Leviathan dari Bangsa Bangsa_

nailiky ny Filan-kevim-pirenena mazava ny didin’ Andriamanitra. Ary nandritra ny
fanjakan’ ny Horohoro izay nanaraka izany, dia hitan’ ny rehetra ny fisian’ ny lalàna milaza
fa tsy maintsy misy vokany ny atao.
Rehefa nandà an’ Andriamanitra ampahibemaso sy nitsipaka ny Baiboly i Frantsa, dia
nibitaka ny fanahy ratsy sy ireo fanahin’ ny maizina noho ny nahatratrarany ny zavatra
niriny efa ela — dia fanjakana afaka amin’ ny fameperan’ ny lalàn’ Andriamanitra —
«Saingy tsy tanterahana vetivety ny famaliana ny ratsy atao, dia izany no ikirizan’ ny fon’
ny zanak’ olombelona amin’ ny fanaovandratsy».14 Ny fandikana ny lalàna araka ny hitsiny
sy ny rariny dia mitondra fahoriana sy fahafatesana ho vokatra tsy azo ialana. Na dia tsy
mihatra avy hatrany aza ny fitsarana, dia miasa amin’ ny fomba azo antoka hahatanteraka ny
anjara ratsin’ ny olona ny haratsiampanahiny. Efa nanangona fahatezerana ho amin’ ny
andro famaliana ireo taonjato nisian’ ny fihemorana sy ny heloka bevava; ary rehefa feno ny
fatran’ ny helony, dia efa diso aoriana loatra ny nianaran’ ireo mpanamavo an’
Andriamanitra fa zava-mahatahotra ny mandritra ny faharipon’ Andriamanitra. Azo lazaina
fa niala ny Fanahin’ Andriamanitra mamefy izay misakana ny hery lozaben’ i Satana, ka
nomena alalana hanatanteraka ny sitrapony ilay tsy mifaly afa-tsy amin’ ny fahorian’ ny
olombelona. Ireo izay nifidy ny hanompo ny fikomiana dia navela hijinja ny vokatr’ izany
mandra-pahatongan’ ny tany ho heniky ny heloka bevava mahatsiravina loatra ka tsy azon’
ny penina soritana. Re avy tamin’ ireo faritany nanjary lao sy avy tamin’
ireo tanàn-dehibe rava ny feo mampivarahontsana dia feo mitory tebiteby mahatsiravina.
Tahaka ny horohoron-tany ny hery nanozongozona an’ i Frantsa. Ny fivavahana, ny lalàna,
ny rafitry ny fiarahamonina, ny fianakaviana, ny fanjakana sy ny fiangonana izany rehetra
izany dia samy nopotehin’ ny tanana tsy masina izay nisandratra hanohitra ny lalàn’
Andriamanitra avokoa. Marina ny tenin’ ny olon-kendry hoe: «Ny ratsy fanahy lavon’ ny
haratsiany». «Eny fa na dia manao ratsy injato aza ny mpanota ka ela velona ihany, dia
fantatro kosa fa hisy soa ho an’ izay matahotra an’ Andriamanitra, dia izay matahotra eo
anatrehany. Fa tsy hisy soa ho an’ ny ratsy fanahy» 15. «Satria nankahala ny fahalalana izy
ary tsy nifidy ny fahatahorana an’ i Jehovah», «dia hihinana ny vokatry ny alehany izy ka ho
voky ny fihendreny» 16.
Ireo vavolombelona mahatokin’ Andriamanitra, izay matin’ ilay fahefana miteny ratsy
an’ Andriamanitra izay niakatra avy tamin’ ny lavaka tsy hita noanoa, «dia tsy nangina ela
tsy akory». «Ary rehefa afaka ny hateloan’ andro sy tapany, dia nisy fanahin’ aina avy
tamin’ Andriamanitra niditra tao anatin’ ireo, ka raiki-tahotra indrindra izay nahita azy».17
Tamin’ ny taona 1793 no nandalo tao amin’ ny Antenimieram-pirenena Frantsay ireo izay
nandrava ny fivavahana Kristiana. Telo taona sy tapany tatý aoriana dia nisy
fanapahankevitra nanafoana ireo lalàna ireo, sy nanome fahalalana mikasika ny Soratra
Masina izay neken’ io Antenimiera io ihany. Nampitolagaga an’ izao tontolo izao ny
halehiben’ ny heloka vokatry ny fandavana ny Teny Masin’ Andriamanitra ka neken’ ny
olona ny ilàna ny finoana an’ Andriamanitra sy ny teniny ho fototry ny fitondrantena. Hoy
ny Tompo: «Fa iza no nohaikenao sy nompanao? Ary hanohitra an’ iza no nanandratanao ny
214