Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Raha araka ny fanisana, dia nazava sy nifandrindra avokoa ny zavatra rehetra, afa-tsy ny
momba ny fanadiovana ny fitoerana masina niseho tamin’ ny 1844. Ny fandavana fa tsy
nifarana tamin’ io fotoana io ireo andro voalaza dia fanakorontanana ny zavatra rehetra, ary
fialana amin’ ny hevitra izay efa natsangana noho ny fahatanterahan’ ny faminaniana tsy
misy diso.
Andriamanitra anefa no efa nitarika ny vahoakany tao amin’ ilay fihetsiketsehana lehibe
momba ny fiavian’ i Kristy; hita teo amin’ ny asa ny heriny sy ny voninahiny, ary tsy
navelany hifarana tao amin’ ny haizina sy ny fahadisoam-panantenana izany, ka
hampangaina ho fahataitairana diso toerana vokatry ny fandraisana an-tendrony fotsiny. Tsy
avelany ho tonga ny fisalasalana izay nampihazohazo ny amin’ ny teniny. Na dia betsaka
aza ireo niala tamin’ ilay fomba nanisany voalohany ireo fotoan’ andro ara-paminaniana ka
nandà ny fahamarinan’ ny fihetsiketsehana nifototra tamin’ izany, dia nisy hafa kosa izay
tsy naniry ny hiala tamin’ ny finoana sy ny fanandramana notohanan’ ny Soratra Masina sy
ny fanatrehan’ ny Fanahin Andria-manitra. Nino izy fa foto-kevitra tsara no nentiny
nanazava ny faminaniana tamin’ ny nandinihany izany, ary adidiny ny hitana mafy ny
fahamarinana efa azo, sy ny manohy ny fomba namakafakany ny Baiboly. Nivavaka taminkafanam-po
izy, niverina nandinika ny heviny sy nianatra ny Soratra Masina mba hahitany
ny diso nataony. Rehefa tsy nahitany fahadisoana ny fanisana ireo fe-potoana
arapaminaniana, dia voatarika handinika akaiky ny momba ny fitoerana masina izy.
Tamin’ ny fanadihadiana nataony dia hitany fa tsy misy teny ao amin’ ny Soratra Masina
manohana ny hevitry ny besinimaro milaza fa ny tany no fitoerana masina; fa azony tao
amin’ ny Baiboly kosa ny fanazavana feno momba ny fitoerana masina, ny toetoetrany, ny
toerana misy azy, ny fanompoana natao tao dia nazava ary betsaka ny teny vavolombelona
nentin’ ireo mpanoratra masina hany ka tsy nisy adihevitra ny momba izany. Hoy ny
apostoly Paoly, ao amin’ ny Epistily ho an’ ny Hebreo : «Koa na dia ny fanekena voalohany
aza dia nisy fitsipika ny amin’ ny fanompoam-pivavahana, ary nisy ny fitoerana masina
momba ny ety an-tany. Fa nisy tabernakely voavoatra : ny efitra voalohany, ilay atao hoe
«ny fitoerana masina», izay nisy ny fanaovan-jiro sy ny latabatra ary ny mofo aseho. Ary ao
anatin’ ny efitra lamba faharoa no nisy ny tabernakely izay atao hoe «ny fitoerana masina
indrindra», izay nisy ny lovia volamena fandoroana ditin-kazo manitra sy ny fiaran’ ny
fanekena, izay voapetaka takela-bolamena avokoa; ary tao anatin’ io no nisy ny vilany
volamena, izay nitoeran’ ny mana, sy ny tehin’ i Arona izay nitsimoka, ary ny vato fisaky
ny fanekena; ary teo ambonin’ io koa ny kerobima nisy ny voninahitra, izay nanaloka ny
rakotra fanaovampanavotana»2.
Ny fitoerana masina izay lazain’ i Paoly dia ny tabernakely naorin’ i Mosesy noho ny
baikon’ Andriamanitra ho toeran’ ny Avo Indrindra eto an-tany. «Ary asaovy manao
fitoerana masina ho Ahy izy, dia honina eo aminy Aho»3, izany no torohevitra nomena an’ i
Mosesy fony izy teo amin’ ny tendrombohitra niaraka tamin’ Andriamanitra. Nanao ny
diany mamakivaky ny efitra ny Isiraelita ka namboarina toy izany ny tabernakely mba ho
azo afindrafindra; na izany aza dia kanto dia kanto ny rafitra nanaovana azy. Hazo fisaka
313