Leviathan dari Bangsa Bangsa_

«Ary raha misy ta-handratra ireo, dia misy afo mivoaka amin’ ny vavany ka mandany ny
fahavalony, ary raha misy ta-handratra ireo dia tsy maintsy hovonoina toy izany koa izy».5
Tsy afaka hanitsakitsaka ny tenin’ Andriamanitra ny olona ka tsy hisy famaizana hihatra
aminy. Voazava ao amin’ ny toko farany ao amin’ ny Apokalypsy ny hevitr’ io fiampangana
mahatahotra io. «Izaho dia manambara amin’ izay rehetra mandre ny tenin’ ny faminaniana
amin’ ity boky ity: Raha misy manampy ireo, Andriamanitra hanampy ireo loza voasoratra
ato anatin’ ity boky ity ho azy; ary raha misy manaisotra amin’ ny teny amin’ ny bokin’ ity
faminaniana ity, dia hesorin’ Andriamanitra ny anjarany amin’ ny hazon’ aina sy amin’ ny
tanàna masina, dia izay zavatra voasoratra eto anatin’ ity boky ity»6
Izany no fampitandremana nomen’ Andriamanitra ny olona mba hiarovany azy tsy
hanova na amin’ ny fomba inona na amin’ ny fomba inona izay nambarany na izay
nandidiany. Ireo teny fiampan-gana mampieritreritra ireo dia mihatra amin’ izay rehetra
mampiasa hery mangina avy aminy hitaomany olona hanamaivamaivana ny lalàn’
Andriamanitra. Ireny dia tokony hampahatahotra sy hampangovitra izay sahisahy foana
milaza fa tsy dia misy antony firy na mankatò ny lalàn’ Andriamanitra na tsia. Izay rehetra
manandratra ny hevitry ny tenany ho ambonin’ ny fanambarana nataon’ Andriamanitra, izay
rehetra manova ny dika mazavan’ ny tenin’ Andriamanitra hifanaraka amin’ izay azoazon’
ny tenany, na mba hifanaraka amin’ izao tontolo izao, dia mandray andraikitra
mampahatahotra ho an’ ny tenany. Ny teny voasoratra, ny lalàn’ Andriamanitra no
hamantarana ny toetra amam-panahin’ ny olona tsirairay ka hanameloka izay rehetra
hambaran’ ireo mpisedra tsy mety diso ireo fa latsa-danja.
«Ary rehefa tanteraka ny filazany». Nifarana tamin’ ny 1798 ny fotoana izay
haminanian’ ireo vavolombelona roa nitafy lamba fisaonana. Raha nihantomotra ny
fiafaran’ ny asany tao amin’ ny mangingina, dia nitsangana hiady taminy ilay fahefana
naseho ho toy «ny bibi-dia miakatra avy tamin’ ny lavaka tsy hita noanoa». Tao amin’ ny
firenena maro tany Eoropa dia tamin’ ny alalan’ ny fahefana papaly no nifehezan’ i Satana
ireo nanapaka ny fiangonana sy ny fanjakana. Nefa eto dia misy endrika vaovao isehoan’ ny
herin’ i Satana.
Efa tetik’ i Roma hatrizay, ny nanidy ny Baiboly tamin’ ny fiteny tsy fantatry ny
vahoaka sy ny nanafina azy tsy ho hitany, mody hoe ho fanajana ny Baiboly. «Nitafy lamba
fisaonana» ireo vavolombelona raha naminany fony tao ambany fanapahany. Fa misy hery
hafa koa — «ilay bibi-dia miakatra avy amin’ ny lavaka tsy hita noanoa» hitsangana ka
hiady mivantana amin’ ny tenin’ Andriamanitra.
Ny «tanàna lehibe» izay namonoana ireo vavolombelona, ka ny fatiny dia niampatra
teny amin’ ny lalambeny dia atao hoe Egypta, «araka ny hevi-panahy». Tamin’ ireo firenena
rehetra nasehon’ ny tantara voarakitry ny Baiboly, dia i Egypta no sahy indrindra nandà ny
fisian’ Andriamanitra velona sy nanohitra ny baikony. Tsy nisy mihitsy mpanjaka sahy
nikomy nivantana sy nanangan-tsandry hanohitra ny fahefan’ ny lanitra tahaka ny nataon’
ny mpanjakan’ i Egypta. Rehefa nentin’ i Mosesy teo aminy tamin’ ny anaran’ i Jehovah ny
200