Leviathan dari Bangsa Bangsa_

aho, ary nametraka ny foko hikatsaka fahendrena avy amin’ Andriamanitra». — S.
Bliss,Memoirs of Wm Millerpp.65-67.
Naneho ampahibemaso ny finoany ny fivavahana izay efa nohamavoiny i Miller. Tsy
nitaredretra anefa ireo tsy mpino niarahany teo aloha nampiasa ireo fonjan-kevitra rehetra
izay nampiasain’ ny tenany hoenti-manohitra ny fahefan’ ny Soratra Masina ho avy amin’
Andriamanitra. Tsy vonona ny hamaly azy ireo izy tamin’ izay; nefa noheveriny fa raha
fanambarana avy amin’ Andriamanitra ny Baiboly, dia tsy maintsy hifanaraka amin’ ny
fahatakarany. Tapakevitra ny handinika ny Soratra Masina ho an’ ny tenany izy, ary
hamotopototra raha azo ampifandrindraina izay rehetra toa mifanohitra ao. Niezaka
hitsipaka ny hevitra rehetra nibahana rahateo tao an-tsainy izy, ary navelany ireo boky atao
hoe hevi-teny, dia nampitahainy tamin’ ny Soratra Masina ihany ny Soratra Masina tamin’
ny alalan’ ny fanoroana toko sy andininy mitovitovy hevitra sy ny Konkordansa.
Notohizany tamin’ ny fomba mirindra sy nanaradrafitra tsara ny fianarany ny Soratra
Masina, natombony tamin’ ny Genesisy, dia novakiny isan’ andininy, ka tsy nandroso izy
raha tsy efa tsy nisy nanelingelina azy intsony ny hevitr’ ireo andininy maro rehetra
nivelatra teo anatrehany.
Rehefa misy zavatra maizimaizina, dia fombany ny mampitaha izany amin’ ny andininy
hafa izay toa misy fifandraisana amin’ ny fotopototry ny zavatra dinihiny. Samy navelany
hanana ny dikany mifanitsy amin’ ny lohahevitra velarina ny teny tsirairay, ary raha
mifandrindra amin’ ny andininy hafa rehetra mikasika io lohahevitra io ny fandraisany azy,
dia tsy olana intsony izany. Koa isaky ny sehatra toko sy andininy izay sarotra aminy ny
mahatakatra ny heviny izy, dia mahita fanazavana izany ao amin’ ny faritra hafa ao amin’
ny Soratra Masina. Rehefa nandinika ny Soratra Masina tamim-pivavahana mafana izy mba
hahazo fanazavana avy amin’ Andriamanitra, dia nanjary nazava izay toa maizina tamin’ ny
sainy teo aloha. Niainany ny fahamarinan’ ny tenin’ ny mpanao Salamo hoe: «Mahazava ny
fanroahana ny hevitry ny teninao ka manome fahalalana ho an’ ny kely saina».1
Nahaliana azy fatratra ny fandinihana ny bokin’ i Daniela sy ny Apokalypsy. ka ny fotokevitra
nentiny nanazava ireo fitsipika narahiny tamin’ izany dia izay efa nampiasainy
tamin’ ny tenin’ ny Soratra Masina hafa, ary naha-dibo-kafaliana azy ny nahita fa mety ho
azo ny hevitr’ ireo tandindona ao amin’ ny faminaniana. Hitany koa fa ireo faminaniana efa
tanteraka dia ara-bakiteny no nahatanterahany; hitany fa ireo sary ohatra sy fanoharana ary
fampitahana samihafa, dia voazava na amin’ ny alalan’ ny teny ifandraisany eo akaiky eo,
na voafaritry ny toko sy andininy hafa ny teny nentina nanambara izany ka rehefa voazava
arak’ izany izy ireo, dia tokony horaisina ara-bakiteny ny dikany. «Noho izany», hoy izy,
«dia afa-po aho nahafantatra, fa ny Baiboly dia firafetan’ ireo fahamarinana nambara, izay
nomena tamin’ ny fomba mazava sy tsotra indrindra ka ny mpivahiny, na dia kely saina aza,
dia tsy mety ho diso lalana ao» Bliss, p. 70. Namaly soa ny fiezahany ny fahitana
miandalana ireo masomasony mifampitohy amin’ ny rojon’ ny fahamarinana raha nanaraka
tsikelikely ireo faritra vaventy izoran’ ny faminaniana izy. Nisy anjelin’ ny lanitra nitarika
ny sainy sy nanokatra ny Soratra Masina mba ho azony.
240