Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ny an’ ny Hebreo teo amin’ ny Ranomasina Mena. Raha naharitra nahatoky ilay tanana
nitaridalana azy tamin’ ireo fanandramana nataony teo aloha izy, dia ho. nahita ny
famonjen’ Andriamanitra. Raha ireo rehetra niray hina teo amin’ ny asa tamin’ ny 1844 no
nandray ny hafatry ny anjely fahatelo ka nitory izany tamin’ ny herin’ ny Fanahy Masina,
dia ho niasa tamin-kery ny Tompo nanampy ny fiezahany. Ho nitosaka tamin’ izao tontolo
izao ny fahazavana. Efa ho an-taonany maro no nandrenesan’ ny mponina an-tany ny
hafatra fampitandremana, ho efa vita ny asa famaranana, ary efa niverina i Kristy hanavotra
ny vahoakany.
Tsy sitrapon’ Andriamanitra ny hampirenireny an’ Isiraely nandritra ny efa-polo taona
tany an’ efitra ; niriny ny hitaridalana azy mivantana ho any amin’ ny tany Kanana ka
hampitoetra azy ao ho vahoaka masina sady sambatra. «Nefa tsy nahazo niditra izy ireo
noho ny tsy finoany»9. Noho ny fivadihany sy ny fihemorany dia maty tany an’ efitra izy
ireo, ary hafa no natsangana hiditra ao amin’ ilay tany nampanantenaina. Araka izany, dia
tsy sitrapon’ Andriamanitra ny maha-ela toy izany ny fiavian’ ny Tompo sy ny ijanonan’ ny
vahoakany taona maro toy izao eto amin’ ity izao tontolo izao feno fahoriana ity. Fa
nampisaraka azy tamin’ Andriamanitra ny tsy finoana. Raha nolaviny ny hanao ny asa
voatendry hataony, dia hafa no natsangana hitory ny hafatra. Famindrampony ho an’ izao
tontolo izao no mahatonga an’ i Jesosy hampihemotra ny fiaviany, mba hisian’ ny fotoana
mety handrenesan’ ny mpanota ny hafatra fampitandremana ka hahitany fialofana ao Aminy
alohan’ ny hirotsahan’ ny fahatezeran’ Andriamanitra.
Ankehitriny, tahaka ny tamin’ ny andro teo aloha, dia hampihetsika ny fanoherana ny
fanehoana ny fahamarinana izay manameloka ny fahotana sy ny hevi-diso misy amin’ izao
fotoana izao. «Fa izay rehetra manao ratsy dia mankahala ny mazava sady tsy manatona ny
mazava, fandrao hita miharihary ny asany»10. Rehefa hitan’ ny olona fa tsy azony tohanana
amin’ ny Soratra Masina ny heviny, dia betsaka no nanapa-kevitra fa hitana izany na ho vy
na ho vato. ka toe-tsaina maloto no entiny manaratsy ny toetra sy ny fanahy manosika ireo
izay mijoro hiaro ny fahamarinana tsy maro mpitia. Izany fihetsika izany ihany no efa hita
tamin’ ny andro teo aloha. Nolazaina fa mampidi-doza an’ Isiraely i Elia, Jeremia
mpamadika, Paoly mpandoto ny tempoly. Hatramin’ izany andro izany ka mandrak’
androany, izay mijoro ho mahatoky amin’ ny fahamarinana dia ampangaina ho mpikomy,
ho «heretika», ho mpisaratsaraka. Marobe ny olona izay tsy afaka hino ny tenin’ ny
faminaniana mafy orina no hanaiky mora foana ho marina ny fiampangana an’ ireo izay
sahy manameloka irony fahotana araka ny toetr’ andro. Hitombo hatrany izany toe-tsaina
izany. Ary lazain’ ny Baiboly mazava fa manakaiky ny fotoana izay hifanoheran’ ny lalàmpanjakana
sy ny lalàn’ Andriamanitra hany ka na iza na iza vonona hankatò ny didin’
Andriamanitra rehetra dia tsy maintsy hisetra fanakianana sy famaizana toy ny mpanao
ratsy.
Eo anoloan’ izany, inona no adidin’ ny mpitondra hafatry ny fahamarinana ? Moa ve
hilaza izy fa tsy tokony haseho ny faha-marinana, satria matetika ny hany vokany dia ny
hahatonga ny olona hidify na hanohitra ny zava-takiny ? Tsia ; tsy misy tokony hihazonany
347