alinalina izay<br />
mpanompo sy vavolombelona, no manatrika io fitsarana lehibe io.<br />
«Ary, indro, nisy toy ny zanak’ olona avy tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ary nankeo amin’<br />
ny Fahagola Izy, dia nampanakekeny teo anatrehany. Ary nomena fanapahana sy<br />
voninahitra ary fanjakana Izy, mba hanompoan’ ny fokom-pirenena sy ny firenena ary ny<br />
samihafa fiteny rehetra Azy ; ny fanapahany dia fanapahana mandrakizay ka tsy ho tapaka,<br />
ary ny fanjakany tsy ho rava»3. Ny fiavian’ i Kristy tantaraina eto dia tsy ny fiaviany<br />
fanindroany ety an-tany tsy akory. Manatona ny Fahagola any an-danitra Izy mba handray<br />
ny fanapahana sy ny voninahitra ary ny fanjakana izay hatolotra Azy amin’ ny fiafaran’ ny<br />
asany amin’ ny maha-mpanelanelana Azy. Io fiaviany io, fa tsy ny fiaviany fanindroany ety<br />
an-tany, no voalazan’ ny faminaniana mialoha fa hitranga amin’ ny fiafaran’ ny 2300 andro<br />
tamin’ ny 1844. Notronin’ ireo anjelin’ ny lanitra ilay Mpisoronabentsika raha miditra ny<br />
fitoerana masina indrindra ary ao Izy no miseho eo anatrehan’ Andriamanitra mba hanao ny<br />
ampahany farany amin’ ny asa fanompoany ho an’ ny olona mba hanatanterahana ny asa<br />
fitsarana famotopotorana sy hanao fanavotana ho an’ izay rehetra hita fa manan-jo handray<br />
ny tombon-tsoa momba izany.<br />
Tamin’ ny fanompoam-pivavahana tandindona, dia ireo izay nanatona an’ Andriamanitra<br />
tamin’ ny fiaiken-keloka sy ny fibeba-hana ihany, ka voafindra ao amin’ ny fitoerana<br />
masina ny fahotany, tamin’ ny alalan’ ny ra natao fanatitra noho ny ota, ireo ihany no<br />
nanana anjara tamin’ ny fanompoam-pivavahana tamin’ ny Andro Fanavotana. Toy izany<br />
amin’ ny andro lehibe fanavotana farany sy amin’ ny fitsarana famotopotorana, ny hany<br />
hodinihina dia ny momba ireo izay milaza ny tenany ho vahoakan’ Andriamanitra ihany.<br />
Asa miavaka sy manokana ny fitsarana ny ratsy fanahy ary hatao amin’ ny fotoana any<br />
aoriana. «Fa tonga ny andro hiantombohan’ ny fitsarana hatrao amin’ ny ankohonan’<br />
Andriamanitra, ary raha miantomboka amintsika izany, dia hanao ahoana kosa no hiafaran’<br />
izay tsy manaiky ny filazantsaran’ Andriamanitra?»4.<br />
364