Leviathan dari Bangsa Bangsa_

lehibe sy tsy hay ambara. Nampalefadefaka sy nampitony ny fo ny herin’ ny Fanahy Masina
raha nitosaka be dia be tamin’ ireo mahatoky sy mino ny fitahiana avy aminy.
Tamim-pitandremana fatratra sy tamim-pieritreretana lalina no nanatonan’ ireo izay
nandray ny hafatra sy ny fotoana izay nantenainy fa hihaonany amin’ ny Tompo. Isa
maraina dia tsapany fa ny voalohan’ adidiny dia ny mahazo antoka mazava ny faneken’
Andriamanitra azy. Niray akaiky dia akaiky ny fony, ary nazoto niara-nivavaka sy
nifampivavaka izy. Matetika no nivory tany amin’ ny toerana mitokana izy mba hiray amin’
Andriamanitra. ka niakatra avy tany an-tsaha sy avy tamin’ ny kirihitr’ ala ny feon’ ny
fitalahoana ho any an-danitra. Nilainy mihoatra noho ny hanin-kohanina isan’ andro ny
fahazoany antoka ny fankasitrahan’ ny Mpamonjy; ary raha nisy rahona nanamaloka ny
sainy, dia tsy nijanona izy raha tsy nisinda izany. Teo amin’ ny fahatsapany ny fanambaran’
ny fahasoavana mamela heloka, dia niriny mafy ny hahita Ilay tian’ ny fanahiny.
Nefa nisy fahadisoam-panantenana hafa niandry azy ireo. Lasa ny fotoana nandrasana,
nefa tsy tonga Ilay Mpamonjiny. Tamin-toky tsy nisy fisalasalana no nibanjinan’ izy ireo ny
fiaviany. Ny tsapany izao dia izay tsapan’ i Maria fony izy tonga teo amin’ ny fasan’ ny
Mpamonjy. ka nahita izany foana ary niteny tamin-dranomaso hoe : «Nalain’ olona ny
Tompoko, ka tsy fantatro izay nametrahany Azy»7.
Nanahinahy sy natahotra nandritra ny fotoana kely izao tontolo izao tsy nino ary toa fefy
nisakana azy izany. Rehefa lasa io fotoana io, dia tsy afaka avy hatrany akory izany; tamin’
ny voalohany dia tsy sahy nampiseho fandresena tamin’ ireo diso fanantenana izy; fa rehefa
tsy nisy kosa famantarana ny fahatezeran’ Andriamanitra niseho, dia afaka ny tahony ka
niverina tamin’ izay ny fanomezan-tsiny sy ny fanimbazimbana. Antokon’ olona betsaka
izay nilaza fa nino ny fiavian’ ny Tompo tsy ho ela, no niala tamin’ ny finoany. Nisy koa
ireo izay tena natoky marina tokoa no voaratra lalina indrindra teo amin’ ny hambom-pony
hany ka toa naleony nandositra an’ izao tontolo izao. Tahaka an’ i Jona nitaraina tamin’
Andriamanitra izy ka naleony maty toy izay ho velona. Ireo izay nampiorina ny finoany
tamin’ ny hevitry ny hafa fa tsy tamin’ ny tenin’ Andriamanitra ankehitriny dia vonona
hiova hevitra indray koa. Voasinton’ ireo mpaniratsira ho mpiandany aminy ny malemy sy
ny kanosa, ka niray saina izy rehetra tamin’ ny fanambarana fa tsy misy tokony hatahorana
na hantenaina intsony izao. Efa dila ny fotoana, tsy tonga ny Tompo, ka mety hijanona tsy
miova an’ arivo taonany izao tontolo izao.
Ireo mpino marina sy nadio fo dia nahafoy ny zavatra rehetra ho an’ i Kristy ary efa
niaina tamin’ ny fanatrehany tahaka ny tsy mbola nataony mihitsy. Ninoany, fa efa nomeny
an’ izao tontolo izao ny hafatra fampitandremana farany; ary, satria nanantena izy fa
vetivety dia horaisina hiara-monina amin’ ny Tompony sy Andria-manitra ary ireo anjelin’
ny lanitra, dia efa tsy nifanerasera firy intsony tamin’ ireo izay tsy nandray ny hafatra izy.
Efa nanao vavaka feno faniriana izy hoe : «Avia Jesosy Tompo ary avia faingana». Nefa tsy
tonga Izy. Ary izao, izany hiantsoroka indray ny enta-mavesatry ny ahiahin’ ny fiainana sy
307