Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Koa noho izany rehefa nandinika ny Baiboly izy ka nahita vaninandro voafaritra arapotoana
samihafa izay, araka ny fahazoany azy dia mipaka hatramin’ ny fiavian’ i Kristy
fanindroany, dia tsy hainy ny tsy hihevitra fa ireo no «fotoan’ andro voatendry mialoha»
izay efa nambaran’ Andriamanitra tamin’ ny mpanompony. «An’ i Jehovah
Andriamanintsika ny zava-miafina», hoy Mosesy; «fa antsika sy ny zanatsika mandrakizay
kosa ny zavatra ambara», ary nolazain’ i Jehovah tamin’ ny mpaminany Amosa fa tsy
«manao na inona na inona tokoa Jehovah Tompo, raha tsy milaza ny heviny amin’ ny
mpaminany mpanompony».11 Azon’ ny mpandinika ny tenin’ Andriamanitra atao izany ny
manantena amim-pahatokiana ny hahita ny toe-javatra mahatalanjona indrindra hiseho ao
amin’ ny tantaran’ ny olombelona voatondro mazava tsara ao amin’ ny fahamarinan’ ny
Soratra Masina.
«Satria resy lahatra tanteraka aho», hoy i Miller, «fa ny teny rehetra avy amin’ ny
tsindrimandrin’ Andriamanitra dia mahasoa» ;12«fa tsy nisy faminaniana avy tamin’ ny
sitrapon’ ny olona tany aloha rehetra fa avy tamin’ Andriamanitra no nitenenan’ ny olona
araka izay nitondran’ ny Fanahy Masina azy»13, ary «nosoratana ho fianarantsika
hananantsika fanantenana amin’ ny faharetana sy ny fiononana avy amin’ ny Soratra
Masina»14, dia tsy haiko ny tsy hihevitra fa ireo tamin’ ny Baiboly mamaritra fotoana dia
anisan’ ny tenin’ Andriamanitra koa, ary natao ho dinihintsika akaiky tahaka ny fizarana
hafa rehetra ao amin’ ny Soratra Masina. Noho izany, dia tsapako fa raha niezaka ny hahazo
ny hevitr’ izay hitan’ Andria-manitra, noho ny famindrampony, fa azony ambara amintsika
aho, dia tsy azoko natao ny nandingana ireo fe-potoana ara-paminaniana». — Bliss, p. 75.
Ny faminaniana izay toa manambara mazava indrindra ny fotoanan’ ny fiverenan’ i
Kristy fanindroany dia ny ao amin’ ny Daniela 8 : 14. «Telon-jato sy roa arivo andro;ary
rehefa afaka izany dia amin’ izay vao hodiovina ny fitoerana masina».15 Noho ny
fanarahany ny fitsipika manao ny Soratra Masina ho mpanazava ny Soratra Masina ihany
dia hitan’ i Miller fa ny iray andro aratandindona ao amin’ ny faminaniana dia mampiseho
taona iray;16 hitany koa fa ny fe-potoana 2300 andro ara-paminaniana, na taona arabakiteny,
dia tafahoatra lavitra ny fiafaran’ ny fotoana natokana ho an’ ny Jiosy, koa dia tsy
azo ampiharina amin’ ny fitoerana masin’ ny Jiosy io fotoana io. Neken’ i Miller ny fomba
fijerin’ ny besinimaro izay nihevitra fa amin’ ny andro Kristiana dia ny tany no fitoerana
masina, noho izany dia noraisiny ho fanadiovana ny tany amin’ ny afo amin’ ny fiavian’ i
Kristy fanindroany ny fanadiovana ny fitoerana masina nambara mialoha ao amin’ ny Dan.
8 : 14.
Koa raha mety ho hita izany ny fotoana marina hiaingan’ ny 2300 andro, araka ny hevitr’
i Miller, dia ho azo fantarina mora foana koa ny fotoana marina hiavian’ i Kristy
fanindroany. Noho izany dia ho voaseho ny fotoana hisian’ ilay fahatanterahana lehibe, ny
fotoana izay «hamarana ny toe-javatra ankehitriny miaraka amin’ ny avonavony sy ny
heriny rehetra, ny rendrarendrany sy ny maha-zava-poana azy, ny faharatsiany sy ny
fampahoriana ataony»; «izay hanaisotra amin’ ny tany ny ozona, ka ny fahafatesana ho
levonina, ny valisoa homena ny mpanompon’ Andriamanitra, ny mpaminany sy ny olona
243