Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
marina hahatanterahan’ izany. Nefa, satria niamboho ny mazava izy, dia mbola namerimberina nametra fotoana hiavian’ ny Tompo ihany, ary diso fanantenana foana hatrany hatrany. Rehefa nanaiky fomba fijery diso ny amin’ ny fiavian’ i Kristy ny fiangonana tao Tesalonika, dia nanoro hevitra azy ny apostoly Paoly mba hisedra amim-pitandremana fatratra ny fanantenany sy ny fiheverany ny ho avy amin’ ny tenin’ Andriamanitra. Nolazainy taminy ireo faminaniana manambara ny toe-javatra izay hitranga alohan’ ny hiavian’ i Kristy, ka nasehony fa tsy nisy porofo hanantenany Azy amin’ ny andron’ izy ireo. «Aza mety ho fitahin’ olona akory ianareo»,8 hoy ny teny fampitandremana nataony. Raha tàhiny nanandrandra zavatra izay tsy tohanan’ ny Soratra Masina izy, dia ho voatarika ho amin’ ny fihetsika diso ; ho nahatonga azy ho fihomehezan’ ny tsy mpino ny fahadisoam-panantenana, ka nety ho loza mananontanona azy ny fahakiviana ary nety ho nalaim-panahy hisalasala ny amin’ ireo fahamarinana ilaina mba hamonjena azy izy. Misy lesona lehibe ho an’ ireo izay velona amin’ ny andro farany ny fananarana ataon’ ny apostoly ho an’ ny Tesaloniana. Maro ny advantista mihevitra fa raha tsy mampifantoka ny finoany amin’ ny fotoana voafaritra tsara momba ny fiavian’ ny Tompo izy, dia tsy nazoto sy hafana fo amin’ ny fiomanana hitsena Azy. Rehefa voahetsika matetitetika ny fanantenany nefa levona indray dia voadona mafy ny finoany hany ka saiky tsy mandaitra aminy intsony ireo fahamarinana lehibe momba ny faminaniana. Baiko avy tamin’ Andriamanitra ny nitoriana fotoana voafaritra tsara momba ny fitsarana, tamin’ ny nanomezany ny hafatra voa-lohany. Ny fanisana ireo fe-potoana arapaminaniana izay fototr’ io, hafatra io, izay nametra ny fiafaran’ ny 2300 andro amin’ ny fararanon’ ny 1844, dia mitoetra tsy azo hozongozonina . Ny fiezahana miverimberina hahita datin’ andro vaovao iandohana sy iafaran’ ireo fe-potoana ara-paminaniana mbamin’ ny fisainana diso ilaina hanohanana an’ izany, dia tsy hoe mampivily ny saina hanalavitra ny fahamarinana ho amin’ izao andro izao fotsiny, fa mahatonga fanaovana zinona mihitsy ny ezaka rehetra atao hoenti-manazava ny faminaniana. Matetika, ny famerana fotoana voafaritra mazava hiavian’ i Kristy, ka hitoriana izany hatraiza hatraiza, dia tena mifanandrify indrindra amin’ izay zava-kendren’ i Satana. Rehefa dila ny fotoana notondroina dia totofany eso sy henatra ireo izay niaro izany hevitra izany, ka dia voahoso-potaka koa ilay fihetsehana lehibe tamin’ ny taona 1843 sy 1844 momba ny fiavian’ i Kristy. Amin’ ny farany dia hanondro vanin’ andro lavitra dia lavitra mbola ho avy momba ny fiavian’ i Kristy izay mikiry amin’ izany hevi-diso izany. Amin’ izay dia ho voataona hiantehitra amin’ ny toky sandoka izy ary maro no tsy hahatsikaritra ny fitaka raha tsy efa diso aoriana loatra. Ny tantaran’ ny Isiraely fahizay dia sary manaitra mampiseho ny fanandramana nataon’ ny mpino advantista tamin’ ny lasa. Andriamanitra no nitarika ny vahoakany ho amin’ ny fihetsehana advantista, tahaka ny nitarihany ny zanak’ Isiraely nivoaka avy tany Egypta. Nosedraina tao anatin’ ny fahadisoam-panantenana lehibe ny finoany tahaka ny nisedrana 346
ny an’ ny Hebreo teo amin’ ny Ranomasina Mena. Raha naharitra nahatoky ilay tanana nitaridalana azy tamin’ ireo fanandramana nataony teo aloha izy, dia ho. nahita ny famonjen’ Andriamanitra. Raha ireo rehetra niray hina teo amin’ ny asa tamin’ ny 1844 no nandray ny hafatry ny anjely fahatelo ka nitory izany tamin’ ny herin’ ny Fanahy Masina, dia ho niasa tamin-kery ny Tompo nanampy ny fiezahany. Ho nitosaka tamin’ izao tontolo izao ny fahazavana. Efa ho an-taonany maro no nandrenesan’ ny mponina an-tany ny hafatra fampitandremana, ho efa vita ny asa famaranana, ary efa niverina i Kristy hanavotra ny vahoakany. Tsy sitrapon’ Andriamanitra ny hampirenireny an’ Isiraely nandritra ny efa-polo taona tany an’ efitra ; niriny ny hitaridalana azy mivantana ho any amin’ ny tany Kanana ka hampitoetra azy ao ho vahoaka masina sady sambatra. «Nefa tsy nahazo niditra izy ireo noho ny tsy finoany»9. Noho ny fivadihany sy ny fihemorany dia maty tany an’ efitra izy ireo, ary hafa no natsangana hiditra ao amin’ ilay tany nampanantenaina. Araka izany, dia tsy sitrapon’ Andriamanitra ny maha-ela toy izany ny fiavian’ ny Tompo sy ny ijanonan’ ny vahoakany taona maro toy izao eto amin’ ity izao tontolo izao feno fahoriana ity. Fa nampisaraka azy tamin’ Andriamanitra ny tsy finoana. Raha nolaviny ny hanao ny asa voatendry hataony, dia hafa no natsangana hitory ny hafatra. Famindrampony ho an’ izao tontolo izao no mahatonga an’ i Jesosy hampihemotra ny fiaviany, mba hisian’ ny fotoana mety handrenesan’ ny mpanota ny hafatra fampitandremana ka hahitany fialofana ao Aminy alohan’ ny hirotsahan’ ny fahatezeran’ Andriamanitra. Ankehitriny, tahaka ny tamin’ ny andro teo aloha, dia hampihetsika ny fanoherana ny fanehoana ny fahamarinana izay manameloka ny fahotana sy ny hevi-diso misy amin’ izao fotoana izao. «Fa izay rehetra manao ratsy dia mankahala ny mazava sady tsy manatona ny mazava, fandrao hita miharihary ny asany»10. Rehefa hitan’ ny olona fa tsy azony tohanana amin’ ny Soratra Masina ny heviny, dia betsaka no nanapa-kevitra fa hitana izany na ho vy na ho vato. ka toe-tsaina maloto no entiny manaratsy ny toetra sy ny fanahy manosika ireo izay mijoro hiaro ny fahamarinana tsy maro mpitia. Izany fihetsika izany ihany no efa hita tamin’ ny andro teo aloha. Nolazaina fa mampidi-doza an’ Isiraely i Elia, Jeremia mpamadika, Paoly mpandoto ny tempoly. Hatramin’ izany andro izany ka mandrak’ androany, izay mijoro ho mahatoky amin’ ny fahamarinana dia ampangaina ho mpikomy, ho «heretika», ho mpisaratsaraka. Marobe ny olona izay tsy afaka hino ny tenin’ ny faminaniana mafy orina no hanaiky mora foana ho marina ny fiampangana an’ ireo izay sahy manameloka irony fahotana araka ny toetr’ andro. Hitombo hatrany izany toe-tsaina izany. Ary lazain’ ny Baiboly mazava fa manakaiky ny fotoana izay hifanoheran’ ny lalàmpanjakana sy ny lalàn’ Andriamanitra hany ka na iza na iza vonona hankatò ny didin’ Andriamanitra rehetra dia tsy maintsy hisetra fanakianana sy famaizana toy ny mpanao ratsy. Eo anoloan’ izany, inona no adidin’ ny mpitondra hafatry ny fahamarinana ? Moa ve hilaza izy fa tsy tokony haseho ny faha-marinana, satria matetika ny hany vokany dia ny hahatonga ny olona hidify na hanohitra ny zava-takiny ? Tsia ; tsy misy tokony hihazonany 347
- Page 303 and 304: arapanahy ny fiangonana tamin’ iz
- Page 305 and 306: Nisy koa fizarana tamin’ ny famin
- Page 307 and 308: mpanota no voaova fo, ary nisy olon
- Page 309 and 310: mpamitaka tao amin’ ny fiangonana
- Page 311 and 312: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 313 and 314: Ao amin’ ny fanoharana ao amin’
- Page 315 and 316: lehibe sy tsy hay ambara. Nampalefa
- Page 317 and 318: Andriamanitra izany. Tsy sailin’
- Page 319 and 320: famantarana manambara fa akaiky ny
- Page 321 and 322: Raha araka ny fanisana, dia nazava
- Page 323 and 324: Aseho eto ny fitoerana masin’ ny
- Page 325 and 326: hipetraka sy hanapaka ny eo amin’
- Page 327 and 328: Ireo fanompoam-pivavahana roa ireo
- Page 329 and 330: faran’ ny taona, dia toy izany ko
- Page 331 and 332: tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ar
- Page 333 and 334: voatondro dia tonga ny Mpampakatra,
- Page 335 and 336: kosa ny manaraka. Mbola nisy varava
- Page 337 and 338: Toko 25—Ny Lalàn’ Andriamanitr
- Page 339 and 340: ny fizarana famaranana ny asa famon
- Page 341 and 342: ampiasaina dia ilaina mba ahazoana
- Page 343 and 344: fahafahana, amin’ ny fiaikena maz
- Page 345 and 346: fiangonany, ary maro tamin’ izy i
- Page 347 and 348: nanalany ny didy faharoa, dia tsy i
- Page 349 and 350: Nitandrina ny Alahady anefa ireo Kr
- Page 351 and 352: fa ireo izay lazain’ i Jehovah fa
- Page 353: izay hampitony ny saina manadihady
- Page 357 and 358: kevitra tsy miovaova, eo ambonin’
- Page 359 and 360: asa mangina avy taminy ny mpiara-mo
- Page 361 and 362: mampidanadana ny varavarana idiran
- Page 363 and 364: Ny dingana voalohany eo amin’ ny
- Page 365 and 366: I Petera kosa mampiseho antsika ire
- Page 367 and 368: mampianatra ny olona hanao toy izan
- Page 369 and 370: Izao tontolo izao dia mitolo-batana
- Page 371 and 372: ny fisainan’ ny olona, dia tsy ma
- Page 373 and 374: Ireo boky firaketana any an-danitra
- Page 375 and 376: marinan’ i Kristy izy, ka hita fa
- Page 377 and 378: Ny fahotana izay tsy nibebahana sy
- Page 379 and 380: Izay rehetra nandray fahazavana mom
- Page 381 and 382: amin’ ny mamatonalina», no hiavi
- Page 383 and 384: fanapahana, na fahefana»1; koa ny
- Page 385 and 386: mazava tsara ny tena toetry ny fihe
- Page 387 and 388: azy. Nihambo hatrany amin’ ny voa
- Page 389 and 390: nahalala fiatoana nihaza Azy hatrai
- Page 391 and 392: ... ho tahaka ny Avo Indrindra aho
- Page 393 and 394: ny fahotana fa tsy tia izany, na iz
- Page 395 and 396: mahazo matoky isika fa hiaro antsik
- Page 397 and 398: Toko 31—Ny Anjely Tsara sy ny Fan
- Page 399 and 400: Ny tantara ao amin’ ny Testamenta
- Page 401 and 402: Tsy misy zavatra atahoran’ ilay m
- Page 403 and 404: Fantatr’ i Satana tsara fa izay r
marina hahatanterahan’ izany. Nefa, satria niamboho ny mazava izy, dia mbola<br />
namerimberina nametra fotoana hiavian’ ny Tompo ihany, ary diso fanantenana foana<br />
hatrany hatrany.<br />
Rehefa nanaiky fomba fijery diso ny amin’ ny fiavian’ i Kristy ny fiangonana tao<br />
Tesalonika, dia nanoro hevitra azy ny apostoly Paoly mba hisedra amim-pitandremana<br />
fatratra ny fanantenany sy ny fiheverany ny ho avy amin’ ny tenin’ Andriamanitra.<br />
Nolazainy taminy ireo faminaniana manambara ny toe-javatra izay hitranga alohan’ ny<br />
hiavian’ i Kristy, ka nasehony fa tsy nisy porofo hanantenany Azy amin’ ny andron’ izy<br />
ireo. «Aza mety ho fitahin’ olona akory ianareo»,8 hoy ny teny fampitandremana nataony.<br />
Raha tàhiny nanandrandra zavatra izay tsy tohanan’ ny Soratra Masina izy, dia ho voatarika<br />
ho amin’ ny fihetsika diso ; ho nahatonga azy ho fihomehezan’ ny tsy mpino ny<br />
fahadisoam-panantenana, ka nety ho loza mananontanona azy ny fahakiviana ary nety ho<br />
nalaim-panahy hisalasala ny amin’ ireo fahamarinana ilaina mba hamonjena azy izy. Misy<br />
lesona lehibe ho an’ ireo izay velona amin’ ny andro farany ny fananarana ataon’ ny<br />
apostoly ho an’ ny Tesaloniana. Maro ny advantista mihevitra fa raha tsy mampifantoka ny<br />
finoany amin’ ny fotoana voafaritra tsara momba ny fiavian’ ny Tompo izy, dia tsy nazoto<br />
sy hafana fo amin’ ny fiomanana hitsena Azy. Rehefa voahetsika matetitetika ny<br />
fanantenany nefa levona indray dia voadona mafy ny finoany hany ka saiky tsy mandaitra<br />
aminy intsony ireo fahamarinana lehibe momba ny faminaniana.<br />
Baiko avy tamin’ Andriamanitra ny nitoriana fotoana voafaritra tsara momba ny<br />
fitsarana, tamin’ ny nanomezany ny hafatra voa-lohany. Ny fanisana ireo fe-potoana arapaminaniana<br />
izay fototr’ io, hafatra io, izay nametra ny fiafaran’ ny 2300 andro amin’ ny<br />
fararanon’ ny 1844, dia mitoetra tsy azo hozongozonina . Ny fiezahana miverimberina<br />
hahita datin’ andro vaovao iandohana sy iafaran’ ireo fe-potoana ara-paminaniana mbamin’<br />
ny fisainana diso ilaina hanohanana an’ izany, dia tsy hoe mampivily ny saina hanalavitra<br />
ny fahamarinana ho amin’ izao andro izao fotsiny, fa mahatonga fanaovana zinona mihitsy<br />
ny ezaka rehetra atao hoenti-manazava ny faminaniana.<br />
Matetika, ny famerana fotoana voafaritra mazava hiavian’ i Kristy, ka hitoriana izany<br />
hatraiza hatraiza, dia tena mifanandrify indrindra amin’ izay zava-kendren’ i Satana. Rehefa<br />
dila ny fotoana notondroina dia totofany eso sy henatra ireo izay niaro izany hevitra izany,<br />
ka dia voahoso-potaka koa ilay fihetsehana lehibe tamin’ ny taona 1843 sy 1844 momba ny<br />
fiavian’ i Kristy. Amin’ ny farany dia hanondro vanin’ andro lavitra dia lavitra mbola ho<br />
avy momba ny fiavian’ i Kristy izay mikiry amin’ izany hevi-diso izany. Amin’ izay dia ho<br />
voataona hiantehitra amin’ ny toky sandoka izy ary maro no tsy hahatsikaritra ny fitaka raha<br />
tsy efa diso aoriana loatra.<br />
Ny tantaran’ ny Isiraely fahizay dia sary manaitra mampiseho ny fanandramana nataon’<br />
ny mpino advantista tamin’ ny lasa. Andriamanitra no nitarika ny vahoakany ho amin’ ny<br />
fihetsehana advantista, tahaka ny nitarihany ny zanak’ Isiraely nivoaka avy tany Egypta.<br />
Nosedraina tao anatin’ ny fahadisoam-panantenana lehibe ny finoany tahaka ny nisedrana<br />
346