Leviathan dari Bangsa Bangsa_

mampidanadana ny varavarana idiran’ ny ratsy izay miely patrana hatraiza hatraiza eo amin’
izao tontolo izao ara-pivavahana. Ny toetran’ ny lalàn’ Andriamanitra sy ny maha-zavadehibe
azy dia azo lazaina fa very tsy eo imaso intsony. Ny fiheverana tsy marina momba
ny toetran’ ny lalàn’ Andriamanitra, ny faharetany ho mandrakizay sy ny tsy maintsy
hitandremana azy dia nitarika ho amin’ ny fahadisoan-kevitra momba ny fifandraisan’ ny
lalàna amin’ ny fiovam-po sy ny fanamasinana izay nampitambotsotra ny filamatry ny
fitiavambavaka ao amin’ ny fiangonana. Eo no ahitana ny tsiambaratelon’ ny tsy fisian’ ny
Fanahy Masina sy ny herin’ Andriamanitra ao amin’ ny fifohazana amin’ ny androntsika.
Misy olona malaza noho ny fitiavam-bavaka ao aminy, any amin’ ireo fiangonana
samihafa, izay mahita sy malahelo noho izany. Ny profesora A. Edwards A. Park, raha
nampisongadina ireo loza mananontanona ny fiainana ara-pivavahana, dia milaza izany
amin’ ny fomba mazava loatra hoe : «Ny iray amin’ ny antony iavian’ ny loza dia ny
tsirambina ataon’ ny mpitoriteny ny amin’ ny fanizingizinana ny lalàn’ Andriamanitra.
Tamin’ ny andro teo aloha dia toy ny akon’ ny feon’ ny fieritreretana ny polipitra. . . Ireo
mpitoritenintsika kalazalahy dia nanome endri-piandrianana mahatalanjona ny lohateniny
tamin’ ny fanarahany ny ohatry ny Tompo, ka nampibaribary ny voninahitry ny lalàna, dia
ireo fitsipika sy fandrahonana raketiny. Naverimberiny ireto foto-kevitra anankiroa
makadiry ireto, milaza fa ny lalàna dia fanehoana ny fahatanterahan’ Andriamanitra, ary ny
olona izay tsy tia ny lalàna dia tsy tia koa ny filazantsara, satria ny lalàna, tahaka ny
filazantsara, dia fitaratra maneho ny tena toetran’ Andriamanitra. Mitarika ho amin’ ny loza
hafa izany, dia ny fanamaivanana ny faharatsian’ ny fahotana, ny fitatr’ izany sy ny
fanamelohana azy. Mifandanja amin’ ny fahamarinan’ ny didy ny fahadisoana amin’ ny
fandikana azy. . .
«Mifandraika amin’ ireo loza efa voalaza dia ny loza avy amin’ ny fampihenan-danja ny
fahamarinan’ Andriamanitra. Ny toriteny moderna dia mirona ho amin’ ny fampisarahana
ny fahamarinan’ Andriamanitra amin’ ny hatsaram-panahiny, ka ny fahatsaram-panahy dia
heverina ho fihetseham-po fotsiny fa tsy asandratra ho fotokevitra. Mampisaraka izay
natambatr’ Andriamanitra ny fomba fijery ara-teolojia vaovao. Moa tsara ve sa ratsy ny
lalàn’ Andriamanitra ? Tsara izy. Noho izany dia tsara ny fahamarinana, satria toe-tsaina
vonona hankatò ny lalàna izany. Ny fahazaran’ ny olona manamaivana ny lalàn’
Andriamanitra sy ny fahamarinany, manamaivana ny fitaran’ ny tsy fankatoavan’ ny
olombelona sy ny fanamelohana izany, dia mitarika ny olona mora foana ho amin’ ny
fahazarana mampihen-danja ny fahasoavana izay anolorana fanavotana noho ny fahotana».
Noho izany dia mihem-bidy sy lanja ao an-tsain’ ny olona ny filazantsara ka vetivety dia ny
Baiboly mihitsy no tena notsipahiny.
Maro ireo mpampianatra ara-pivavahana no manizingizina fa nanafoana ny lalàna tamin’
ny fahafatesany i Kristy, ka noho izany dia afaka amin’ ny fìtakian’ ny lalàna ny olona.
Misy mampiseho izany ho toy ny zioga mavesatra, ary ho setrin’ ny fanandevozan’ ny
lalàna dia asongadiny ny fahafahana iainana eo amin’ ny filazantsara.
353