Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tafahoatra, tsy mato-tsaina, ary tsy masin-toetra ho
mihoapampana isan-karazany.
amin’ ny hevitra aman’ asa
William Miller dia tsy niray fo tamin’ ireo izay nitaona ny hafa handray ny hevi-diso
nitompoany. Nambarany, toy izay nataon’ i Lotera, «fa ny fanahy rehetra dia tokony
hosedrain’ ny tenin’ Andriamanitra». «Ny devoly», hoy Miller, dia manan-kery lehibe amin’
ny sain’ ny olona sasany amin’ izao andro izao. Ary ahoana no fomba ahafantarantsika ny
fanahy? Ny Baiboly no mamaly : «Ny voany no ahafantaranareo azy». . . «Misy fanahy
maro izay lasa eo amin’ izao tontolo izao; ary baikoina isika hisedra ny fanahy. Ny fanahy
izay nahatonga antsika tsy hivelona amin’ ny fahalalana onony, araka ny fahamarinana sy
amin’ ny toe-panahy araka an’ Andriamanitra, eto amin’ ity izao tontolo izao ity, dia tsy
fanahin’ i Kristy. Mihamafy orina bebe kokoa hatrany ny fiaikeko fa manana anjara betsaka
amin’ ireo fihetsiketsehana mihoapampana ireo i Satana. . . Maro amintsika izay mihambo
ho efa nahatratra ny fahamasinana tanteraka, no manaraka ny lovan-tsofin’ olombelona, ary
toa tsy mahalala ny fahamarinana akory tahaka ny hafa izay tsy manana fihamboana toa azy
ireow. — Bliss, p. 236, 237. «Hitarika antsika hiala amin’ ny fahamarinana ny fanahin’ ny
fahadisoan-kevitra, ary ny Fanahin’ Andriamanitra no hitarika antsika ho amin’ ny
fahamarinana. Nefa, hoy ianao hoe, mety ho diso ny olona, ary hihevitra fa manana ny
marina. Koa ahoana ary? Hoy ny valin-teninay : ny Fanahy sy ny Tenin’ Andriamanitra dia
mifanaraka. Raha misy olona mitsara ny tenany amin’ ny alalan’ ny tenin’ Andriamanitra ka
mahita fa mifandrindra tanteraka amin’ ny tenin’ Andriamanitra ny fiainany manontolo, dia
azony inoana fa manana ny fahamarinana izy; nefa raha hitany kosa fa tsy mifandrindra
amin’ ny lalàn’ Andriamanitra na ny Boky Masina ny fanahy izay mitarika azy, dia aoka izy
hitandrina ny famindrany, andrao tratry ny fandriky ny devoly».The Advent Herald and
Signs of the Times Reporter,laharana 23. (15 Janoary, 1845). Matetika aho no nahita porofo
mazava kokoa ny amin’ ny fitiavam-bavaka ao am-po teo amin’ ny maso mibaliaka, ny
takolaka mandon’ ny ranomaso sy ny feo kendakenda noho ny teo amin’ ny tabataba rehetra
hita eo amin’ ny kristiana» —Bliss, p. 282.
Tamin’ ny andron’ ny Fanavaozana ara-pivavahana ny fahavalony dia niampanga ireo
izay niasa tamin-kafanam-po be indrindra hanohitra ny fitompoan-teny fantatra ho fototry
ny ratsy rehetra vokatr’ izany. Fihetsika toy izany koa no nataon’ ireo mpanohitra ny
fihetsiketsehana advantista. Ary tsy afa-pon’ ny nanova endrika sy namivitra ny hevi-dison’
ireo mpanao laza masaka sy mpitompo teny fantatra ihany izy ireo, fa nampiely koa tatitra
fanaratsiana izay tsy nisy marina na dia kely akory aza. Hevitra noraisina avy hatrany tsy
misy porofo sy fankahalana no nanentana ireny olona ireny. Voakorontan’ ny fitoriana an’ i
Kristy efa eo am-baravarana ny fiadanany. Natahotra izy ireo andrao marina izany, nefa
nantenainy koa ny tsy hahamarina azy, ary io no tsiambaratelon’ ny famelezany ny
Advantista sy ny finoany.
Ny fisian’ ny mpitompo teny fantatra vitsivitsy tafatsofoka teo amin’ ny laharan’ ny
Advantista dia tsy antony hilazana akory fa tsy avy amin’ Andriamanitra io fihetsehana io
tahaka ny tsy ahazoana milaza ihany koa fa ny fisian’ ireo mpitompo teny fantatra sy
300