Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ny hazo tsy mamoa. Efa lasa ny baiko nanao hoe : «Kapao io ; nahoana io no manimba ny
tany ?»33 nefa mbola niaro azy fotoana fohy ny famindrampon’ Andriamanitra. Mbola
betsaka teo amin’ ny Jiosy no tsy nahalala ny toetra amampanahin’ i Kristy sy ny asany. Ny
zanaka koa dia tsy mbola nanana fotoana mety handraisany ny fahazavana izay
nohamavoin’ ny ray aman-dreniny. Tamin’ ny alalan’ ny fitoriana nataon’ ny apostoly sy
ireo mpiara-miasa taminy no nampamirapiratan’ Andriamanitra fahazavana teo aminy,
navela ho hitany ny fomba nahatanteraka ny faminaniana, tsy teo amin’ ny nahaterahan’ i
Kristy sy ny fiainany ihany, fa teo amin’ ny fahafatesany sy ny nitsanganany tamin’ ny maty
koa. Tsy nohelohina noho ny heloky ny ray aman-dreny ny zanaka ; nefa kosa rehefa nanana
fahalalana momba ny fahazavana rehetra nomena ny ray aman-dreny ny zanaka ka nanda ny
fahazavana fanampiny nomena azy, dia nanjary mpiray amin’ ny fahotan’ ny ray amandreniny
izy ireo, ka nahafeno ny fatran’ ny faharatsiany.
Vao mainka nanamafy ny ditran’ ny Jiosy sy ny tsy fetezany hibebaka ny
famindrampon’ Andriamanitra tamin’ i Jerosalema. Nolaviny ny famindrampo farany
natolotra azy tamin’ ny fankahalany ny mpianatr’ i Jesosy sy ny habibiana nasehony taminy.
Tamin’ izay dia nalain’ Andriamanitra taminy ny fiarovany azy, ary notsoahiny ny heriny
manakana an’ i Satana sy ny anjeliny, koa navela teo ambanin’ ny fifehezan’ ny mpitarika
efa nofidiny ny firenena. Nanamavo ny fahasoavan’ i Kristy izay nety ho nahatonga azy ho
afaka hifehy ireo fironany ratsy ny Jiosy kanefa tonga mpandresy azy ireo ankehitriny izany.
Nofohazin’ i Satana ireo fironan’ ny fanahy mahery vaika sy ambany indrindra. Tsy nisaina
ny olona ; tsy nanana fieritreretana intsony izy ka ny fihetseham-po sy ny fahatezerana
jamba no nifehy azy. Nanjary tahaka an’ i Satana izy teo amin’ ny habibiany. Tao amin’ ny
fianakaviana sy tao amin’ ny firenena, tao amin’ ny saranga ambony indrindra tahaka ny tao
amin’ ny saranga ambany indrindra, dia nahitana fiahiahiana, fitsiriritana, fankahalana, adilahy,
fikomiana, vonoan’ olona. Tsy nisy toerana azo antoka na taiza na taiza. Nifamadika
ny mpihavana sy ny mpisakaiza. Namono ny zanany ny ray aman-dreny, ary ny zanaka
namono ny ray aman-dreniny. Tsy nanan-kery hifehy ny tenany intsony ireo mpifehy ny
vahoaka. Nahatonga azy ho lozabe ny fironany tsy voafehy. Nanaiky vavolombelona
mandainga ny Jiosy mba hoenti-manameloka ny Zanak’ Andriamanitra tsy manan-tsiny.
Ankehitriny dia nahatonga ny ainy tsy ho azo antoka ny fiampangana tsy marina. Tamin’ ny
asa nataony dia ela no nilazany hoe : «Atsaharo ny Iray Masin’ Isiraely tsy ho eo anoloany
intsony»34. Tanteraka ankehitriny ny faniriany. Tsy manelingelina azy intsony ny
fahatahorana an’ Andriamanitra. Satana no filohan’ ny firenena ary teo ambanin’ ny
fanapahany ny fahefana ambony indrindra ara-panjakana sy ara-pivavahana.
lndraindray ireo mpitarika ao amin’ ny antoko mpanohitra dia mifanaraka mba handroba
sy hampijaly ireo olona fadiranovana azony, rehefa izany dia izy ireo indray no mifamely sy
mifamono tsy misy famindrampo. Tsy nahatana ny habibiana mahatsiravina na dia ny
fahamasinan’ ny tempoly aza. Teo anoloan’ ny alitara no nandavoana ny mpivavaka, ka
voaloton’ ny fatin’ ny olona novonoina ny fitoerana masina. Tao amin’ ny fahajambany sy
ny fireharehany miteny ratsy an’ Andriamanitra dia nilaza ampahibemaso ireo niavian’
13