Leviathan dari Bangsa Bangsa_

amin’ ny fotoana hisehoany. Izao mantsy no voalaza ho vokatry ny fitoriana ireo hafatra telo
sosona : «Indro, ny faharetan’ ireo izay mitandrina ny didin’ Andriamanitra sy ny finoana
an’ i Jesosy». Ary io no hafatra farany torina alohan’ ny fiavian’ ny Tompo. Manaraka avy
hatrany ny fitoriana an’ izany dia hitan’ ny mpaminany ny Zanak’ olona avy amimboninahitra
hijinja ny vokatry ny tany.
Ireo izay nandray ny fahazavana mikasika ny fitoerana masina sy ny tsy fiovan’ ny lalàn’
Andriamanitra dia diboky ny hafaliana sy talanjona tokoa raha nahita ny hakanto sy ny
firindran’ ny rafitry ny fahamarinana izay nivelatra teo amin’ ny sainy. Niriny ny hizara
amin’ ny Kristiana rehetra ny fahazavana izay sarobidy indrindra teo imasony, ary nino
marimarina izy fa amim-pifaliana no handraisana izany. Nefa ny fahamarinana izay ho
nampiavaka azy tamin’ izao tontolo izao dia tsy nankasitrahan’ ny maro izay nihambo ho
mpanaraka an’ i Kristy. Nitaky fahafoizan-tena izay nialan’ ny ankabeazan’ ny olona ny
fankatoavana ny didy fahefatra.
Rehefa naseho ny fitakian’ ny Sabata dia betsaka no nisaina araka ny fijerin’ izao tontolo
izao. Hoy izy hoe : «Nitandrina ny Alahady foana izahay, ny razanay nitandrina izany, ary
maro ny olona tsara sy tia vavaka no maty tamim-pahasambarana teo am-pitandremana
izany. Raha marina izy ireny dia toy izany koa izahay. Ny fitandremana ity Sabata vaovao
ity dia hampifanipaka anay amin’ izao tontolo izao ka tsy ho afaka hiasa mangina aminy
izahay. Inona no mba azon’ ny antokon’ olom-bitsy mitandrina ny andro fahafito antenaina
hatao hoenti-manohitra an’ izao tontolo izao izay mitandrina ny Alahady»? Fonjan-kevitra
toy izany no niezahan’ ny Jiosy nanamarina ny fandavany an’ i Kristy. Efa neken’
Andriamanitra ny razany tamin’ ny nitondran’ izy ireo fanatitra, koa nahoana ny zanany no
tsy nahita famonjena amin’ ny fanohizana izany? Toy izany koa tamin’ ny andron’ i Lotera,
nandahatra ny papista fa kristiana marina no efa maty tamin’ ny finoana katolika, koa noho
izany dia ampy ho famonjena io fivavahana io. Ny fomba fisaina toy izany dia hita fa tena
fefy manakana tokoa ny fandrosoana rehetra eo amin’ ny finoana na ny fiainana arapivavahana.
Betsaka no nanantitrantitra fa foto-pinoana efa niorina ny fitandremana ny Alahady sady
fanao efa mahazatra hatraiza hatraiza ny fiangonana efa an-jato taona maro izao. Hoentimanohitra
io fonjankevitra io dia naseho fa efa tranainy kokoa sy niely bebe kokoa ny
Sabata sy ny fitandremana azy, eny, fahagola tahaka an’ izao tontolo izao mihitsy, sady
mitondra ny mari-pankasitrahan’ ny anjely sy Andriamanitra. Fony naorina ny fanorenan’
tany, raha niara-nihira ny kintan’ ny maraina, ary nihoby avokoa ireo zanak’ Andriamanitra,
tamin’ izay no nametrahana koa ny fanorenan’ ny Sabata.7 Koa rariny raha mitaky ny
fanajantsika fatratra izany ; tsy fahefan’ olombelona no nanendry azy, ary tsy miankina
amin’ ny lovan-tsofin’ olombelona izany. Ny Fahagola no nanorina azy ary ny teniny
mandrakizay no nibaiko hitandremana azy.
Rehefa notarihina ho eo amin’ ny fanavaozana momba ny Sabata ny sain’ ny olona, dia
naolan’ ireo mpitandrina mamimbahoaka ny tenin’ Andriamanitra, ka famoasana ny teny
344