Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tamin’ ny toetra tsizarizary ho sahisahy ny fanoherana nasehon’ ireo mambra tao amin’ ny
fiangonana tamin’ ny hafatra nentiny; nisy fahavalo izay nioko hamono azy raha niala teo
amin’ ny toeram-pivoriana izy. — Nefa nisy anjely masina teo amin’ ny mpivory, ary ny
anankiray amin’ izy ireny, izay naka ny endrik’ olona, dia nandray ny sandrin’ ilay
mpanompon’ i Jehovah ka nitarika azy ho afaka soa aman-tsara tamin’ ny fahatezeran’ ny
vahoaka. Tsy mbola vita ny asany, koa dia diso fanantenana tamin’ ny fikasany i Satana sy
ireo olona nirahiny.
Na toy inona na toy inona fanoherana, dia nitombo hatrany ny fahalianan’ ny olona
tamin’ ny fihetsehana momba ny fiavian’ i Kristy. Raha am-polony maro sy an-jatony ny
mpivory teo amboalohany dia nitombo an’ arivony maro izao. Betsaka ny olona niditra
hanampy ny fiangonana samihafa, nefa rehefa afaka kelikely dia niseho ny toe-tsaina
fanoherana na dia teo amin’ ireo vao niova fo ireo aza, ary nanomboka nandray fepetra
famaizana ny fiangonana tamin’ ireo izay nanaiky ny hevitr’ i Miller. Nahatonga azy
hanoratra taratasy io fihetsika io, izay nalefany tamin’ ny kristiana tao amin’ ny antokompinoana
rehetra, fangatahana azy ireo hampiseho ny fahadisoany avy amin’ ny Soratra
Masina, raha ohatra ka diso ny fampianarany.
«Inona no ninoanay», hoy izy, «izay tsy nasain’ ny tenin’ Andriamanitra ninoanay, dia
ny tenin’ Andriamanitra izay ekenareo ho fitsipika ary hany fitsipiky ny finoantsika sy ny
fiainantsika. Inona no nataonay no nahatonga fiampangana mahery vaika toy izao aminay
avy amin’ ny polipitra sy ao amin’ ny gazety ka nanome rariny anareo tamin’ ny
nandroahanareo anay (Advantista) tsy ho anisan’ ny fiangonanareo sy tsy hiaraka
aminareo?» «Raha diso izahay, miangavy mba asehoy anay ny fahadisoanay. Asehoy anay
avy amin’ ny tenin’ Andriamanitra fa diso izahay; efa ampy ny nanaovana anay ho
fihomehezana; nefa tsy hampiaiky anay na oviana na oviana ny maha-diso anay izany; ny
tenin’ Andriamanitra irery ihany no afaka hanova ny hevitray. Tamim-pandinihana sy
tamim-pivavahana no nahitanay ireo fehin-kevitray ireo araka ny fahazavana tsy azo lavina
tao amin’ ny Soratra Masina». —Ibid, p. 250, 252.
Nandritra ireo taonjato nifandimby dia tsy finoana toy izany no nandraisana ireo
fananarana izay nampitondrain’ Andriamanitra ny mpanompony ho an’ izao tontolo izao.
Fony nanapa-kevitra Andria-manitra hahatonga safo-drano tamin’ ny tany noho ny
faharatsian’ ny olona, dia nampahafantariny azy mialoha ny fikasany, mba hahazoan’ izy
ireo fotoana hialany amin’ ny lalan-dratsiny. Nandritra ny roapolo ambinizato taona dia
naneno tao an-tsofiny ny fananarana azy hibebaka, andrao miseho ny fahatezeran’
Andriamanitra ka handripaka azy. Nefa nataony ho anganongano foana ilay hafatra ka tsy
ninoany. Nihasahy izy teo amin’ ny faharatsiany ka nihomehezany ilay mpitondra hafatr’
Andriamanitra, nohamaivaniny ny fiangaviany, ary nampangainy ho be hambo foana aza.
Ahoana no ahasahian’ ny tsangan’ olona iray hijoro hanohitra ny olona ambony rehetra eto
an-tany? Raha marina ny hafatra nentin’ i Noa, nahoana izao tontolo izao no tsy
mankasitraka sy tsy mino izany? Hevitr’ olona tokana ve hanohitra ny fahendren’ olona an’
arivony! Tsy hino ny fananarana izy ary tsy hitady fialofana ao amin’ ny sambo fiara.
255