Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ary nankeo amin’ ny Fahagola Izy fa tsy nidina tetý an-tany dia
nampanakekeny teo anatrehany»1.
Nolazain’ ny mpaminany Malakia koa io fiaviany io : «Ny Tompo izay tadiavinareo dia
ho avy tampoka ho eo amin’ ny tempoliny; ary ny Anjelin’ ny fanekena Izay irinareo, dia,
indro tamy Izy, hoy Jehovah Tompon’ ny maro»2. Tampoka, tsy nampoizin’ ny vahoakany
ny fiavian’ ny Tompo tao amin’ ny tempoliny. Tsy tao no niandrasany Azy. Nanampo azy
ho avy etý an-tany izy, «amin’ ny afo midedadeda, hamaly izay tsy mahalala an’
Andriamanitra sy izay tsy manaiky ny filazantsara»3.
Tsy mbola vonona hihaona tamin’ ny Tompony anefa ny vahoaka. Mbola nisy asa
fiomanana tokony hatao ho azy ireo. Nisy fahazavana tokony homena, izay hitarika ny sainy
ho eo amin’ ny tempolin’ Andriamanitra any an-danitra; ary raha nanaraka ny
Mpisoronabeny amin’ ny fanompoana ataony ao amin’ ny alalan’ ny finoana izy, dia hisy
adidy vaovao hambara azy. Nisy hafatra fampitandremana hafa sy toro-hevitra homena ny
fiangonana.
Hoy ny mpaminany : «Nefa iza no mahatanty ny andro hiaviany? Ary iza no mahajanona
raha miseho Izy ? Fa Izy dia tahaka ny afon’ ny mpandrendrika sy ny savonin’ ny mpanasa
lamba. Ary hipetraka handrendrika sy hanadio volafotsy Izy; eny, hanadio ny taranak’ i
Levy Izy sy handrendrika azy toy ny fandrendrehana volamena sy volafotsy, ka dia ho an’ i
Jehovah ireny ho mpanatitra fanatitra amimpahamarinana»4 . Ireo izay velona eto an-tany
amin’ ny fotoana hifaranan’ ny fanelanelanana ataon’ i Kristy ao amin’ ny fitoerana masina
any an-danitra dia hijoro tsy misy mpanalalana eo anatrehan’ Andriamanitra masina. Tsy
maintsy ho tsy misy pentina ny akanjony, tsy maintsy ho voadio ho afaka amin’ ny fahotana
ny toetra amampanahiny noho ny famafazana ny ra. Noho ny fahasoavan’ Andriamanitra sy
ny fiezahany feno hafanam-po dia tsy maintsy ho mpandresy ireo amin’ ny ady atao amin’
ny ratsy. Raha mbola mandroso ny fitsarana famotopotorana any an-danitra, ary esorina avy
tao amin’ ny fitoerana masina ny fahotan’ ireo mpino mibebaka, dia tsy maintsy hisy asa
fanadiovana manokana ho fanesorana ny fahotana eo anivon’ ny vahoakan’ Andriamanitra
eto an-tany. Io asa io dia aseho mazava kokoa ao amin’ ireo hafatry ny Apokalypsy 14.
Rehefa ho vita izany asa izany, dia ho vonona amin’ ny fisehoan’ i Kristy ireo
mpanaraka Azy : «Dia ho mamin’ i Jehovah ny fanatitry ny Joda sy Jerosalema toy ny
tamin’ ny andro fahiny sy toy ny tamin’ ny taona taloha»5. Amin’ izay ilay fiangonana izay
noraisin’ ny Tompo ho azy amin’ ny fiaviany dia ho «malaza tsy misy pentipentina na
fiketronana, na izay toy izany»6. Amin’ izany dia ho toy ny maraina izy, ho tsara tarehy
tahaka ny volana, madio toy ny masoandro sady mahatahotra toy ny antokon’ ny miaramila
mitondra faneva»7.
Afa-tsy ny fiavian’ ny Tompo ao amin’ ny tempoliny, dia ambaran’ i Malakia mialoha
koa ny fiaviany fanindroany, ny fiaviany hanatanteraka ny fitsarana, amin’ izao teny izao :
«Ary hanatona anareo ho fitsarana Aho ka ho vavolombelona faingana hanameloka ny
mpanao ody sy ny mpijangajanga sy ny mpianian-tsy to sy ny mpampahory ny mpikarama
323