Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Ireo fanompoam-pivavahana roa ireo dia samy mampiseho ara-tandindona ny fanalana ny
fahotana avy amin’ ilay mibebaka ho eo amin’ ny fitoerana masina.
Toy izany ny asa natao teo isan’ andro isan’ andro, mandavataona. Tamin’ izany fomba
izany no namindrana ny fahotan’ Isiraely tao amin’ ny fitoerana masina, koa dia nanjary
nisy asa manokana nilaina hoenti-manaisotra izany. Nibaiko ny hanaovana fanavotana ho
an’ ireo efitra roa masina ireo Andriamanitra. «Dia hanao fanavotana ho an’ ny fitoerana
masina izy noho ny fahalotoan’ ny Zanak’ Isiraely sy ny fahadisoany, dia ny fahotany
rehetra; ary toy izany koa no hataony ho an’ ny trano lay fihaonana, izay mitoetra eo aminy,
eo afovoan’ ny fahalotoany». Nisy koa fanavotana atao ho an’ ny alitara, mba hodiovina sy
hohamasinina ho afaka amin’ ny fahalotoan’ ny Zanak’ Isiraely.20
Indray mandeha isan-taona, amin’ ny Andro Fanavotana lehibe, dia niditra tao amin’ ny
fitoerana masina indrindra ny mpisorona mba hanadio ny fitoerana masina. Ny asa natao tao
dia nahafeno ny asa fanompoana fanao isan-taona. Tamin’ ny Andro Fanavotana dia nisy
osilahy roa nentina teo am-baravaran’ ny tabernakely, ary nanaovana filokana izy ireo, ka
ny «loka anankiray ho an’ i Jehovah, ary ny loka anankiray ho an’ i Azazela». Andininy 8.
Ny osilahy izay niharan’ ny filokana ho an’ i Jehovah dia novonoina ho fanatitra noho ny
ota ho an’ ny vahoaka. Dia nentin’ ny mpisorona tao anaty efitra lamba ny rany ka nafafiny
amin’ ny rakotra fanaovam-panavotana sy eo anoloan’ ny rakotra fanaovam-panavotana.
Nafafy koa teo amin’ ny alitara fandoroana ditin-kazo manitra teo anoloan’ ny efitra lamba
ny ra.
«Dia hapetrak’ i Arona amin’ ny lohan’ ny osilahy velona ny tànany roa, ka ekeny eo
amboniny ny heloky ny Zanak’ Isiraely rehetra sy ny fahadisoany rehetra, dia ny fahotany
rehetra; dia hametraka izany eo amin’ ny lohan’ ny osilahy izy ka mampandefa azy hoentin’
ny lehilahy voatendry hankany an’ efitra». Andininy 21-22. Tsy miverina intsony eo amin’
ny tobin’ Isiraely ny osiiahin’ i Azazela. ary ny olona nitondra azy dia nasaina nisasa sy
nanasa ny fitafiany tamin’ ny rano vao niverina tao amin’ ny toby.
Ny fanompoam-pivavahana rehetra dia natao mba handatsaka ao am-pon’ ny Isiraelita
ny fahamasinan’ Andriamanitra sy ny faharikorikoany ny fahotana, ary ankoatr’ izany, mba
hampiseho aminy fa tsy afaka hifampikasoka amin’ ny fahotana izy ka tsy ho voaloto. Ny
olona tsirairay dia nasaina nampahory ny fanahiny nandritra ny fanaovana io asa fanavotana
io. Napetraka ny asa aman-draharaha rehetra, ary ny fiangonan’ ny Isiraely manontolo dia
nandany ilay andro tamin’ ny fanetren-tena nampangitakitaka teo anatrehan’ Andriamanitra,
nombam-pivavahana, fifadian-kanina. sy fandinihana lalina ny fo.
Fahamarinana lehibe mikasika ny fanavotana no ampianarin’ ny fanompoam-pivavahana
tandindona. Nisy solovaika nekena haka ny toeran’ ny mpanota; nefa tsy voaisotry ny ran’
ny biby ny fahotana. Fa izany dia fomba nomanina mba hamindrana izany ho amin’ ny
fitoerana masina. Ny fitondrany ra atao fanatitra dia nanambaran’ ny mpanota ny fanekeny
ny fahefan’ ny lalàna, ny fiaikeny ny fahotany tamin’ ny nandikany izany sy ny fanehoany
ny faniriany famelankeloka amin’ ny alalan’ ny finoana Ilay Mpanavotra ho avy; nefa tsy
319