Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tsinontsinona ny lalàn’ Andriamanitra ary izany no anamarihana fa lavitry ny fivavahan’ ny
Baiboly izany. Ireo mpiaro izany dia mampianatra fa asa tontosa ao anatin’ ny indray mipimaso
ny fanamasinana, ka mitondra avy hatrany ho amin’ ny fahamasinana tonga lafatra
amin’ ny alalan’ ny finoana izy. «Minoa fotsiny ihany, hoy izy, dia ho anareo ny fitahiana».
Tsy nisy fiezahana hafa voalaza fa takina amin’ izay handray izany fitahiana izany. Miaraka
amin’ izany koa dia laviny ny fahefan’ ny lalàn’ Andriamanitra, ary antitranteriny fa afaka
amin’ ny andraikitra amin’ ny fitandremana ny lalàna izy. Anefa azon’ ny olona atao ve ny
ho masina, ny hifanaraka amin’ ny sitrapo sy ny toetran’ Andriamanitra, nefa tsy
hifandrindra amin’ ireo foto-kevitra izay fanehoana ny maha-Izy Azy sy ny sitrapony, ka
mampiseho izay tena ankasitrahany ?
Ny faniriana hanana fivavahana moramora izay tsy mitaky fiezahana, tsy mitaky
fahafoizan-tena, tsy mitaky fisarahana amin’ ny hadalan’ izao tontolo izao, no nahatonga ny
fampianarana momba ny finoana, ary ny finoana ihany no fampianarana mamim-bahoaka.
Fa ahoana kosa hoy ny tenin’ Andriamanitra ? Hoy ny apostoly Jakoba : «Inona moa no soa
azo, ry rahalahiko, raha misy milaza fa manam-pinoana izy, nefa tsy manana asa ?, Ny
finoana va mahavonjy azy ? . . . Moa tsy fantatrao va, ry olom-poana, fa tsy vanona ny
finoana tsy misy asa ? Tsy nohamarinina tamin’ ny asa va Abrahama razantsika tamin’ ny
nanaterany an’ i Isaka zanany teo ambonin’ ny alitara ? Hitanareo fa niara-niasa tamin’ ny
finoana ny asany, ary ny finoana dia notanterahina tamin’ ny asa ... Koa dia hitanareo fa
hamarinina amin’ ny asa ny olona, fa tsy amin’ ny finoana ihany»31.
Ny fanambaran’ ny tenin’ Andriamanitra dia manohitra io fampianarana mamelapandrika
momba ny finoana tsy misy asa io. Tsy azo lazaina fa finoana ny mitaky ny
fankasitrahan’ ny lanitra nefa tsy mameno ny fepetra izay anomezana ny famindrampo, fa
fiheverana sahisahy fotsiny izany ! Fa ny tena finoana marina dia miorina amin’ ireo teny
fikasana sy ireo fepetry ny Soratra Masina.
Aoka tsy hisy hamita-tena amin’ ny finoana fa mety ho tonga masina izy kanefa minia
mandika ny anankiray amin’ ny fitakian’ Andriamanitra. Ny fanahy iniana hanao fahotana
iray fantatra dia mampangina ny fanambaran’ ny feon’ ny Fanahy Masina ka mampisaraka
ny fanahy amin’ Andriamanitra. «Fa ny ota no fandikana ny lalàna». «Izay rehetra manota
(mandika ny lalàna) dia tsy nahita na nahalala Azy»32. Na dia nanantitrantitra feno ny
amin’ ny fitiavana aza i Jaona ao amin’ ny epistiliny, dia tsy misalasala koa izy
mampibaribary ny tena toetran’ ny antokon’ olona izay milaza ho nohamasinana, nefa
mivelona amin’ ny fandikana ny lalàn’ Andria-manitra. «lzay manao hoe : Fantatro Izy, nefa
tsy mitandrina ny didiny, dia mpandainga, ary ny marina tsy ao anatiny. Fa na iza na iza
mitandrina ny teniny, dia tanteraka ao aminy marina tokoa ny fitiavana an’
Andriamanitra»33. Eto no fisedrana ny toetran’ ny tsirairay. Tsy misy olona na iza na iza
azontsika lazaina ho masina raha tsy ampitahaintsika amin’ ny fllamatra tokan’ ny
fahamasinana na any an-danitra na ety an-tany izy. Raha tsy tsapan’ ny olona ny lanjan’ ny
lalàna ara-panahy, raha ataony zinona ary hamaivaniny ny fitsipika nomen’ Andriamanitra,
raha mandika ny anankiray amin’ ny kely indrindra amin’ ireny didy ireny izy, ka
358