Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 22—Ireo Faminaniana Tanteraka
Rehefa lasa ny fotoana izay nanantenana voalohany ny hiavian’ ny Tompo tamin’ ny
lohataonan’ ny 1844, dia latsaka nandritra ny fotoana voafetra tao amin’ ny fisalasalana sy
ny ahiahy ireo izay efa nibanjina tamim-pinoana ny fisehoany. Nihevitra azy ireo ho resy
tanteraka izao tontolo izao sy voaporofo mazava fa nifikitra tamin’ ny hevi-diso, nefa dia
mbola ny tenin’ Andriamanitra ihany no loharano nahitany fampiononana. Betsaka no
nanohy namakafaka ny Soratra Masina, niverina nanadihady ireo porofon’ ny finoany sady
nianatra fatratra ireo faminaniana mba hahazoany fahazavana fanampiny. Toa mazava tsy
azo iadian-kevitra ny fanambaran’ ny Baiboly manohana ny hevitra notanany. Nisy
famantarana tsy nety ho nahadiso hevitra nanondro ny fiavian’ i Kristy ho akaiky.
Noporofoin’ ny fitahiana manokana avy amin’ ny Tompo, tamin’ ny fiovampon’ ny
mpanota ary koa tamin’ ny fifohazana ara-panahy teo anivon’ ny kristiana, fa avy amin’ ny
lanitra ny hafatra. Ary na dia tsy hain’ ireo mpino aza ny manazava ny fahadisoampanantenany,
dia tsapany marina fa Andriamanitra no efa nitarika azy teo amin’ ny
fanandramany teo aloha.
Nifamahofaho tamin’ ireo faminaniana izay noheveriny fa azo hampiharina amin’ ny
fotoana hiavian’ i Kristy fanindroany dia nisy toromarika nifanaraka indrindra tamin’ ny
fisalasalana sy ny fihambahambana nahazo azy ka nampahery azy hiandry amimpaharetana
ny finoana fa izay maizina tamin’ ny sainy ankehitriny dia mbola hazava aminy amin’ ny
fotoana mety.
Anisan’ ireo faminaniana ireo ilay ao amin’ ny Habakoka 2: 1-4. «Hitsangana eo
ambonin’ ny fitazanako aho ary hijoro eo ambonin’ ny manda. hiandry hahitako izay
holazainy amiko sy izay havaliko amin’ ny fitarainako. Dia namaly ahy Jehovah ka nanao
hoe : Soraty ny fahitana, ka ataovy velona tsara ny soratra eo amin’ ny fàfana, mba
hihazakazahan’ izay mamaky azy. Fa ny fahitana dia mbola amin’ ny fotoan’ andro, ary
nikendry ny farany izy ka tsy ho diso; eny, na dia mitaredretra aza izy, andraso ihany, fa ho
avy tokoa izy ka tsy hijanona. Indro, feno avonavona ny fanahin’ ireny, fa tsy mahitsy ao
anatiny, fa ny marina ho velon’ ny finoany».
Tamin’ ny fiantombohan’ ny taona 1842 sahady, ny toromarika manao hoe «Soraty ny
fahitana ka ataovy velona tsara eo amin’ ny fàfana mba hihazakazaka izay mamaky azy» dia
nanolo-kevitra an’ i Charles Fitch hanomana sary mampiseho ny faminaniana
hoentimanazava ny fahitana ao amin’ i Daniela sy ny Apokalypsy. Ny namoahana io sary io
dia noraisina ho fanatanterahana ny baiko nomen’ i Habakoka. Tsy nisy na dia iray aza
anefa tamin’ izay nanamarika fa mbola hitaredretra ny fahatanterahan’ ny fahitana mbola
hisy fotoana fiandrasana haseho ao amin’ io faminaniana io ihany. Taorian’ ny fahadisoampanantenana,
dia hita fa nisy lanjany tokoa io teny io : «Fa ny fahitana dia mbola ho amin’
ny fotoan’ andro; ary mikendry ny farany izy ka tsy ho diso; eny, na dia mitaredretra aza
izy, andraso ihany, fa ho avy tokoa izy ka tsy hijanona. . . ny marina ho velon’ ny finoany».
296