Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
Tompony hiakatra teo amin’ ny seza fiandrianan’ i Davida, dia nahita Azy nosamborina toy ny olon-dratsy Izy, nokapohina, noesoina sy nomelohina ary nasandratra teo amin’ ny hazo fijalian’ i Kalvary. Famoizam-po sy tebiteby manao ahoana no nandrotika ny fon’ ireo mpianatra nandritra ny andro nandrian’ ny Tompony tao am-pasana! Tonga tamin’ ny fotoana marina sy tamin’ ny fomba nolazain’ ny faminaniana mialoha Izy. Tanteraka tamin’ ny antsipiriany rehetra teo amin’ ny asany ny fanambaran’ ny Soratra Masina. Efa nitory ny hafatry ny famonjena Izy ary «nanan-kery ny teniny». Efa tsapan’ ny fon’ ny mpihaino Azy fa avy any an-danitra Izy. Ny teny sy ny Fanahin’ Andriamanitra dia nanamarina fa Zanak’ Andriamanitra nirahiny Izy. Mbola nifikitra tami: fitiavana tsy mety maty tamin’ ilay Tompo tiany ny mpianany. Nefa na izany aza dia voasaron’ ny tsy finoana sy ny fisalasalana ny sainy. Noho ny fahoriam-panahiny dia tsy tsaroany ny tenin’ i Kristy izay nanondro mialoha ny fahoriana hiaretany sy ny fahafatesany. Raha Jesosy avy any Nazareta ve no tena Mesia, dia ho tafalentika lalina toy izao ao amin’ ny alahelo sy ny fahadisoam-panantenana izy ireo? Io no fanontaniana nampangirifiry ny fanahiny raha nandry tao amin’ ny fasany ny Mpamonjy nandritra ireo ora tsy nisian’ ny fanantenana nangirana tamin’ ilay Sabata teo anelanelan’ ny nahafatesany sy ny nitsanganany. Na dia nanarona ireo mpanaraka an’ i Jesosy aza iny alimpahoriana iny, dia tsy nafoy akory izy ireo. Hoy ny mpaminany : «Raha mitoetra ao amin’ ny maizina aho, dia Jehovah no fahazavana ho ahy. . . Hamoaka ahy ho amin’ ny mazava Izy, ka ho faly aho mahita ny fahamarinany». «Tsia, fa ny maizina aza tsy mahamaizina aminao; fa ny alina dia mahazava toy ny andro ihany, ka sahala ny mazava sy ny maizina». Efa niteny Andriamanitra hoe : «Ao amin’ ny maizina no iposahan’ ny mazava ho an’ ny mahitsy; mamindra fo sy miantra ny marina ireny». «Hitarika ny jamba amin’ izay lalana tsy fantany Aho; ary amin’ ny lalana tsy fantany no hitondrako azy; ny maizina dia hataoko mazava eo anoloany, ary ny mikitoantoana halamako tsara; izany zavatra izany no hataoko aminy ka tsy hamelako» 4. Ny fanambarana izay efa nataon’ ny mpianatra tamin’ ny anaran’ ny Tompo dia marina tanteraka ary ireo toe-javatra izay notondroiny dia teo an-dalam-pahatanterahana tamin’ izay. «Efa tonga ny fotoana ka efa akaiky ny fanjakan’ Andriamanitra» izany no hafatra nentiny. Tamin’ ilay fahataperan’ ilay fetr’ andro — ny sivy amby enimpolo herinandro ao amin’ ny Daniela 9, izay mahatratra ny Mesia, «Ilay Voahosotra» — dia nandray ny fanosorana Azy Kristy rehefa nataon’ i Jaona batisa tao Jordana. Ary ny fanjakan’ Andriamanitra izay efa nambaran’ ny mpianatra fa efa akaiky dia naorina tamin’ ny nahafatesan’ i Kristy. Tsy fanjakana araka izao tontolo izao tsy akory izy io, araka ny efa nampianarina azy ireo hinoany. — Ary koa tsy ilay fanjakana maharitra mandrakizay izay hatsangana rehefa homena ny olo-masin’ ny Avo Indrindra ny fanjakana sy ny fanapahana ary ny fahalehibeazan’ ny fanjakana eny ambanin’ ny lanitra rehetra ; ny fanjakany dia fanjakana mandrakizay, ary ny fanapahana rehetra dia hanompo sy hanoa Azy» 5. Araka ny fampiasa ao amin’ ny Baiboly, ny teny hoe «fanjakan’ Andriamanitra» dia entina manondro 262
ny fanjakam-pahasoavana sy ny fanjakam-boninahitra. Ny fanjakampahasoavana dia asehon’ i Paoly ao amin’ ny epistily ho an’ ny Hebreo. Rehefa avy nanondro an’ i Kristy izy, ilay Mpanelanelana mangora-po izay «mahalala ny fahalementsika», dia hoy ny Apostoly: «Aoka isika hanatona ny seza fiandrianan’ ny fahasoavana amin’ ny fahasahiana, mba hahazoantsika famindrampo» 6. Ny seza fiandrianan’ ny fahasoavana dia mampiseho ny fanjakam-pahasoavana; satria ny fisian’ ny seza fiandrianana dia midika ho fisian’ ny fanjakana, Kristy dia mampiasa ny fiteny hoe «fanjakan’ ny lanitra» ao amin’ ny fanoharana maro mba hilazany ny asan’ ny fahasoavan’ Andriamanitra ao amin’ ny fon’ ny olona. Toy izany koa ny seza fiandrianan’ ny voninahitra dia mampiseho ny fanjakan’ ny voninahitra; ary io no fanjakana ambara amin’ ny tenin’ ny Mpamonjy hoe: «Ary raha tonga ny zanak’ olona amin’ ny voninahiny, arahin’ ny anjely rehetra, dia hipetraka eo ambonin’ ny seza fiandrianan’ ny voninahiny Izy, ary ny firenena rehetra hangonina eo anatrehany» 7. Mbola ho avy io fanjakana io. Tsy haorina io, raha tsy amin’ ny fiavian’ i Kristy fanindroany. Naorina avy hatrany taorian’ ny nahalavoan’ ny olona ny fanjakam-pahasoavana fony namolavola drafitra hoenti-manavotra ny taranak’ olombelona meloka Andriamanitra. Efa nisy izy tamin’ izany, voafono tao amin’ ny planan’ Andriamanitra sy tamin’ ny alalan’ ny teny fikasany, ary azon’ ny olona natao ny ho tonga ho anisan’ izany fanjakana izany tamin’ ny alalan’ ny finoana. Nefa tsy mbola tena tafaorina marina izany raha tsy tamin’ ny nahafatesan’ i Kristy. Satria na dia efa nirotsaka hanao ny asa nanirahana Azy teto an-tany aza ny Mpamonjy, rehefa reraky ny hamafin’ ny fon’ ny olona sy ny tsy fahaizany mankasitraka Izy, dia nety ho niala ka tsy nanatanteraka ny sorona tao Kalvary. Nipararetra teo an-tanany ilay kapoaka feno ozona tao Getsemane. Azony natao na dia tamin’ izay aza ny namafa ny handriny tsembo-dra ka namela ny taranaka meloka ho faty ao amin’ ny fahadisoany. Raha nanao izany Izy, dia tsy ho nisy fanavotana ho an’ ny olombelona lavo. Nefa rehefa nanolotra ny ainy ny Mpamonjy, ka niantso hoe «Vita» raha niala ny fofon’ ainy, dia azo antoka ny fahatanterahan’ ny drafitry ny fanavotana. Nohamafisina ilay teny fikasana nilaza famonjena tamin’ izy mivady mpanota tao Edena. Tafaorina tamin’ izay ilay fanjakam-pahasoavana izay efa nisy teo aloha tamin’ ny alalan’ ny teny fikasan’ Andriamanitra. Tamin’ izay ary, ny fahafatesan’ i Kristy, ilay zava-nitranga indrindra izay noheverin’ ny mpianatra ho fandevonana farany ny fanantenany — dia io indrindra no nahatonga an’ izany ho azo antoka mandrakizay. — Na dia nitondra fahadisoampanantenana faran’ izay mafy taminy aza izany, dia izany no fara-tampony fa marina izay ninoany. — Ny zava-nitranga izay nameno azy ireo alahelo sy famoizam-po, no nanokatra kosa ny varavaram-panantenana ho an’ ny zanak’ i Adama rehetra sy tonga fototry ny fiainana ho avy sy ny fahasambarana mandrakizay ho an’ ny olon’ Andriamanitra nahatoky tamin’ ny fotoana rehetra. Ireo fikasana avy amin’ ny famindrampo tsy hita fetra dia nahatratra ny fahatanterahany, eny, fa na dia tamin’ ny alalan’ ny fahadisoam-panantenana nahazo ny mpianatra aza. Babon’ ny fahasoavan’ Andriamanitra sy ny herin’ ny fampianaran’ ny Tompo, dia Ilay azo 263
- Page 219 and 220: fahamarinana na ny hevi-diso ; nohe
- Page 221 and 222: frantsay) ny menavava nosintonina a
- Page 223 and 224: feonao sy nampiandrandranao ny maso
- Page 225 and 226: Toko 16—Tanin' ny Fahafahana Nial
- Page 227 and 228: teny nataon’ ny John Robinson, mp
- Page 229 and 230: nataon’ ireo papa sy ireo fivoria
- Page 231 and 232: Notazoniny ho fototry ny finoana ny
- Page 233 and 234: Toko 17—Mpitondra Hafatry ny Mara
- Page 235 and 236: Ny fiavian’ ny Tomponao no fanant
- Page 237 and 238: Tany Espaina sy Portigaly no faran
- Page 239 and 240: fahamaizinana izao. Nivory hivavaka
- Page 241 and 242: Nilaina ny namohazana ny olona haha
- Page 243 and 244: Tamin’ ny fotoana niavian’ i Kr
- Page 245 and 246: tamin’ ireo mpitarika ny vahoaka
- Page 247 and 248: izy efatra ambinitelopolo taona ane
- Page 249 and 250: Noraisiny ny fomba nahatanterahan
- Page 251 and 252: Koa noho izany rehefa nandinika ny
- Page 253 and 254: i Jerosalema ny fitopolo herinandro
- Page 255 and 256: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 257 and 258: Raha nanomboka nandinika ny Soratra
- Page 259 and 260: Saika isan-tanàna dia nisy olona a
- Page 261 and 262: Countryman», Portland Evening Adve
- Page 263 and 264: tamin’ ny toetra tsizarizary ho s
- Page 265 and 266: nampiakarina niala taminareo ho any
- Page 267 and 268: haizina ny hanafenana amin’ ny ol
- Page 269: Na dia tsy nomena ny mpaminany aza
- Page 273 and 274: toky azo antoka, ny finoana tsy voa
- Page 275 and 276: Ireo izay nitory io hafatra fampita
- Page 277 and 278: Toko 20—Fifohazana Lehibe Ara- pi
- Page 279 and 280: Kristy no Zanak’ Andriamanitra».
- Page 281 and 282: dikany; ary ny hoe miakatra ho eo a
- Page 283 and 284: Tany Alemaina, dia efa tamin’ ny
- Page 285 and 286: hoy izy, «dia toy ny milaza amin
- Page 287 and 288: samihafa ny hafatra dia namohafoha
- Page 289 and 290: aza, afa-tsy ny Ray ihany» 3. Nisy
- Page 291 and 292: fangatahany teo amin’ ny rako-pan
- Page 293 and 294: ary niara-dalana tamin’ izany dia
- Page 295 and 296: amin’ ny hery manimba miasa mangi
- Page 297 and 298: nijangajanga noho ny lazanao». «K
- Page 299 and 300: ny tsy finoana mahameloka, izay mbo
- Page 301 and 302: ny amin’ ny tena fiainany, sady m
- Page 303 and 304: arapanahy ny fiangonana tamin’ iz
- Page 305 and 306: Nisy koa fizarana tamin’ ny famin
- Page 307 and 308: mpanota no voaova fo, ary nisy olon
- Page 309 and 310: mpamitaka tao amin’ ny fiangonana
- Page 311 and 312: 27 T.K. = Ny Batisan'i Jesosy Krist
- Page 313 and 314: Ao amin’ ny fanoharana ao amin’
- Page 315 and 316: lehibe sy tsy hay ambara. Nampalefa
- Page 317 and 318: Andriamanitra izany. Tsy sailin’
- Page 319 and 320: famantarana manambara fa akaiky ny
ny fanjakam-pahasoavana sy ny fanjakam-boninahitra. Ny fanjakampahasoavana dia<br />
asehon’ i Paoly ao amin’ ny epistily ho an’ ny Hebreo. Rehefa avy nanondro an’ i Kristy<br />
izy, ilay Mpanelanelana mangora-po izay «mahalala ny fahalementsika», dia hoy ny<br />
Apostoly: «Aoka isika hanatona ny seza fiandrianan’ ny fahasoavana amin’ ny fahasahiana,<br />
mba hahazoantsika famindrampo» 6. Ny seza fiandrianan’ ny fahasoavana dia mampiseho<br />
ny fanjakam-pahasoavana; satria ny fisian’ ny seza fiandrianana dia midika ho fisian’ ny<br />
fanjakana, Kristy dia mampiasa ny fiteny hoe «fanjakan’ ny lanitra» ao amin’ ny fanoharana<br />
maro mba hilazany ny asan’ ny fahasoavan’ Andriamanitra ao amin’ ny fon’ ny olona.<br />
Toy izany koa ny seza fiandrianan’ ny voninahitra dia mampiseho ny fanjakan’ ny<br />
voninahitra; ary io no fanjakana ambara amin’ ny tenin’ ny Mpamonjy hoe: «Ary raha tonga<br />
ny zanak’ olona amin’ ny voninahiny, arahin’ ny anjely rehetra, dia hipetraka eo ambonin’<br />
ny seza fiandrianan’ ny voninahiny Izy, ary ny firenena rehetra hangonina eo anatrehany» 7.<br />
Mbola ho avy io fanjakana io. Tsy haorina io, raha tsy amin’ ny fiavian’ i Kristy<br />
fanindroany.<br />
Naorina avy hatrany taorian’ ny nahalavoan’ ny olona ny fanjakam-pahasoavana fony<br />
namolavola drafitra hoenti-manavotra ny taranak’ olombelona meloka Andriamanitra. Efa<br />
nisy izy tamin’ izany, voafono tao amin’ ny planan’ Andriamanitra sy tamin’ ny alalan’ ny<br />
teny fikasany, ary azon’ ny olona natao ny ho tonga ho anisan’ izany fanjakana izany tamin’<br />
ny alalan’ ny finoana. Nefa tsy mbola tena tafaorina marina izany raha tsy tamin’ ny<br />
nahafatesan’ i Kristy. Satria na dia efa nirotsaka hanao ny asa nanirahana Azy teto an-tany<br />
aza ny Mpamonjy, rehefa reraky ny hamafin’ ny fon’ ny olona sy ny tsy fahaizany<br />
mankasitraka Izy, dia nety ho niala ka tsy nanatanteraka ny sorona tao Kalvary. Nipararetra<br />
teo an-tanany ilay kapoaka feno ozona tao Getsemane. Azony natao na dia tamin’ izay aza<br />
ny namafa ny handriny tsembo-dra ka namela ny taranaka meloka ho faty ao amin’ ny<br />
fahadisoany. Raha nanao izany Izy, dia tsy ho nisy fanavotana ho an’ ny olombelona lavo.<br />
Nefa rehefa nanolotra ny ainy ny Mpamonjy, ka niantso hoe «Vita» raha niala ny fofon’<br />
ainy, dia azo antoka ny fahatanterahan’ ny drafitry ny fanavotana. Nohamafisina ilay teny<br />
fikasana nilaza famonjena tamin’ izy mivady mpanota tao Edena. Tafaorina tamin’ izay ilay<br />
fanjakam-pahasoavana izay efa nisy teo aloha tamin’ ny alalan’ ny teny fikasan’ Andriamanitra.<br />
Tamin’ izay ary, ny fahafatesan’ i Kristy, ilay zava-nitranga indrindra izay<br />
noheverin’ ny mpianatra ho fandevonana farany ny fanantenany — dia io indrindra no<br />
nahatonga an’ izany ho azo antoka mandrakizay. — Na dia nitondra fahadisoampanantenana<br />
faran’ izay mafy taminy aza izany, dia izany no fara-tampony fa marina izay<br />
ninoany. — Ny zava-nitranga izay nameno azy ireo alahelo sy famoizam-po, no nanokatra<br />
kosa ny varavaram-panantenana ho an’ ny zanak’ i Adama rehetra sy tonga fototry ny<br />
fiainana ho avy sy ny fahasambarana mandrakizay ho an’ ny olon’ Andriamanitra nahatoky<br />
tamin’ ny fotoana rehetra.<br />
Ireo fikasana avy amin’ ny famindrampo tsy hita fetra dia nahatratra ny fahatanterahany,<br />
eny, fa na dia tamin’ ny alalan’ ny fahadisoam-panantenana nahazo ny mpianatra aza.<br />
Babon’ ny fahasoavan’ Andriamanitra sy ny herin’ ny fampianaran’ ny Tompo, dia Ilay azo<br />
263