Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
antokon’ olona anankiroa aseho. Samy efa nitondra ny fanalany izy ireo, dia ny Baiboly, ary teo amin’ ny fahazavan’ izany no nivoahan’ izy rehetra hitsena ny mpampakatra. «Ny adala nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza, ary ny hendry kosa nitondra solika tao anatin’ ny fitondrany sy ny fanalany». Ity antokon’ olona faharoa ity dia efa nandray ny fahasoavan’ Andriamanitra, ny herin’ ny Fanahy Masina mamelombelona sy manazava, izay mahatonga ny Teniny ho fanilon’ ny tongotra sy fanazavana ny lalana. Tamin’ ny fahatahorana an’ Andriamanitra no nandinihany ny Soratra Masina mba hianarany ny fahamarinana, ary efa nikatsaka tamin-joto ny fahadiovan’ ny fo sy ny fiainana izy. Nanana fanandramana manokana ho an’ ny tenany izy, finoana an’ Andriamanitra sy ny teniny izay tsy nety ho resin’ ny fahadisoam-panantenana sy ny fihemoram-potoana. Ny sasany kosa «nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza». Fihetsehampo tampoka no nanosika azy. Nampirongatra ny tahony ny hafatra miezinezina, nefa niankina tamin’ ny finoan’ ny rahalahiny izy, ka afa-po tamin’ ny fahazavana mitsilopilopin’ ny fihetseham-po mendrika, nefa tsy nahafantatra tsara ny fahamarinana ao amin’ ny fo. Nivoaka hitsena ny Tompo izy ireo, feno fanantenana handray valisoa avy hatrany; nefa tsy voaomana hiandry ela sy ho diso fanantenana. Rehefa tonga ny fitsapana, dia resy ny finoany, ary nihena ny firehitry ny fahazavany. «Raha naharitra ela ny mpampakatra, dia samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia natory». Ny mpampakatra naharitra ela dia asehon’ ny fahalasanan’ ny fotoana nantenaina iavian’ ny Tompo, ny fahadisoam-panantenana, sy ny toa fihemoran’ ny fotoana. Rehefa tonga ny fotoana hisian’ ny fisalasalana, vetivety dia nanomboka nihozongozona ny fitiavan’ ireo narivo salosana sy nafana fo tapany, ka nihalefy ny fiezahany; fa ireo izay nanana finoana niorina tamin’ ny fahalalan’ ny tenany manokana ny Baiboly kosa dia nampiorina ny tongony tambonin’ ny vatolampy, ka tsy azon’ ny onjan’ ny fahadisoampanantenana nopaohina. «Samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia natory» ; ny antoko iray natory noho ny tsy firaihana sy ny fialany tamin’ ny finoany, ny anankiray kosa niandry tamimpaharetana mandra-panome azy fahazavana bebe kokoa. Nefa tao amin’ ny alin’ ny fitsapana dia azo nolazaina fa toa nahaverezana ny hafanam-po sy ny fitiavam-bavak’ ireto farany. Tsy afaka niankina intsony tamin’ ny fon’ ny rahalahiny ireo nafana fo tapany sy narivo salosana. Samy tsy maintsy nijoro samirery izy na ho lavo samirery. Tokony ho tamin’ io fotoana io no nanomboka niseho ny fitompoan-teny fantatra. Nisy tamin’ ireo izay efa nisora-tena ho mpino nafana fo tamin’ ny hafatra no nandà ny tenin’ Andriamanitra ho hany mpitarika tsy mety diso, ary nihambo ho notarihin’ ny Fanahy izy ka namela ny tenany ho voafehin’ ny fihetseham-po, ny fahatsapana nandalo foana, sy ny eritreritry ny tenany ihany. Nisy sasany nampiseho hafanam-po jamba nombam-pahaterentsaina, ka nanameloka izay rehetra tsy nankasitraka ny fihetsiny. Tsy niray fo tamin’ ny hevitra amam-pihetsiny nitory fitompoan-teny fantatra ny maro tamin’ ny advantista; nefa na dia izany aza dia nahavoasoketa ny fahamarinany izany. Tamin’ io fomba io no nitadiavan’ i Satana lalana hanoherana sy handevonana ny asan’ Andriamanitra. Nanaitra tokoa ny vahoaka ny fihetsiketsehana advantista, an’ arivony ny 298
mpanota no voaova fo, ary nisy olona mahatoky nanolo-tena hiasa hitory ny fahamarinana na dia tamin’ ilay fotoana voalaza ho nampitaredretra ny mpampakatra aza. Very mpanaraka ny andnanan’ ny haizina; ary mba hahazoana manakiana ny asan’ Andriamanitra dia nataony izay hamitahana ny sasany tamin’ ireo izay nitana ny finoana ka nentiny ho any amin’ ny tafahoatra loatra Tamin’ izay dia efa vonombonona ireo mpiasany hanararaotra ny fahadisoana rehetra, ny fahalemena rehetra, ny fihetsika tsy mendrika rehetra, mba hanandratra izany avo dia avo ka nasehony teo anoloan’ ny vahoaka, ka hampibaribary izany amin’ ny fomba diso tafahoatra, mba hahatonga ny advantista sy ny finoany ho zavamaharikoriko. Noho izany, arakaraka ny mahamaro isa ireo izay azony hangonina ho mpihambo fa mino ny fiavian’ i Kristy fanindroany, nefa fenjain’ iny ihany ny fony, dia arakaraka izany no mahalehibe ny fahombiazana azony amin’ ny fampifantohana ny sain’ ny olona eo amin’ izy ireo. ho tena solontenan’ ny mpino manontolo. Satana dia «mpiampanga ny rahalahy» ary ny fanahiny no manainga ny olona hanaramaso ny fahadisoana sy ny fahalemen’ ny vahoakan’ i Jehovah, ary harangaranga ho hitan’ ny olon-drehetra nefa ny asa tsara ataony dia tsy misy mahita. Mifofotra mafy mandrakariva izy rehefa miasa Andriamanitra ho famonjena ny fanahy. Rehefa tonga ireo zanak’ Andriamanitra hiseho eo anatrehan’ i Jehovah, dia mba tonga teo koa Satana. Amin’ ny fifohazana rehetra dia vonona izy hampiditra ireo izay manana fo tsy nohamasinina sy saina tsy marin-toerana. Rehefa misy fahamarinana neken’ izy ireo ka mahazo toerana ho anisan’ ny mpino izy dia miasa amin’ ny alalan’ ireny i Satana mba hanatsofohany hevitra izay hamitaka ny tsy miambina. Tsy misy olona voaporofo fa tena kristiana, satria tafara-dalana amin’ ny zanak’ Andriamanitra izy, na dia ao amin’ ny trano fivavahana sy manodidina ny latabatry ny Tompo aza. Matetika i Satana no manatrika ny fotoana manetriketrika amin’ ny endrik’ ireo izay azony ampiasaina ho fitaovana ho azy. Iadiana amin’ ny andrianan’ ny ratsy avokoa ny dingana rehetra androsoan’ ny vahoakan’ Andriamanitra eo amin’ ny lalana ho any amin’ ny tanànan’ ny lanitra. Amin’ ny tantaran’ ny fiangonana manontolo dia tsy nisy fanavaozana natao ka tsy nisetra fisakanana lehibe. Toy izany tamin’ ny andron’ i Paoly. Na taiza na taiza nananganan’ ilay apostoly fiangonana, dia nisy olona izay niseho ho nandray ny finoana, nefa nampiditra «herezia» izay raha noraisina dia ho naharesy tosika any ivelany ny fitiavana ny fahamarinana. 1 Lotera koa dia niaritra tebiteby sy fahorian-tsaina lehibe noho ny fihetsik’ ireo olona mpitompo teny fantatra izay nihambo ho nitenenan’ Andriamanitra mivantana, ka nametraka ny eritreriny sy ny heviny teo ambonin’ ny fanambaran’ ny Soratra Masina. Maro ireo tsy nanana finoana sy fanandramana, nefa nihevi-tena ho ampy dia ampy, ary tia ny mihaino sy milaza zava-baovao, hany ka voafitaky ny fihamboan’ ny mpampianatra vaovao. ka dia nirotsaka hanampy ireo fiasana teo am-pelatanan’ i Satana handrodana izay nanaingan’ Andriamanitra an’ i Lotera hatsangana. Ary ry Wesley mirahalahy sy ireo hafa izay nitahy an’ izao tontolo izao noho ny toe-piainany feno fahamendrehana sy ny finoany, dia tojo isaky ny mandingana ny hafetsen’ i Satana izay nanesika olona mafana fo 299
- Page 255 and 256: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 257 and 258: Raha nanomboka nandinika ny Soratra
- Page 259 and 260: Saika isan-tanàna dia nisy olona a
- Page 261 and 262: Countryman», Portland Evening Adve
- Page 263 and 264: tamin’ ny toetra tsizarizary ho s
- Page 265 and 266: nampiakarina niala taminareo ho any
- Page 267 and 268: haizina ny hanafenana amin’ ny ol
- Page 269 and 270: Na dia tsy nomena ny mpaminany aza
- Page 271 and 272: ny fanjakam-pahasoavana sy ny fanja
- Page 273 and 274: toky azo antoka, ny finoana tsy voa
- Page 275 and 276: Ireo izay nitory io hafatra fampita
- Page 277 and 278: Toko 20—Fifohazana Lehibe Ara- pi
- Page 279 and 280: Kristy no Zanak’ Andriamanitra».
- Page 281 and 282: dikany; ary ny hoe miakatra ho eo a
- Page 283 and 284: Tany Alemaina, dia efa tamin’ ny
- Page 285 and 286: hoy izy, «dia toy ny milaza amin
- Page 287 and 288: samihafa ny hafatra dia namohafoha
- Page 289 and 290: aza, afa-tsy ny Ray ihany» 3. Nisy
- Page 291 and 292: fangatahany teo amin’ ny rako-pan
- Page 293 and 294: ary niara-dalana tamin’ izany dia
- Page 295 and 296: amin’ ny hery manimba miasa mangi
- Page 297 and 298: nijangajanga noho ny lazanao». «K
- Page 299 and 300: ny tsy finoana mahameloka, izay mbo
- Page 301 and 302: ny amin’ ny tena fiainany, sady m
- Page 303 and 304: arapanahy ny fiangonana tamin’ iz
- Page 305: Nisy koa fizarana tamin’ ny famin
- Page 309 and 310: mpamitaka tao amin’ ny fiangonana
- Page 311 and 312: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 313 and 314: Ao amin’ ny fanoharana ao amin’
- Page 315 and 316: lehibe sy tsy hay ambara. Nampalefa
- Page 317 and 318: Andriamanitra izany. Tsy sailin’
- Page 319 and 320: famantarana manambara fa akaiky ny
- Page 321 and 322: Raha araka ny fanisana, dia nazava
- Page 323 and 324: Aseho eto ny fitoerana masin’ ny
- Page 325 and 326: hipetraka sy hanapaka ny eo amin’
- Page 327 and 328: Ireo fanompoam-pivavahana roa ireo
- Page 329 and 330: faran’ ny taona, dia toy izany ko
- Page 331 and 332: tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ar
- Page 333 and 334: voatondro dia tonga ny Mpampakatra,
- Page 335 and 336: kosa ny manaraka. Mbola nisy varava
- Page 337 and 338: Toko 25—Ny Lalàn’ Andriamanitr
- Page 339 and 340: ny fizarana famaranana ny asa famon
- Page 341 and 342: ampiasaina dia ilaina mba ahazoana
- Page 343 and 344: fahafahana, amin’ ny fiaikena maz
- Page 345 and 346: fiangonany, ary maro tamin’ izy i
- Page 347 and 348: nanalany ny didy faharoa, dia tsy i
- Page 349 and 350: Nitandrina ny Alahady anefa ireo Kr
- Page 351 and 352: fa ireo izay lazain’ i Jehovah fa
- Page 353 and 354: izay hampitony ny saina manadihady
- Page 355 and 356: ny an’ ny Hebreo teo amin’ ny R
antokon’ olona anankiroa aseho. Samy efa nitondra ny fanalany izy ireo, dia ny Baiboly, ary<br />
teo amin’ ny fahazavan’ izany no nivoahan’ izy rehetra hitsena ny mpampakatra. «Ny adala<br />
nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza, ary ny hendry kosa nitondra solika tao<br />
anatin’ ny fitondrany sy ny fanalany». Ity antokon’ olona faharoa ity dia efa nandray ny<br />
fahasoavan’ Andriamanitra, ny herin’ ny Fanahy Masina mamelombelona sy manazava,<br />
izay mahatonga ny Teniny ho fanilon’ ny tongotra sy fanazavana ny lalana. Tamin’ ny<br />
fahatahorana an’ Andriamanitra no nandinihany ny Soratra Masina mba hianarany ny<br />
fahamarinana, ary efa nikatsaka tamin-joto ny fahadiovan’ ny fo sy ny fiainana izy. Nanana<br />
fanandramana manokana ho an’ ny tenany izy, finoana an’ Andriamanitra sy ny teniny izay<br />
tsy nety ho resin’ ny fahadisoam-panantenana sy ny fihemoram-potoana. Ny sasany kosa<br />
«nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza». Fihetsehampo tampoka no nanosika<br />
azy. Nampirongatra ny tahony ny hafatra miezinezina, nefa niankina tamin’ ny finoan’ ny<br />
rahalahiny izy, ka afa-po tamin’ ny fahazavana mitsilopilopin’ ny fihetseham-po mendrika,<br />
nefa tsy nahafantatra tsara ny fahamarinana ao amin’ ny fo. Nivoaka hitsena ny Tompo izy<br />
ireo, feno fanantenana handray valisoa avy hatrany; nefa tsy voaomana hiandry ela sy ho<br />
diso fanantenana. Rehefa tonga ny fitsapana, dia resy ny finoany, ary nihena ny firehitry ny<br />
fahazavany.<br />
«Raha naharitra ela ny mpampakatra, dia samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia<br />
natory». Ny mpampakatra naharitra ela dia asehon’ ny fahalasanan’ ny fotoana nantenaina<br />
iavian’ ny Tompo, ny fahadisoam-panantenana, sy ny toa fihemoran’ ny fotoana. Rehefa<br />
tonga ny fotoana hisian’ ny fisalasalana, vetivety dia nanomboka nihozongozona ny<br />
fitiavan’ ireo narivo salosana sy nafana fo tapany, ka nihalefy ny fiezahany; fa ireo izay<br />
nanana finoana niorina tamin’ ny fahalalan’ ny tenany manokana ny Baiboly kosa dia<br />
nampiorina ny tongony tambonin’ ny vatolampy, ka tsy azon’ ny onjan’ ny fahadisoampanantenana<br />
nopaohina. «Samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia natory» ; ny antoko iray<br />
natory noho ny tsy firaihana sy ny fialany tamin’ ny finoany, ny anankiray kosa niandry<br />
tamimpaharetana mandra-panome azy fahazavana bebe kokoa. Nefa tao amin’ ny alin’ ny<br />
fitsapana dia azo nolazaina fa toa nahaverezana ny hafanam-po sy ny fitiavam-bavak’ ireto<br />
farany. Tsy afaka niankina intsony tamin’ ny fon’ ny rahalahiny ireo nafana fo tapany sy<br />
narivo salosana. Samy tsy maintsy nijoro samirery izy na ho lavo samirery.<br />
Tokony ho tamin’ io fotoana io no nanomboka niseho ny fitompoan-teny fantatra. Nisy<br />
tamin’ ireo izay efa nisora-tena ho mpino nafana fo tamin’ ny hafatra no nandà ny tenin’<br />
Andriamanitra ho hany mpitarika tsy mety diso, ary nihambo ho notarihin’ ny Fanahy izy ka<br />
namela ny tenany ho voafehin’ ny fihetseham-po, ny fahatsapana nandalo foana, sy ny<br />
eritreritry ny tenany ihany. Nisy sasany nampiseho hafanam-po jamba nombam-pahaterentsaina,<br />
ka nanameloka izay rehetra tsy nankasitraka ny fihetsiny. Tsy niray fo tamin’ ny<br />
hevitra amam-pihetsiny nitory fitompoan-teny fantatra ny maro tamin’ ny advantista; nefa<br />
na dia izany aza dia nahavoasoketa ny fahamarinany izany.<br />
Tamin’ io fomba io no nitadiavan’ i Satana lalana hanoherana sy handevonana ny asan’<br />
Andriamanitra. Nanaitra tokoa ny vahoaka ny fihetsiketsehana advantista, an’ arivony ny<br />
298