Leviathan dari Bangsa Bangsa_

fiangonany, ary maro tamin’ izy ireny, na mpitandrina na olon-tsotra, no voasazy handoa
vola, nampidirina am-ponja, nampijaliana sy novonoina maritiora.
Ny fihemorana no nitarika ny fiangonana voalohany hitady ny fanampian’ ny fitondrampanjakana,
ary izany no namboa-dalàna ho amin’ ny lahefana papaly — dia ny bibi-dia
izany. Hoy i Paoly :«Ho tonga ny fihemorana. . . ka hiseho ilay lehilahin’ ota»21. Ny fihemorana
ao amin’ ny fiangonana izany no hanomana ny lalana ho an’ ny sarin’ ny bibi —dia.
Ambaran’ ny Baiboly fa alohan’ ny hiavian’ ny Tompo dia hisy fitotonganana arapivavahana
tahaka ny tamin’ ireo taonjato voalohany. «Fa aoka ho fantatrao izao fa any amparany
any dia hisy andro mahory. Fa ny olona ho tia tena. ho tia vola, ho mpandoka tena,
mpiavonavona, miteny ratsy, tsy manoa ray sy reny, tsy misaotra, tsy manaja izay masina,
tsy manam-pitiavana, mpanontolo fo, mpanendrikendrika, tsy mahonom-po, lozabe, tsy tia
ny tsara, mpamadika, kirina, mpieboebo, tia ny fahafinaretana mihoatra noho ny fitiavany
an’ Andriamanitra. manana ny endriky ny toe-panahy araka an’ Andriamanitra, nefa mandà
ny heriny»22. «Fa ny Fanahy milaza marina fa amin’ ny andro aoriana dia hihemotra amin’
ny finoana ny sasany, manaiky fanahy mamitaka sy fampianaran’ ny demonia»23. Satana
dia hiasa amin’ ny hery sy famantarana sy ny fahagagana mandainga rehetra ary ny
famitahana momba ny tsy fahamarinana. Ary izay rehetra «tsy nandray ny fitiavana ny fahamarinana
izay hamonjena azy», dia «havela hiasan’ ny fahadisoankevitra hinoany
lainga»24. Rehefa ho tratra io toe-panahy tsy araka an’ Andriamanitra io, dia hanaraka
amin’ izay ireo vokatra mitovy amin’ izay hita tamin’ ireo taonjato voalohandohany.
Ny fahasamihafam-pinoana hita ao amin’ ireo fiangonana Protestanta dia noraisin’ ny
sasany ho porofo ampy hilazana fa tsy misy ezaka azo atao mihitsy mba hisian’ ny firaisan’
ny finoana. Nefa efa taona maro izao no nisian’ ny fihetseham-po mafy sy nitombo hatrany
tao amin’ ny fiangonana mitana ny finoana Protestanta izay maniry firaisana miorina eo
ambonin’ ireo fampianarana iraisana. Mba hampijoroana ny firaisana toy izany, dia tsy
maintsy havela ny adi-hevitra momba ny lohateny tsy ifanarahan’ ny rehetra — na zavadehibe
toy inona ara-Baiboly aza izany.
I Charles Beecher, dia nilaza tamin’ ny toriteny nataony tamin’ ny taona 1846 fa ny
asan’ ireo mpitandrina ao amin’ ireo «sampampivavahana Protestanta ara-pilazantsara» dia
«tsy nizotra tamin’ ny fanerena mahery vaika noho ny tahotra olombelona fotsiny, fa velona
sy mihetsika ary miaina eo amin’ ny toe-javatra efa tena Io mihitsy, sady mitaky isan’ ora
amin’ ny faritra ambany rehetra eo amin’ ny maha-izy azy mba hampangina ny
fahamarinana sy hampilefitra ny lohaliny amin’ ny fahefan’ ny fihemorana. Tsy izany koa
ve ny fandehan-javatra tamin’ i Roma ? Moa ve tsy mivelona indray araka ny fiainany isika
? Ary inona no hitantsika ao aloha akaiky ao ? Fivoriam-be fiheveran-draharaha hafa indray
! Fifanarahana ataon izao tontolo izao ! Firaisana ara-pilazantsara sy fanekem-pinoana
hiombonan’ ny eran-tany ! (Toriteny momba ny Baiboly Fanakempinoana ampy, natao tao
Fort Wayne Indiana, 22 Febroary 1846). Rehefa ho azo izany, dia dingana iray sisa dia mby
amin’ ny fampiasan-kery amin’ ny fiezahana ho tonga amin’ ny fitoviana feno.
337