Leviathan dari Bangsa Bangsa_

fandringanana ny oloko zanakavavy»39. Tanteraka indray ilay faminaniana fananarana
nomena efajato taona talohan’ izao : «Ny vehivavy malemilemy sy mihantahanta eo aminao,
izay tsy mbola nanandrana nandia tany noho ny fihantahantany sy ny fahalemeny, dia ho
ratsy fijery ny vadiny andefimandry sy ny zanani-lahy ary ny zanani-vavy, . . . sy ny zanany
vao teraka, fa hihinana izany mangingina izy noho ny tsy fisian-javatra amin’ ny fahirano sy
ny fanerena, izay haneran’ ny fahavalonao anao eny amin’ ny tanànanao»40.
Niezaka nampatahotra ny Jiosy ireo mpitarika Romana, mba hampilefitra azy ; ny gadra
nanohitra dia nokapohiny sy nampijaliany ary nomboiny tamin’ ny hazo fijaliana teo
anoloan’ ny mandan’ ny tanàna.
An-jatony no novonoina toy izany isan’ andro, ary mbola nitohy ihany io asa
mahatsiravina io tany amin’ ny lohasahan’ i Josafata sy ny tany Kalvary, mandrapaha-tsy
hisian’ ny toerana handehanana eny anelanelany noho ny habetsahan’ ny hazo fijaliana
najoro. Tamin’ ny fomba mahatsiravina loatra no namaliana ilay teny mampahatahotra natao
teo amin’ ny fitsaran’ i Pilato nanao hoe : «Aoka ny rany ho aminay mbamin’ ny zanakay»
41.
Nirin’ i Titosy ny hamarana izany zavatra mahatsiravina izany. ary amin’ izay dia ho
niaro an’ i Jerosalema tsy hiharan-doza amin’ ny fahafenoan’ ny kapoakany miandry azy
izy. Tsiravina izy nahita ny faty manao antonta tao amin’ ny lohasaha. Toa azon-javatra izy
nijery ny hakanton’ ny tempoly avy eny amin’ ny tampon’ ny tendrombohitra Oliva ka
nibaiko ny tsy hikasihana na dia vato iray aza. Talohan’ ny nanandramany hanafika io
manda mafy io, dia nanao antso mafana tamin’ ny mpitarika Jiosy izy tsy hanery azy
handoto io fitoerana masina io amin’ ny ra. Raha manatona izy ireo ka hiady amin’ ny
toeran-kafa dia tsy hisy miaramila Romana hanevateva ny fahamasinan’ ny tempoly.
Josefosy mihitsy no nanao kabary sy antso niangavy azy ireo hilefitra ka hamonjy ny
tenany, ny tanànany, sy ny toeram-pivavahany. Nefa ozona mafaitra no namaliana ny
teniny. Zanatsipika no natoraka teny aminy raha nitalaho taminy izy, dia izy ilay olona
nanelanelana farany ho azy. Nolavin’ ny Jiosy ny fiangavian’ ny Zanak’ Andriamanitra, ary
ankehitriny vao mainka nahatonga azy hanohitra hatramin’ ny farany ny fananarana sy ny
fiangaviana. Tsy nisy vokany ny fiangavian’ i Titosy hamonjy ny tempoly ; nisy Anankiray
lehibe noho izy efa nilaza fa tsy hisy vato hifanongoa eo.
Ny fikirizana tsy amim-piheverana nataon’ ny mpitarika Jiosy, sy ny vonoan’ olona
mahatsiravina tao anatin’ ny tanàna natao fahirano, dia naharikoriko sy nampisafoaka ny
Romana, ka tamin’ ny farany dia nanapa-kevitra i Titosy fa hotafihiny ny tempoly mba
hahazoany azy. Nihevitra izy anefa, raha azo atao ny hiaro ny tempoly tsy ho rava. Nefa tsy
noraharahaina ny baikony. Rehefa nandeha niala sasatra tao amin’ ny lainy izy ny alina. dia
nirongatra avy tao amin’ ny tempoly ny Jiosy ka nanafika ny miaramila tany ivelany. Teo
amin’ ny fifanjevoana, dia nisy fanilo natsipin’ ny miaramila iray tao amin’ ny hirika iray
teo amin’ ny vavahady, ary avy hatrany dia nidedadeda ny efitrano rakotra sedera teo
akaikin’ ny tempoly masina. Nirohotra nankeo amin’ io toerana io i Titosy sy ny mpitari-
16