Leviathan dari Bangsa Bangsa_

aozy Volamena; ary efa-bolana taty aorian’ ilay fandripahana dia tamim-pankasitrahana no
nihainoany ny toritenin’ ny pretra Frantsay iray. . . izay nilaza fa androm-pahasambarana sy
firavoravoana feno io andro io, ka rehefa ren’ ny Ray Masina ny vaovao, dia nandeha
nisaotra an’ Andriamanitra sy i masindahy Louis tamin’ ny fomba manetriketrika izy»
Henry White,The Massacre of St. Bartholomew, toko 14, andininy 34.
Ilay sain-dalina izay nampirisika ny fandripahana tamin’ ny Saint-Barthélemy ihany no
nitarika koa ireo toe-javatra nandritra ny Tolom-piavotana. Nolazaina fa mpamitaka i Jesosy
Kristy ary ny baiko nifanaovan’ ireo Frantsay tsy mpino dia ny hoe «Montsano Ilay Ratsy
fanahy», mantsy an’ i Kristy. Nifanindran-dalana ny fitenenan-dratsy sahisahy atao amin’
ny lanitra sy ny faharatsiantoetra maharikoriko, ka ny olona ambany indrindra, ny olona
maharikoriko sy biby toetra teo amin’ ny fahasiahany sy ny fahalotoany no nasandratra ho
ambony indrindra. Tamin’ izany rehetra izany dia nomem-boninahitra i Satana fa i Kristy
kosa nohomboana teo amin’ ny toetra mampiavaka Azy, dia ny fahamarinana, ny
fahadiovan-toetra, sy ny fitiavana tsy mitady ny azy.
«Hiady aminy ilay bibi-dia miakatra avy amin’ ny lavaka tsy hita noanoa ka haharesy sy
hahafaty azy. Ady tamin’ Andriamanitra sy ny teniny masina izay tsy mbola natrehin’ izao
tontolo izao na oviana na oviana no nataon’ i Frantsa nandritra ny Tolom-piavotana sy ireo
andro nanjakan’ ny Horohoro. Ny Antenimieram-pirenena no nandrava ny fivavahana
tamin’ Andriamanitra. Nangonina ny Baiboly dia nodorana ampahibemaso sady narahina
fanevatevana araka izay azo natao. Nohosena teo ambanin’ ny tongotra ny lalàn’
Andriamanitra. Noravana ireo tsangambato naorin’ ny Baiboly. Nofoanana ny andro fialantsasatra
isan-kerinandro, ary ho solon’ izany isaky ny hafoloana dia nisy andro natokana ho
fanaranam-po sy fitenenan-dratsy ny anaran’ Andriamanitra. Norarana ny batisa sy ny
kominio. Ary nasiana filazana niharihary teny amin’ ny toeram-pandevenana ho
fanambarana fa torimaso mandrakizay ny fahafatesana.
Nolazaina fa tena lavitra indrindra ny fiandoham-pahendrena ny fahatahorana an’
Andriamanitra fa io no fiandohan’ ny hadalana. Norarana ny fanompoam-pivavahana
rehetra, afa-tsy izay natao hivavahana tamin’ ny fahafahana sy ny tanindrazana. Ny
«evekan’ i Paris vita fianianana araka ny lalàm-panorenana vaovao no nasaina nandray
anjara be indrindra tamin’ ny hatsikana feno hasahiana sy fanazimbazimbana izay tsy mbola
natao mihitsy teo anatrehan’ ny solombavambahoaka. . . Nampanaovina filaharana
«masina» araka ny fanao izy raha nankeo anatrehan’ ny Convention * mba hanambara fa ny
fivavahana nampianariny nandritra ny taona maro, dia noforomporonin’ ny saim-petsin’ ny
pretra fotsiny tamin’ ny lafiny rehetra, ary tsy misy fototra iorenany na eo amin’ ny tantara
na eo amin’ ny fahamarinana masina. Nolaviny tamin’ ny teny miezinezina sy mazava, ny
fisian’ Andriamanitra izay nanokanany ny fiainany hanompo Azy, ary nanolo-tena izy fa
amin’ ny ho avy dia hanome voninahitra ny fahafahana, ny fitovian-jo, ny fahatsaran-toetra
sy ny fitondrantena tsara. Dia napetrany teo ambony latabatra ny ravaka maha-eveka azy,
ary dia nanoroka azy tamim-pirahalahiana ny filohan’ ny Convention. Maro ny pretra
nihemotra nanaraka ny ohatr’ ity mpitondra fivavahana ambony ity». Scott, boky 1, toko 17.
204