Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Ny fiavian’ ny Tomponao no fanantenana nandritra ny taonjato rehetra ho an’ ireo tena
mpanaraka Azy marina. Ny teny fikasana nataon’ ny Mpamonjy, raha niainga teo amin’ ny
tendrombohitra Oliva, fa ho avy indray Izy, dia nanazava ny ho avin’ ny mpianany, nameno
ny fony tamin’ ny fifaliana sy ny fanantenana izay tsy nety ritran’ ny fahoriana na vasoky ny
fitsapana. Teo anivon’ ny fahoriana sy ny fanenjahana dia «fanantenana mahafinaritra» «ny
fisehoan’ Andriamanitra lehibe sy Jesosy Kristy Mpamonjy antsika». Raha feno alahelo ireo
kristiana tany Tesalonika teo am-pandevenana ny malalany izay efa nanantena ny ho velona
hahita maso ny fiavian’ ny Tompo dia nanondro azy ireo ny fitsanganany amin’ ny maty
izay hisy amin’ ny fiavian’ ny Mpamonjy i Paoly, mpampianatra azy. Amin’ izay dia
hitsangana ny maty ao amin’ i Kristy ka hakarina miaraka amin’ ny velona «hitsena ny
Tompo eny amin’ ny rahona». «Dia ho any amin’ ny Tompo mandrakariva isika» , hoy izy.
«Koa dia mifampionona ianareo amin’ izany teny izany».16
Teo amin’ ny harambato tao Patmo no nandrenesan’ ilay mpianatra malala ny teny
fikasana hoe : «Eny, avy faingana Aho» ; ary ny valin-teny feno faniriana, dia famintinana
ny ranom-bavaky ny fiangonana nandritra ny fivahinianany rehetra hoe : «Amena, avia
Jesosy Tompo !» 17
Avy any am-ponja, avy eny amin’ ny antontan-kitay fandoroana velona, avy eny amin’
ny lampihazo fanapahan-doha izay nitsanganan’ ny olona masina sy ny maritiora ho
vavolombelona ho an’ ny fahamarinana, no amakivakian’ ilay antson’ izy ireny mitory
finoana sy fanantenana nandritra ireo taonjato nifandimby. Satria azony antoka ny
hitsanganan’ i Kristy tamin’ ny maty, ary noho izany, dia azony antoka koa ny fitsanganan’
ny tenany amin’ ny fiavian’ i Kristy, «nanao tsinontsinona ny fahafatesana izy, ary
tafasondrotra ambonin’ izany». Daniel Taylor,The Reing of Christ on Earth ; or, The Voice
of the Church in All Ages. p. 33. Vonona ny hidina tany am-pasana izy ireo mba hitsangana
ho amin’ ny fahafahana. —Ibid, p. 54
Nibanjina «ny fiavian’ ny Tompo avy any an-danitra amin’ ny rahona miaraka amin’ ny
voninahitry ny Rainy» izy ireo, «hanome ny fanapahana ho an’ ny olona marina». Izany
finoana izany koa no nankamamian’ ireo Vaudois. —Ibid, p. 129-132. Nitazana ny fisehoan’
ny mpanavotra i Wiclef ho fanantenan’ ny fiangonana.Ibid, p. 132-134.
Hoy i Lotera : «Mino marina aho, fa tsy hisy telonjato taona feno vao ho tonga ny andro
fitsarana. Tsy ho zakan’ Andriamanitra, ary tsy azony zakaina mihoatra noho izany ity izao
tontolo izao ratsy fanahy ity». «Mihantomotra ilay andro lehibe izay handresena ny
fanjakan’ ny fahavetavetana». Ibid, p. 158, 134
«Tsy lavitra ny fiafarany ity izao tontolo izao efa antitra ity»; hoy Melanchton : Mibaiko
ny kristiana i Calvin «tsy hisalasala, fa haniry mafy indrindra ny andro hiavian’ i Kristy izay
toe-javatra feno hasambarana indrindra ho azy» ; koa dia ambarany fa «ny fianakaviam-ben’
ny mpino dia hiara-hanandrandra io andro io». «Tsy maintsy noana an’ i Kristy isika, tsy
maintsy mikatsaka isika, mibanjina», hoy izy «mandra-piposak’ ilay andro lehibe, izay
hanehoan’ ny Tompo amin’ ny fahafenoany ny voninahitry ,ny fanjakany».Ibid, p. 158, 134
227