Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ny tebitebiny, sy izany hiaritra ny fanesoesoana sy ny fihomehezan’ izao tontolo izao
mpaniratsira, dia tena fitsapana mahamay tokoa ny finoany sy ny faharetany.
Io fahadisoam-panantenana io anefa dia tsy mafy tahaka izay nanjo ireo mpianatra
tamin’ ny fotoana niavian’ i Kristy voalohany. Raha nitaingina zana-boriky toy ny
mpandresy niditra an’ i Jerosalema i Jesosy, dia nino ireo mpanaraka Azy fa efa nadiva
hiakatra eo amin’ ny seza fiandrianan’ i Davida Izy ka hanafaka an’ Isiraely amin’ ny
mpampahory azy. Feno fanantenana niredareda sy fifaliana nialoha tsy ahombiazana izy
raha nifaninana hampiseho fanajana Ilay Mpanjakany. Maro no namelatra ny kapaotiny ho
toy ny karipetra teo amin’ ny lalan-kodiaviny, na nanahy sampan-drofia be ravina teo
anoloany. Noho ny hafanam-pony sy ny fifaliany dia niara-nihoby izy hoe ; «Hosana ho an’
ny zanak’ i Davida!» Raha sorena sy tezitra ny Fariseo noho izany redom-pifaliana izany ka
nangataka an’ i Jesosy handrara ny mpianany, dia novaliany hoe : «Lazaiko aminareo, fa
raha mangina ireo, dia ny vato no hiantsoantso»8. Tsy maintsy tanteraka ny faminaniana.
Nanatanteraka ny fikasan’ Andriamanitra ny mpianatra; tsy maintsy niharan’ ny
fahadisoam-panantenana mangidy izy ireo. Rehefa afaka andro vitsy foana dia hanatri-maso
ny fahafatesana mafy indrindra niaretan’ ny Mpamonjy izy sy hametraka Azy ao amin’ ny
fasana. Tsy nisy tanteraka na dia kely aza izay nantenainy, ary niara-maty tamin’ i Jesosy ny
fanantenany. Raha tsy efa nivoaka tamim-pandresena avy tao am-pasana ny Tompony dia
tsy hitany fa efa voalazan’ ny faminaniana mialoha avokoa ny zavatra rehetra, ary «tsy
maintsy nijaly sy nitsangana tamin’ ny maty i Kristy»9.
Diman-jato taona talohan’ izany, dia nambaran’ i Jehovah tamin’ ny alalan’ i Zakaria
hoe : «Mifalia indrindra, ry Ziona zanakavavy; Manaova feo fifaliana, ry Jerosalema
zanakavavy; Indro, ny Mpanjakanao avy ho anao; marina Izy sady manam-pamonjena,
malemy fanahy sady mitaingina boriky, dia zana-boriky tanora»10. Raha takatry ny
mpianatra mialoha fa niroso hotsaraina sy ho vonoina i Kristy, dia tsy ho nahatanteraka an’
io faminaniana io izy ireo.
Toy izany koa no nahatanterahan-dry Miller sy ireo niara-dia taminy ny faminaniana ka
nanomezany hafatra izay nambaran’ ny tsindrimandrin’ Andriamanitra mialoha fa homena
an’ izao tontolo izao, nefa tsy ho afaka nanome io hafatra io izy raha tahiny ka nazava
tanteraka ireo faminaniana izay nanondro ny fahadisoam-panantenany, sy nampiseho hafatra
hafa koa hotorina amin’ ny firenena rehetra alohan’ ny hiavian’ ny Tompo. Notorina tamin’
ny fotoana mety ny hafatry ny anjely voalohany sy ny faharoa ary nahatanteraka ny asa izay
notendren’ Andriamanitra hotanterahiny izany.
Efa nandrasan’ izao tontolo izao, ary efa nampoiziny fa raha dila ny fotoana nefa tsy
miseho i Kristy, dia hialana manontolo ny rafitry ny fampianarana Advantista. Raha marina
fa niala tamin’ ny finoany ny maro, noho ny hamafin’ ny fakam-panahy, dia nisy sasany
kosa izay nijoro tsy azo nohozongozonina. Ny vokatry ny fihetsehana advantista, ny toetsaina
feno fanetren-tena sy fandinihana ny fo, fahafoizana an’ izao tontolo izao sy
fanavaozana ny fiainana izay hita teo amin’ ny asa, dia vavolombelona fa avy amin’
308