Leviathan dari Bangsa Bangsa_

kosa ny manaraka. Mbola nisy varavarana mivoha ao amin’ ny fitoerana masina any andanitra
izay nanaovan’ i Kristy fifonana ho an’ ny mpanota.
Hita izao ny fampiharana ireo tenin’ i Kristy ao amin’ ny Apokalypsy, izay nataony ho
an’ ny fiangonana tamin’ io fotoana io mihitsy : «Izao no lazain’ Izay masina, Izay marina,
Izay manana ny fanalahidin’ i Davida. Izay mamoha ka tsy hisy hanidy ary manidy ka tsy
misy mamoha : Fantatro ny asanao indro , efa nasiako varavarana mivoha eo anatrehanao,
ka tsy misy maharindrina azy»17.
Ireo izay manaraka an’ i Jesosy amin’ ny alalan’ ny finoana ao amin’ ny asa lehiben’ ny
fanavotana no mandray tombon-tsoa amin’ ny fanalalanana ataony ho azy, fa ireo izay
mandà ny fahazavana izay nahitana io asa fanompoana io, dia tsy nandray tombon-tsoa avy
tamin’ izany. Ireo Jiosy izay nitsipaka ny fahazavana nomena tamin’ ny fiavian’ i Kristy
voalohany, ka nandà tsy hino Azy ho Mpamonjy izao tontolo izao, dia tsy afaka handray
famelan-keloka tamin’ ny alalany. Rehefa niakatra tany an-danitra i Jesosy ka niditra tamin’
ny alalan’ ny rany ho ao amin’ ny fitoerana masina any an-danitra mba handrotsahany amin’
ny mpianany ny fitahiana avy amin’ ny fanelanelanana ataony, dia navela tao amin’ ny
haizina mikitroka ny Jiosy mba hanohy ny sorona sy ny fanatitra tsy misy antony nataony.
Efa nijanona ny fisoronana tamin’ ny alalan’ ny endrika sy ny tandindona. Tsy hisokatra
intsony ny varavarana izay nahazoan’ ny olona nanatona an’ Andriamanitra. Ny Jiosy dia
efa nandà tsy hitady Azy tamin’ ny fomba tokana hahitana Azy, dia tamin’ ny alalan’ ny
fisoronana ao amin’ ny fitoerana masina any an-danitra. Noho izany dia tsy nahita firaisana
tamin’ Andriamanitra izy ireo. Efa voakatona teo anatrehany ny varavarana. Tsy
nahafantatra an’ i Kristy ho ilay tena sorona sy hany Mpanalalana eo anatrehan’
Andriamanitraizy; koa dia tsy afaka nandray tombon-tsoa tamin’ ny fifonana nataony.
Ny toe-javatra nanjo ireo Jiosy tsy nino dia ohatra mampiseho mazava ny toe-javatra
mihatra amin’ ireo milaza ny tenany ho kristiana nefa tsy mitandrina sady tsy mino, izay
minia tsy hahalala ny asan’ Ilay Mpisoronabentsika mamindra fo. Tamin’ ny
fanompoampivavahana tandindona, rehefa niditra ny fitoerana masina indrindra ny
mpisoronabe, dia nasaina nanodidina ny fitoerana masina ny Isiraely rehetra ary nampietry
ny fanahiny teo anatrehan’ Andriamanitra tamin’ ny fomba manetriketrika indrindra mba
hahazoany famelana ny fahotany ka tsy ho voafongotra tsy ho amin’ ny fikambanana izy.
Manao ahoana ny maha-zava-dehibe kokoa ny ahafantarantsika ny asan’ ny
Mpisoronabentsika amin’ izao tena Andro Fanavotana marina izao ka hahalalantsika ny
adidy takina amintsika.
Tsy azon’ ny olona atao ny mandà ny fampitandremana alefan’ Andriamanitra ho azy
noho ny famindrampony ka tsy hitera-doza ho azy izany. Nisy hafatra avy any an-danitra
nalefa ho an’ izao tontolo izao tamin’ ny andron’ i Noa, ary niankina tamin’ ny fomba
nandraisany io hafatra io ny famonjena azy. Satria nandà ny fampitandremana izy, dia
nesorina tsy ho eo amin’ io taranaka io ny Fanahin’ Andriamanitra, ka maty tao amin’ ny
ranon’ ny Safo-drano izy. Tamin’ ny andron’ i Abrahama, dia nijanona tsy nandahatra
327