Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Tsy afaka nampitohy intsony ny fifandraisany tamin’ ireo solontenan’ i Kristy izy, na teo
amin’ ny fahazarana izany, na teo amin’ ny toetsaina ; ary rehefa nianjady tamin’ ireo
mpanaraka an’ i Kristy ny fitsapana sy ny fanenjehana, dia ireo izay vonona hahafoy ny
zavatra rehetra noho ny fahamarinana ihany no tonga mpianany. Noho izany, raha mbola
nitohy koa ny fanenjehana, dia azo lazaina ho voatahiry ho madio ny fiangonana. Nefa
rehefa nijanona izany dia nisy olona tsy tena niova fo ary tsy nanana fahatsoram-po sy
fitiavam-bavaka nanampy ny fiangonana, ka nahita lalana hamaharana tao i Satana.
Nefa tsy misy iraisan’ ny Andrianan’ ny mazava sy ny andrianan’ ny maizina, ary tsy
mety hisy koa firaisana amin’ ireo mpanaraka azy avy. Rehefa manaiky ny hiray amin’ ireo
mpanompo sampy tsy tena niova fo marina ny kristiana, dia miditra amin’ ny lalana izay
hitarika azy hanalavitra tsikelikely ny fahamarinana izy. Mibitaka i Satana f’a nahomby ny
famitahana nataony tamin’ ireo marobe mpanaraka an’ i Kristy. Dia nampanjakainy tamin’
ny fomba feno tokoa taminy ny fahefany ka nomeny hevitra iry ireo hanenjika izay nijanona
ho mahatoky tamin’ Andriamanitra. Tsy misy mahafantatra tsara ny fomba hanoherana ny
finoana kristiana marina tahaka ireo izay efa niaro izany taloha; ary ireo kristiana nihemotra
ireo izay niray hina tamin’ ireo namany mpanompo sampy tapatapany, dia nampifantoka ny
ady nataony tamin’ ny foto-kevitra lehibe indrindra ao amin’ ny fampianaran’ i Kristy.
Tsy maintsy niatrika ady mafy mila hampamoy fo ireo izay mahatoky te-hijoro tsy azo
hozongozonina eo anoloan’ ny fitaka sy ny fahavetavetana izay tafiditra tao am-piangonana,
nefa nosaronana tamin’ ny fitafiana fanaovana fanompoam-pivavahana. Tsy nekena ho
fanevan’ ny finoana ny Baiboly. Nolazaina fa mifanipaka amin’ ny hevitry ny maro
(herezia) ny fahafahana ara-pivavahana, ary nankahalaina sy noroahina izay mitana izany
hevitra izany.
Rehefa niady ela sy mafy ireo vitsy nijanona ho mahatoky, dia nanapa-kevitra fa
hanapaka izay firaisana rehetra amin’ ity fiangonana nihemotra sy mpanompo sampy ity.
Hitany fa tsy maintsy ilaina ny fisarahana raha tiana ny hankatò ny tenin’ Andriamanitra.
Tsy sahiny ny mandefitra amin’ ny fahadisoan-kevitra izay hamono ny fanahiny, ka hanome
ohatra izay hampidi-doza ny finoan’ ny zanany sy ny an’ ny taranany mandimby azy.
Vonona izy ireo handefitra amin’ ny zavatra izay tsy mifanipaka amin’ ny fahatokiany an’
Andriamanitra mba hiarovany ny fiadanana sy ny firaisana ; nefa tsapany fa na dia ny
fiadanana aza dia lafo vidy loatra raha hanaovana sorona ny foto-kevitra. Raha ny
fahamarinana no tsy maintsy hampandeferina mba hahazoana ny firaisana, dia aleon’ izy
ireo ny fisarahana, eny, na dia ny ady aza.
Ilaina mba hahasoa tokoa ny fiangonana sy izao tontolo izao ny mamelona indray ao ampon’
ny vahoakan’ Andriamanitra ireo toto-kevitra izay nanetsika ireo fanahy nifahatra tsara
ireo. Nisy tsy firaihana mampanahy ankehitriny mikasika ireo foto-pinoana izay andrin’ ny
finoana kristiana. Mihaniahazo laka ny hevitra milaza fa tsy zava-dehibe loatra iankinan’ ny
aina ireo foto-pinoana ireo rehefa dinihina. Manome hery ny sandrin’ ireo mpiasan’ i Satana
io fihemorana io, ka ankehitriny dia ankasitrahan’ ny olona an’ arivony misora-tena ho
25