Leviathan dari Bangsa Bangsa_

manontolon’ ny didy tsirairay voarakitra ao, hampiseho ny haavony sy ny halaliny, ny
fahadiovany sy ny toetrany ara-panahy tsy tratry ny saina eo amin’ ny sampany
rehetra.Wesley, toriteny 25.
Nambaran’ i Wesley ny fifandrindrana tonga lafatra eo amin’ ny lalàna sy ny
Filazantsara. «Koa amin’ izany ary dia misy ny fifan-draisana akaiky indrindra azo heverina
amin’ ny lalàna sy ny Filazan-tsara. Etsy an-daniny ny lalàna dia manoka-dalana ho eo
amin’ ny Filazantsara sy mitarika antsika hankeo aminy; eo an-kilany ny Filazantsara dia
mitarika antsika ho amin’ ny fanatanterahana bebe
kokoa ny lalàna. Ohatra ny lalàna dia mangataka antsika ho tia an’ Andriamanitra, ho tia
ny namantsika, ho malemy fanahy, hanetry tena, na ho masina. Tsapantsika fa tsy mahavita
ireo zavatra ireo isika; eny, tsy hain’ ny olona izany»; nefa hitantsika ny teny fìkasan’
Andriamanitra hanome antsika io fitiavana io, ary hahatonga antsika hanetry tena, ho
malemy fanahy, sy ho masina; fikirintsika io Filazantsara io, ireo vaovao mahafaly ireo.
Tanterahina ho antsika araka ny fmoantsika izany ; ary tanteraka eo amintsika «ny
fahamarinana ilain’ ny lalàna», amin’ ny aialan’ ny finoana izay ao amin’ i Kristy Jesosy . . .
Ny loha laharana indrindra amin’ ireo fahavalon’ ny Filazantsaran’ i Kristy, hoy Wesley,
dia ireo izay «mitsara ny lalàna» ankarihary sy mivantana sy «miteny ratsy ny lalàna» ; izay
mampianatra ny olona handika (ny handrava, ny hanamaivana, ny hamaha ny tsy maintsy
hankatoavana azy) ny anankiray fotsiny ihany, na ny kely indrindra na ny lehibe indrindra,
fa ny didy rehetra indray akapoka... Ny tena mahagaga indrindra amin’ ireo toe-javatra hita
eo amin’ io fitaka lehibe io, dia izao: izay mitolo-batana ho amin’ izany, dia tena mino
marina izy fa manome voninahitra an’ i Kristy amin’ ny fandrodanany ny lalàny, ary mino
izy fa manandratra ny asany amin’ ny fanapotehany ny fampianarany! Eny, manome
voninahitra Azy izy ireo tahaka ny nataon’ i Jodasy fony izy niteny hoe: «Finaritra, Raby ò,
dia nanoroka Azy izy». Ary mety koa ny hilazany amin’ ny tsirairay amin’ izy ireo hoe:
«Fanorohana va no hamadihanao ny Zanak’ olona?» Tsy hafa noho ny mamadika Azy
amin’ ny oroka ny miteny momba ny rany, nefa manala ny satroboninahiny; ny
manamaivana ny sasany amin’ ny lalàny, nefa mihambo hampandroso ny Filazantsarany.
Ary mazava fa tsy afaka amin’ io fiampangana io, na iza na iza mitory ny amin’ ny finoana
ka manamaivana na amin’ ny fomba mivantana na tsy mivantana ny momba ny
fankatoavana : izany hoe izay mitory an’ i Kristy, ka manafoana na manalefaka, amin ny
alalan’ izany, na amin’ ny fomba inona na amin’ ny fomba inona. ny kely indrindra amin’
ny didin’ Andriamanitra». —Ibid.
Ireo izay mitompo fa ny fitoriana ny Filazantsara dia mahafeno ny zavatra rehetra
kendren’ ny lalàna dia novalian’ i Wesley hoe : «Lavinay tanteraka izany. Tsy mahafeno na
dia ny voalohany indrindra amin’ ny zava-kendren’ ny lalàna aza izany, izany hoe ny
hampiaiky ny olona ny fahotany, ny hampifoha an’ ireo izay mbola sondrian-tory eo ambaravaran’
ny helo. Hoy ny Apostoly Paoly: «nv lalàna no ahazoana ny fahalalana marina
ny amin’ ny ota»; ary raha tsy resy lahatra ny amin’ ny fahotany ny olona, dia tsy ho
196