Leviathan dari Bangsa Bangsa_

apostoly rehefa mangataka izy ny «hamenoana (azy) ho amin’ ny fahafenoan’
Andriamanitra rehetra»45.
Aseho eto ny haavon’ ny fetra mety ho tratrantsika amin’ ny alalan’ ny finoana ireo teny
fikasana nataon’ ny Raintsika any andanitra, rehefa mahatanteraka izay angatahiny isika.
Amin’ ny alalan’ ny fahamendrehan’ i Kristy dia afaka manatona ny seza fiandrianan’ ny
Hery tsy hita fetra isika. «Izay tsy niaro ny Zananilahy, fa natolony hamonjy antsika rehetra
Izy, moa tsy homeny antsika miaraka aminy maimaimpoana koa va ny zavatra rehetra ?»
Nomen’ ny Ray ny Zanany tsy misy fetra ny Fanahiny, ka azontsika atao koa ny mandray
anjara amin’ ny fahafenoany. Hoy i Jesosy : «Koa ianareo na dia ratsy aza, mahalala
manome zava-tsoa ho an’ ny zanakareo, tsy mainka va ny Ray , Izay any an-danitra, no
hanome ny Fanahy Masina ho an’ izay mangataka aminy ?46 «Raha mangataka zavatra
amiko amin’ ny anarako ianareo, dia hataoko izany». «Mangataha dia hahazo ianareo, mba
ho tanteraka ny fífalianareo»47.
Na dia hampiavaka ny fiainan’ ny Kristiana aza ny fanetrentena dia aoka tsy hanamarika
azy kosa ny alahelo sy ny fanambaniantena. Tombon-tsoa ho an’ ny tsirairay ny hanana
fiainana ankasitrahan’ Andriamanitra sy hotahiny. Tsy sitrapon’ ny Raintsika izay any andanitra
ny itoerantsika mandrakariva eo amin’ ny fanamelohana sy ny haizina. Tsy
fanehoana ny fanetren-tena marina ny mandeha mitanondrika, nefa ny fo feno fiheverana ny
tena. Azontsika atao ny mankeo amin’ i Jesosy ka hodioviny, ary ny hijoro tsy ho menatra
sy tsy hokikisan’ ny nenina eo anatrehan’ ny lalàna. «Ary amin’ izany dia tsy misy
fanamelohana ho an’ izay ao amin’ i Kristy Jesosy, . . . izay tsy mandeha araka ny nofo fa
araka ny fanahy»48.
Amin’ ny alalan’ i Jesosy dia tonga «zanak’ Andriamanitra» ireo zanak’ i Adama efa
lavo. «Fa iray no niavian’ izy roroa, na Izay manamasina, na izay hamasinina ; koa izany no
tsy mahamenatra Azy hanao ireo hoe «rahalahy»49. Tokony ho fiainampinoana, fiainampandresena,
sy fiainam-pifaliana ny fiainan’ ny kristiana. «Fa izay rehetra naterak’
Andriamanitra dia maharesy izao tontolo izao ;ary ny fandresena izay enti-maharesy izao
tontolo izao dia ny finoantsika»50. Marina ny nolazain’ i Nehemia mpanompon’
Andriamanitra hoe: «fa ny fifaliana avy amin’ i Jehovah no fiarovana mafy ho anareo»51.
Ary hoy Paoly : «Mifaiia mandrakariva. Mivavaha ka aza mitsahatra. Misaora amin’ ny
zavatra rehetra ; fa izany no sitrapon’ Andriamanitra ao amin’ i Kristy Jesosy ho anareo»52.
Izany no vokatry ny fiovam-po sy ny fanamasinana araka ny Baiboly ; ary ny antony tsy
ahitana afa-tsy mahalana dia mahalana ireo vokatra ireo dia satria tsy mampiraika indrindra
ny mpivavaka kristiana ireo foto-kevitra lehiben’ ny fahamarinana asehon’ ny lalàn’
Andriamanitra. Izany no mahakely fiseho an’ io asa lalina sy mitoetra ataon’ ny Fanahin’
Andriamanitra io izay mampiavaka ny fifohazana tamin’ ny fotoana tany aloha.
Ny fibanjinana no mampiova antsika ary rehefa ireo foto-kevitra masina izay namelaran’
Andriamanitra teo imason’ ny olona ny fahatanterahana sy ny fahamarinan’ ny toetrany no
atao an-tsirambina, ka voatarika ho amin’ ny fampianarana sy ny laha-kevitr’ olombelona
362