Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
Toko 22—Ireo Faminaniana Tanteraka Rehefa lasa ny fotoana izay nanantenana voalohany ny hiavian’ ny Tompo tamin’ ny lohataonan’ ny 1844, dia latsaka nandritra ny fotoana voafetra tao amin’ ny fisalasalana sy ny ahiahy ireo izay efa nibanjina tamim-pinoana ny fisehoany. Nihevitra azy ireo ho resy tanteraka izao tontolo izao sy voaporofo mazava fa nifikitra tamin’ ny hevi-diso, nefa dia mbola ny tenin’ Andriamanitra ihany no loharano nahitany fampiononana. Betsaka no nanohy namakafaka ny Soratra Masina, niverina nanadihady ireo porofon’ ny finoany sady nianatra fatratra ireo faminaniana mba hahazoany fahazavana fanampiny. Toa mazava tsy azo iadian-kevitra ny fanambaran’ ny Baiboly manohana ny hevitra notanany. Nisy famantarana tsy nety ho nahadiso hevitra nanondro ny fiavian’ i Kristy ho akaiky. Noporofoin’ ny fitahiana manokana avy amin’ ny Tompo, tamin’ ny fiovampon’ ny mpanota ary koa tamin’ ny fifohazana ara-panahy teo anivon’ ny kristiana, fa avy amin’ ny lanitra ny hafatra. Ary na dia tsy hain’ ireo mpino aza ny manazava ny fahadisoampanantenany, dia tsapany marina fa Andriamanitra no efa nitarika azy teo amin’ ny fanandramany teo aloha. Nifamahofaho tamin’ ireo faminaniana izay noheveriny fa azo hampiharina amin’ ny fotoana hiavian’ i Kristy fanindroany dia nisy toromarika nifanaraka indrindra tamin’ ny fisalasalana sy ny fihambahambana nahazo azy ka nampahery azy hiandry amimpaharetana ny finoana fa izay maizina tamin’ ny sainy ankehitriny dia mbola hazava aminy amin’ ny fotoana mety. Anisan’ ireo faminaniana ireo ilay ao amin’ ny Habakoka 2: 1-4. «Hitsangana eo ambonin’ ny fitazanako aho ary hijoro eo ambonin’ ny manda. hiandry hahitako izay holazainy amiko sy izay havaliko amin’ ny fitarainako. Dia namaly ahy Jehovah ka nanao hoe : Soraty ny fahitana, ka ataovy velona tsara ny soratra eo amin’ ny fàfana, mba hihazakazahan’ izay mamaky azy. Fa ny fahitana dia mbola amin’ ny fotoan’ andro, ary nikendry ny farany izy ka tsy ho diso; eny, na dia mitaredretra aza izy, andraso ihany, fa ho avy tokoa izy ka tsy hijanona. Indro, feno avonavona ny fanahin’ ireny, fa tsy mahitsy ao anatiny, fa ny marina ho velon’ ny finoany». Tamin’ ny fiantombohan’ ny taona 1842 sahady, ny toromarika manao hoe «Soraty ny fahitana ka ataovy velona tsara eo amin’ ny fàfana mba hihazakazaka izay mamaky azy» dia nanolo-kevitra an’ i Charles Fitch hanomana sary mampiseho ny faminaniana hoentimanazava ny fahitana ao amin’ i Daniela sy ny Apokalypsy. Ny namoahana io sary io dia noraisina ho fanatanterahana ny baiko nomen’ i Habakoka. Tsy nisy na dia iray aza anefa tamin’ izay nanamarika fa mbola hitaredretra ny fahatanterahan’ ny fahitana mbola hisy fotoana fiandrasana haseho ao amin’ io faminaniana io ihany. Taorian’ ny fahadisoampanantenana, dia hita fa nisy lanjany tokoa io teny io : «Fa ny fahitana dia mbola ho amin’ ny fotoan’ andro; ary mikendry ny farany izy ka tsy ho diso; eny, na dia mitaredretra aza izy, andraso ihany, fa ho avy tokoa izy ka tsy hijanona. . . ny marina ho velon’ ny finoany». 296
Nisy koa fizarana tamin’ ny faminanian’ i Ezekiela izay loharano nampahery sy nampionona ny mpino : «Ary tonga tamiko ny tenin’ i Jehovah nanao hoe : Ry zanak’ olona, ahoana moa izao fitenenana ataonareo ao amin’ ny tanin’ ny Isiraely izao hoe : Mihaela ny andro, ary tonga tsinontsinona ny fahitana rehetra? Koa lazao aminy hoe : Izao no lazain’ i Jehovah Tompo. . . Akaiky ny andro sy ny tenin’ ny fahitana rehetra. . . hiteny Aho, ary ny teny lazaiko dia ho to tokoa». «Ry zanak’ olona, indro, ny taranak’ Isiraely manao hoe : Mbola ho ela izany fahitana izany, ary ny amin’ ny fotoana mbola lavitra no vinaniny. Koa lazao aminy hoe : Izao no lazain’ i Jehovah Tompo : Tsy hisy hajanona ela intsony ny teniko; fa ny teny izay lazaiko dia ho tanterahiko»1. Faly ireo niandry noho ny finoany fa Ilay nahalala ny farany hatrany amin’ ny voalohany no efa nitazana ny andro sy ny taona nifandimby ary nahatsinjo ny fahadisoampanantenany, ka nanome azy ireo teny fampaherezana sy fanantenana. Raha tsy ireo tenin’ ny Soratra Masina ireo, izay namporisika azy hiandry tamim-paharetana sy hamikitra amin’ ny fahatokiany ny tenin’ Andriamanitra, dia ho resy ny finoany tamin’ io ora fitsapana io. Ny fanoharana ny amin’ ny virijina folo ao amin’ ny Matio 25 dia manazava ny fanandramana nataon’ ny vahoaka advantista. Ao amin’ ny Matio 24, ho valin’ ny fanontaniana nataon’ ireo mpianatra mikasika ny famantarana ny fiaviany sy ny faran’ izao tontolo izao, Kristy dia nanondro ireo sasantsasany amin’ ny toe-javatra lehibe indrindra hiseho amin’ ny tantaran’ izao tontolo izao sy ny fiangonana hatramin’ ny fiaviany voalohany ka mandra-piveriny indray dia ireto: ny fandravana an’ i Jerosalema, ny fahoriana lehibe hiaretan’ ny fiangonana mandritra ny fanenjehana hataon’ ny jentilisa sy ny fahefana papaly, ny fanamaizinana ny masoandro sy ny volana, ary ny firarahan’ ny kintana. Rehefa izany, dia nilaza ny amin’ ny fiaviany amin’ ny fanjakany Izy, ka nanao ilay fanoharana manambara ny amin’ ireo antoko anankiroa amin’ ny mpanompo izay niandry ny fisehoany. Ireto teny ireto no nanombohana ny toko faha 25 : «Ary amin’ izany ny fanjakan’ ny lanitra dia ho tahaka ny virijina folo». Aseho ao ny amin’ ny fiangonana velona amin’ ny andro farany, dia ny andro voatondro amin’ ny fiafaran’ ny toko 24. Ao amin’ io fanoharana io dia hazavaina amin’ ny alalan’ ny toe-javatra hita eo amin’ ny fampakarambady tatsinanana ny fanandramana niainany. «Ary amin’ izany ny fanjakan’ ny lanitra dia ho tahaka ny virijina folo, izay nitondra ny fanalany ka nivoaka hitsena ny mpampakatra. Ary ny dimy tamin’ ireo dia adala, fa ny dimy kosa hendry. Fa ny adala nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza; fa ny hendry kosa nitondra solika tao anatin’ ny fitondrany sy ny fanalany. Ary raha naharitra ela ny mpampakatra dia samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia natory. Ary nony mamatonalina, dia nisy antso hoe : «Indry ny mpampakatra! mivoaha mba hitsena azy». Ny fiavian’ i Kristy, araka ny nambaran’ ny hafatry ny anjely voalohany, dia noraisina ho mampiseho ny fiavian’ ny mpampakatra. Ny fielezan’ ny fanavaozana tamin’ ny fotoana nitoriana ny fiaviany tsy ho ela, dia mampiseho ny fivoahan’ ny virijina hitsena ny mpampakatra. Ao amin’ io fanoharana io, tahaka ny ao amin’ ny Matio 24, dia misy 297
- Page 253 and 254: i Jerosalema ny fitopolo herinandro
- Page 255 and 256: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 257 and 258: Raha nanomboka nandinika ny Soratra
- Page 259 and 260: Saika isan-tanàna dia nisy olona a
- Page 261 and 262: Countryman», Portland Evening Adve
- Page 263 and 264: tamin’ ny toetra tsizarizary ho s
- Page 265 and 266: nampiakarina niala taminareo ho any
- Page 267 and 268: haizina ny hanafenana amin’ ny ol
- Page 269 and 270: Na dia tsy nomena ny mpaminany aza
- Page 271 and 272: ny fanjakam-pahasoavana sy ny fanja
- Page 273 and 274: toky azo antoka, ny finoana tsy voa
- Page 275 and 276: Ireo izay nitory io hafatra fampita
- Page 277 and 278: Toko 20—Fifohazana Lehibe Ara- pi
- Page 279 and 280: Kristy no Zanak’ Andriamanitra».
- Page 281 and 282: dikany; ary ny hoe miakatra ho eo a
- Page 283 and 284: Tany Alemaina, dia efa tamin’ ny
- Page 285 and 286: hoy izy, «dia toy ny milaza amin
- Page 287 and 288: samihafa ny hafatra dia namohafoha
- Page 289 and 290: aza, afa-tsy ny Ray ihany» 3. Nisy
- Page 291 and 292: fangatahany teo amin’ ny rako-pan
- Page 293 and 294: ary niara-dalana tamin’ izany dia
- Page 295 and 296: amin’ ny hery manimba miasa mangi
- Page 297 and 298: nijangajanga noho ny lazanao». «K
- Page 299 and 300: ny tsy finoana mahameloka, izay mbo
- Page 301 and 302: ny amin’ ny tena fiainany, sady m
- Page 303: arapanahy ny fiangonana tamin’ iz
- Page 307 and 308: mpanota no voaova fo, ary nisy olon
- Page 309 and 310: mpamitaka tao amin’ ny fiangonana
- Page 311 and 312: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 313 and 314: Ao amin’ ny fanoharana ao amin’
- Page 315 and 316: lehibe sy tsy hay ambara. Nampalefa
- Page 317 and 318: Andriamanitra izany. Tsy sailin’
- Page 319 and 320: famantarana manambara fa akaiky ny
- Page 321 and 322: Raha araka ny fanisana, dia nazava
- Page 323 and 324: Aseho eto ny fitoerana masin’ ny
- Page 325 and 326: hipetraka sy hanapaka ny eo amin’
- Page 327 and 328: Ireo fanompoam-pivavahana roa ireo
- Page 329 and 330: faran’ ny taona, dia toy izany ko
- Page 331 and 332: tamin’ ny rahon’ ny lanitra, ar
- Page 333 and 334: voatondro dia tonga ny Mpampakatra,
- Page 335 and 336: kosa ny manaraka. Mbola nisy varava
- Page 337 and 338: Toko 25—Ny Lalàn’ Andriamanitr
- Page 339 and 340: ny fizarana famaranana ny asa famon
- Page 341 and 342: ampiasaina dia ilaina mba ahazoana
- Page 343 and 344: fahafahana, amin’ ny fiaikena maz
- Page 345 and 346: fiangonany, ary maro tamin’ izy i
- Page 347 and 348: nanalany ny didy faharoa, dia tsy i
- Page 349 and 350: Nitandrina ny Alahady anefa ireo Kr
- Page 351 and 352: fa ireo izay lazain’ i Jehovah fa
- Page 353 and 354: izay hampitony ny saina manadihady
Nisy koa fizarana tamin’ ny faminanian’ i Ezekiela izay loharano nampahery sy<br />
nampionona ny mpino : «Ary tonga tamiko ny tenin’ i Jehovah nanao hoe : Ry zanak’<br />
olona, ahoana moa izao fitenenana ataonareo ao amin’ ny tanin’ ny Isiraely izao hoe :<br />
Mihaela ny andro, ary tonga tsinontsinona ny fahitana rehetra? Koa lazao aminy hoe : Izao<br />
no lazain’ i Jehovah Tompo. . . Akaiky ny andro sy ny tenin’ ny fahitana rehetra. . . hiteny<br />
Aho, ary ny teny lazaiko dia ho to tokoa». «Ry zanak’ olona, indro, ny taranak’ Isiraely<br />
manao hoe : Mbola ho ela izany fahitana izany, ary ny amin’ ny fotoana mbola lavitra no<br />
vinaniny. Koa lazao aminy hoe : Izao no lazain’ i Jehovah Tompo : Tsy hisy hajanona ela<br />
intsony ny teniko; fa ny teny izay lazaiko dia ho tanterahiko»1.<br />
Faly ireo niandry noho ny finoany fa Ilay nahalala ny farany hatrany amin’ ny voalohany<br />
no efa nitazana ny andro sy ny taona nifandimby ary nahatsinjo ny fahadisoampanantenany,<br />
ka nanome azy ireo teny fampaherezana sy fanantenana. Raha tsy ireo tenin’<br />
ny Soratra Masina ireo, izay namporisika azy hiandry tamim-paharetana sy hamikitra amin’<br />
ny fahatokiany ny tenin’ Andriamanitra, dia ho resy ny finoany tamin’ io ora fitsapana io.<br />
Ny fanoharana ny amin’ ny virijina folo ao amin’ ny Matio 25 dia manazava ny<br />
fanandramana nataon’ ny vahoaka advantista. Ao amin’ ny Matio 24, ho valin’ ny<br />
fanontaniana nataon’ ireo mpianatra mikasika ny famantarana ny fiaviany sy ny faran’ izao<br />
tontolo izao, Kristy dia nanondro ireo sasantsasany amin’ ny toe-javatra lehibe indrindra<br />
hiseho amin’ ny tantaran’ izao tontolo izao sy ny fiangonana hatramin’ ny fiaviany<br />
voalohany ka mandra-piveriny indray dia ireto: ny fandravana an’ i Jerosalema, ny<br />
fahoriana lehibe hiaretan’ ny fiangonana mandritra ny fanenjehana hataon’ ny jentilisa sy ny<br />
fahefana papaly, ny fanamaizinana ny masoandro sy ny volana, ary ny firarahan’ ny kintana.<br />
Rehefa izany, dia nilaza ny amin’ ny fiaviany amin’ ny fanjakany Izy, ka nanao ilay<br />
fanoharana manambara ny amin’ ireo antoko anankiroa amin’ ny mpanompo izay niandry<br />
ny fisehoany. Ireto teny ireto no nanombohana ny toko faha 25 : «Ary amin’ izany ny<br />
fanjakan’ ny lanitra dia ho tahaka ny virijina folo». Aseho ao ny amin’ ny fiangonana velona<br />
amin’ ny andro farany, dia ny andro voatondro amin’ ny fiafaran’ ny toko 24. Ao amin’ io<br />
fanoharana io dia hazavaina amin’ ny alalan’ ny toe-javatra hita eo amin’ ny fampakarambady<br />
tatsinanana ny fanandramana niainany.<br />
«Ary amin’ izany ny fanjakan’ ny lanitra dia ho tahaka ny virijina folo, izay nitondra ny<br />
fanalany ka nivoaka hitsena ny mpampakatra. Ary ny dimy tamin’ ireo dia adala, fa ny dimy<br />
kosa hendry. Fa ny adala nandray ny fanalany, nefa tsy nitondra solika fitaiza; fa ny hendry<br />
kosa nitondra solika tao anatin’ ny fitondrany sy ny fanalany. Ary raha naharitra ela ny<br />
mpampakatra dia samy rendrehana avy izy rehetra, ka dia natory. Ary nony mamatonalina,<br />
dia nisy antso hoe : «Indry ny mpampakatra! mivoaha mba hitsena azy».<br />
Ny fiavian’ i Kristy, araka ny nambaran’ ny hafatry ny anjely voalohany, dia noraisina<br />
ho mampiseho ny fiavian’ ny mpampakatra. Ny fielezan’ ny fanavaozana tamin’ ny fotoana<br />
nitoriana ny fiaviany tsy ho ela, dia mampiseho ny fivoahan’ ny virijina hitsena ny<br />
mpampakatra. Ao amin’ io fanoharana io, tahaka ny ao amin’ ny Matio 24, dia misy<br />
297
Change language