Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Nilaina ny namohazana ny olona hahatsapa ny loza mananontanona azy; nilaina ny
nanairana azy ireo hiomana ho amin’ ireo toe-javatra lehibe mifandray amin’ ny fiafaran’ ny
androm-pahasoavana. Hoy ny mpaminanin’ Andriamanitra : «Fa lehibe sy mahatahotra
indrindra ny andron’ i Jehovah, ka iza no mahatanty izany?» 26 Iza no mahajoro rehefa
hiseho Ilay «madio maso ka tsy te-hitsinjo ny ratsy ?» 27
Ho an’ ireo izay mitaraina hoe : Andriamanitra Ô, izahay. . . mahalala Anao» «nefa
nivadika ny fanekeny, ka nanova an’ Andria-manitra hatakalony ny hafa, nanafin-keloka tao
am-pony ary nankasitraka ny lalan’ ny tsi-fahamarinana, dia «haizim-pito tsy misy
mangirana akory» ny andron’ i Jehovah».28 «Amin’ izany andro izany, hoy Jehovah, dia
hotsiloviko amin’ ny jiro Jerosalema, ka hovaliako ny olona izay efa lefy ao amin’ ny
faikany, izay manao anakampo hoe : sady tsy hanao soa Jehovah no tsy hanao ratsy».29
«Ary hatsingeriko amin’ izao tany rehetra izao ny faharatsiany, sy amin’ ny ratsy fanahy ny
helony; ary hatsahatro ny fireharehan’ ny mpiavonavona ary haetriko ny fiavonavon’ ny
mpampahory». 30 «Na ny volafotsiny na ny volamenany dia samy tsy hahavonjy azy» ; ho
tonga babo ny fananan’ ireny ary ho lao ny tranony. 31
Hoy ny mpaminany Jeremia raha nitazana io fotoana mampahatahotra io izy : «Endrey
mila ho triatra izany ny foko! Mitoloko ny foko ka tsy mahay mangina aho; fa ny feon’ ny
anjomara sy ny akoran’ ady dia renao ry fanahiko. Fandravana mifanontona no ambara».32
«Andro fahatezerana izany andro izany, andro fahoriana sy fahalelovana, andro
faharavana sy fanafoanana, andro maizina sy manjombona, andro mandrahona sy maizimpito,
andro fahaveloman’ ny anjomara sy ny akora».33 «Indro avy ny andron’ i Jehovah. . .
hanafoanana ny tany sy handringanana ny mpanota tsy ho ao». 34
Noho izany andro lehibe izany dia mampieritreritra sy manaitra indrindra ny tenin’
Andriamanitra miantso ny vahoakany hifoha amin’ ny faharendremany ara-panahy ka hitady
ny tavany amin’ ny fibebahana sy ny fanetren-tena : «Tsofy ao Ziona ny anjomara! Ary
miantsoa mafy ao an-tendrombohitra masina! Aoka hangovitra ny mponina rehetra amin’ ny
tany; fa avy ny andron’ i Jehovah, eny, efa antomotra izany». «Manamasina andro fifadiankanina,
miantsoa fivoriana masina. Angony ny vahoaka, manamasina fiangonana, vorio ny
loholona, angony ny ankizy madinika!. . . aoka ny mpampakatra hiala ao an-efitranony, ary
aoka ny hampakarina hiala ao an-trano fandriany. Ho anelanelan’ ny lavarangana fidirana sy
ny alitara no aoka hitomanian’ ny mpisorona, mpanao fanompoam-pivavahana ho an’ i
Jehovah». «Miverena amin’ ny fonareo rehetra ary amin’ ny fifadian-kanina sy ny
fitomaniana. Ary ny fonareo no triatriaro, fa aza ny fitafianareo, ary miverena amin’ i
Jehovah Andriamanitrareo, fa mamindra fo sy miantra Izy, maharipo sady be
famindrampo».35
Nisy asa fanavaozana lehibe tsy maintsy natao mba hanomanana vahoaka hijoro amin’
ny andron’ Andriamanitra. Hitan’ Andriamanitra fa maro ireo milaza ny tenany ho
vahoakany no tsy nanorina ho an’ ny mandrakizay, ka noho ny famindrampony dia efa
233