Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Tsy afaka handray ny fanjakana ny vahoakan’ i Kristy raha tsy aty aorian’ ny hiaviany
ara-batana. Hoy ny Mpamonjy : «Ary raha tonga ny Zanak’ olona amin’ ny voninahiny,
arahin’ ny anjely rehetra, dia hipetraka eo ambonin’ ny seza fiandrianan’ ny voninahiny Izy;
ary ny firenena rehetra hangonina eo anatrehany, dia hanavaka azy Izy, tahaka ny mpiandry
ondry manavaka ny ondry amin’ ny osy; ary hametraka ny ondry eo amin’ ny ankavanany
Izy, fa ny osy eo an-kaviany. Ary amin’ izany ny Mpanjaka dia hilaza amin’ ny eo
ankavanany hoe : «Avia hianareo izay notahin’ ny Raiko, mandovà ny fanjakana izay
voavoatra ho anareo hatrizay nanorenana an’ izao tontolo izao».8 Hitantsika teo amin’ ireo
toko sy andininy vao nomena teo fa rehefa ho avy ny Zanak’ olona, dia hatsangana tsy ho lò
intsony ny maty ary ny velona hovana. Io fiovana lehibe io no manomana azy handray ny
fanjakana; fa hoy mantsy i Paoly : «Ny nofo aman-dra dia tsy mahazo mandova ny
fanjakan’ Andriamanitra, ary ny fahalòvana tsy mandova ny tsi-fahalòvana».9 Mety maty,
mety lò ny olona amin’ izao toetrany izao ; fa tsy mba mety lò kosa ny fanjakan’
Andriamanitra fa maharitra mandrakizay. Noho izany ny olona amin’ izao toeny izao dia tsy
mahazo miditra ny fanjakan’ Andriamanitra. Rehefa ho avy anefa i Jesosy, dia hatafiny ny
vahoakany ny tsi-fahalovana; ary amin’ izay dia hiantso azy handova tokoa ny fanjakana
Izy; fa mandra-pahatongan’ izany dia hantsoina ho mpandova fotsiny ireo.
Ireo toko sy andininy ireo sy ny hafa koa dia nanaporofo mazava tamin’ ny sain’ i Miller
fa manaraka ny fiavian’ i Kristy fanindroany ireo toe-javatra izay noheverin’ ny besinimaro
fa hialoha ny fiavian’ i Kristy, tahaka ny fanjakan’ ny fiadanana manerana an’ izao rehetra
izao sy ny fanorenana ny fanjakan’ Andriamanitra ety an-tany. Ankoatr’ izany, ireo
famantarana rehetra ny fotoany sy ny zavatra eto amin’ izao tontolo izao dia mifanaraka
amin’ izay ambaran’ ny faminaniana ny amin’ ny andro farany. Ho vokatry ny fianaran’ i
Miller ny Soratra Masina ary ny ny Soratra Masina ihany dia voatery izy niaiky fa madiva
hifarana ny tantaran’ ny tany araka ny fizotrany ankehitriny.
«Ny porofo hafa koa izay nanaitra ny saiko», hoy izy, «dia ireo fe-potoana voatondro
mazava ao amin’ ny Soratra Masina. . . Hitako fa ireo toe-javatra voambara mialoha, izay
efa tanteraka tamin’ ny andro lasa, dia matetika nitranga tao anatin’ ny fotoana voafetra. Ny
roapolo ambizato taona mandra-pahatongan’ ny safodrano (Genesisy 6 : 3); ny hafitoana
nialoha izany, sy ny efapolo andro nisian’ ny orana voalaza mialoha (Genesisy 7 : 4); ny
efajato taona nipetrahan’ ny taranak’ i Abrahama tany Egypta (Genesisy 15 : 13); ny
hateloana tao amin’ ny nofin’ilay mpitondra ny kapoaky ny mpanjaka sy ny an’ ilay
lehiben’ ny mpanao mofo (Genesisy 40 : 12 20); ny fito taona tamin’ i Farao (Genesisy 41 :
28-54); ny efapolo taona tany an-efitra (Nomery 32 : 13); ny mosary telo taona sy tapany
(IMpanjaka 17 : 1); (Jereo Lio. 4 : 25); ny fitopolo taona fahababoana (Jeremia 25 : 11); ny
fetr’ andro fiton’ i Nebokadnezara (Daniela 4:13-16); ary ny fito herinandro, ny roa amby
enim-polo herinandro, ny herinandro iray, mahafeno ny fitopolo herinandro natokana ho an’
ny Jiosy (Daniela 9 : 24-27), — ireo toe-javatra voafetran’ ny fe-potoana voalaza dia samy
faminaniana fotsiny ihany tamin’ ny andro nanomezana azy, nefa dia tanteraka araka ny
fanambarana mialoha, — Bliss, p. 74, 75.
242