Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 24—Ao amin’ ny Masina Indrindra
Ny momba ny fitoerana masina no fanalahidy mamoha ny zavamiafin’ ny fahadisoampanantenana
tamin’ ny 1844. Mampahita rafi-pahamarinana feno izay mifandray sady
mirindra tsara ireo fizarana samihafa eo aminy eo imasontsika, ary mampiseho koa fa ny
tanan’ Andriamanitra no efa nitarika ny fihetsiketsehana lehibe mikasika ny fiavian’ i Kristy
sy manoritra ny adidy tokony hatao ankehitriny amin’ izay manazava ny toerana misy ny
vahoakany sy ny asany. Tahaka ireo mpianatra «izay faly rehefa nahita ny Tompo» taorian’
ilay alina mafy nitebitebeny sy nahadiso fanantenana azy, dia toy izany koa no iravoravoan’
ireo advantista, izay mibanjina ny fiaviany fanindroany ankehitriny. Efa nanantena Azy
hiseho amimboninahitra izy hamaly soa ny mpanompony. Rehefa tsy tanteraka ny
fanantenany, dia tsy hitan’ ny masony intsony i Jesosy, ary tahaka an’ i Maria teo amin’ ny
fasana, dia nitomany koa izy hoe : « Nalain’ olona ny Tompoko, ka tsy fantatray izay
nametrahany Azy». Izao kosa dia ao amin’ ny masina indrindra izy ireo no mibanjina Azy
indray, dia Ilay Mpisoronabe mamindra fo, izay hiseho tsy ho ela amin’ ny maha-Mpanjaka
sy Mpanafaka Azy. Ny fahazavana avy teo amin’ ny fitoerana masina dia nanazava ny lasa
sy ny ankehitriny ary ny ho avy. Fantany fa Andriamanitra no efa nitarika azy tamin’ ay
alalan’ ny fitondrany tsy mety diso. Na dia tsy nazava tamin’ izy ireo aza ny hafatra
notoriny, tahaka ireo mpianatra voalohany, dia hita fa marina izany tamin’ ny lafiny rehetra.
Nanatanteraka ny fikasan’ Andriamanitra izy tamin’ ny nitoriany izany, ary tsy very maina
tsy akory ny asany tao amin’ ny Tompo. «Teraka indray ho amin’ ny fanantenana velona»
izy ireo ka niravoravo tamin’ ny fifaliana tsy azo tononina sady be voninahitra.
Ny faminaniana ao amin’ ny Daniela 8 : 14 «Telonjato sy roa arivo andro; rehefa afaka
izany dia hodiovina ny fitoerana masina», sy ny hafatry ny anjely voalohany manao hoe,
«Matahora an’ Andriamanitra ka omeo voninahitra Izy, fa tonga ny andro fitsarana», dia
samy manondro ny asa -fisoronana ataon’ i Kristy ao amin’ ny fitoerana masina indrindra,
manondro ny fitsarana famotopotorana, fa tsy ny fiavian’ i Kristy hanavotra ny vahoakany
sy hamongotra ny ratsy fanahy tsy akory. Tsy teo amin’ ny fanisana ireo fotoana
arapaminaniana akory ny fahadisoana, fa teo amin’ ny toe-javatra izay hitranga amin’ ny
fiafaran’ ny 2300 andro. Io fahadisoan-kevitra io no nahatonga ny mpino hiaritra
fahadisoam-panantenana. Tanteraka anefa izay rehetra nambaran’ ny faminaniana mialoha
sy izay rehetra azony nampoizina noho ny fanambaran’ ny Soratra Masina fa tsy maintsy
hiseho. Tamin’ ny fotoana indrindra izay nampiferinaina azy noho ny tsy nahatanterahan’
ny fanantenany, dia nitranga ilay toe-javatra izay voalazan’ ny hafatra mialoha, ary tsy
maintsy ho tanteraka alohan’ ny ahazoan’ ny Tompo hiseho hitondra valisoa ho an’ ny
mpanompony.
Tonga i Kristy, tsy teto an-tany araka ny nanampoizana azy, fa araka ny nasehon’ ny
tandindona dia tao amin’ ny masina indrindra tao amin’ ny tempolin’ ny lanitra. Asehon’ ny
mpaminany Daniela fa tonga teo amin’ ny Fahagola Izy tamin’ io fotoana io. «Ary mbola
nahita tamin’ ny fahitana tamin’ ny alina indray aho, ary indro, nisy toy ny zanak’ olona avy
322