Leviathan dari Bangsa Bangsa_

kokoa ho resy lahatra izany. Arakaraka ny hanaovanareo jinja fary anay, arakaraka izany no
mampitombo isa anay ; voa afafy ny ran’ ny kristiana»7.
An’ arivony no naiditra am-ponja sy novonoina ; fa nitsangana kosa ny hafa hameno ny
toerany. Ary ireo izay maty maritiora noho ny finoany dia nahita toky teo amin’ i Kristy, ary
nisainy ho toy ny mpandresy. Niady ny ady tsaran’ ny finoana izy ka handray ny
satroboninahitra rehefa ho avy i Kristy. Ny fahoriana izay niaretany dia nampifanatona ny
kristiana samy kristiana sy nampifanatona azy tamin’ ny Mpanavotra azy. Vavolombelona
hatrany ho an’ ny fahamarinana ny ohatra velona nomeny sy ny nahafatesany ; ary teo amin’
ny toerana izay tsy nanantenana vokatra firy, no nialan’ ireo mpiasan’ i Satana taminy ka
nidirany ho eo ambanin’ ny fanevan’ i Kristy.
Na dia izany aza dia nanao drafitra hahombiazana kokoa i Satana hamelezana ny
fitondran’ Andriamanitra, tamin’ ny fampijoroana ny fanevany tao amin’ ny fiangonana
kristiana. Raha azo nofitahina ireo mpanaraka an’ i Kristy, ka notarihina hanao izay tsy
mahafaly an’ Andriamanitra, dia ho tsy nahomby ny heriny, ny herim-pony sy ny fijoroany,
ka dia hidaraboka sy ho hazany mora foana ireo.
Niezaka izao ilay fahavalo lehibe ny hahazo amin’ ny hafetsena izay tsy azony tamin’ ny
hery. Nijanona ny fanenjehana, ary ireo fitaomana mampidi-doza ataon’ ny fahombiazana
ara-nofo sy ny voninahitra eo amin’ izao tontolo izao no nasolo haka ny toerany. Notarihina
ny mpanompo sampy handray faritra iray amin’ ny finoana kristiana, nefa niaraka tamin’ io
dia nolaviny ny fahama-rinana hafa tena ilaina. Milaza ho manaiky an’ i Jesosy ho Zanak’
Andriamanitra izy sy mino ny nahafatesany ary ny nitsanganany tamin’ ny maty, nefa tsy
voatsindrona tao am-pony ny amin’ ny fahotany izy ary tsy nahatsapa fa mila fibebahana na
fiovam-po. Noleferiny ny zavatra sasany, dia nangatahina koa ny kristiana mba handefitra
amin’ ny zavatra sasany, mba hahazoan’ izy rehetra miray eo amin’ ny sehatra momba ny
finoana an’ i Kristy.
Tataovan-doza mampahatahotra izao ny fiangonana. Fitahiana ny fonja, ny fampijaliana,
ny afo sy ny sabatra raha ampitahaina amin’ izany. Nisy kristiana nijoro tsy azo
nohozongozonina nilaza fa tsy azony atao ny mandefitra amin’ ny fahamarinana. Ny hafa
kosa nankasitraka ny milefitra na ny manova ny lafiny sasany amin’ ny finoany, ka hiray
amin’ ireo izay nanaiky ampahany totsiny amin ny finoana kristiana, ary manantena izy fa
izany tomba izany no hitarihany azy ireo ho amin’ ny fibebahana feno. Fotoana
nampitebiteby mafy tokoa ho an’ ny mpanaraka mahatoky an’ i Kristy izany. Nisalotra
fitafiana lazaina ta kristiana i Satana ary niditra moramora tao amin’ ny fiangonana, handoto
ny finoana sy hampivily ny saina hiala amin’ ny tenin’ ny fahamarinana.
Nony farany dia nanaiky ny hampidina ny fanevany ny ankabeazan’ ny kristiana, ka nisy
firaisana ny fivavahana kristiana sy ny fanompoan-tsampy. Na dia nil aza ho niova fo aza
ireo mpanompo sampy ka niray tamin’ ny fiangonana, dia mbola nifikitra tamin’ ny
fanompoan-tsampiny izy, fa ireo zava-javatra nivavahany ihany no nosoloiny sarin’ i Jesosy
na sarin’ i Maria sy ny olo-masina. Rehefa tafiditra toy izany tao amin’ ny fiangonana ny
23